[Hasan Akçay]

Bazi anahtar kelimeler var. Eger onlarin anlamlari dogru tesbit edilirse Kuran gercekten kolay bir okumadir, apaciktir; Allah'in ne dedigi kolayca anlasilir.

Iste o kelimeler:

مول - emval (Nisâ 2): mallar
اموال اليتامي - emvalel yetîm (Nisâ 10): yetimlerin mallari
اجورهن - ucûrehunn (Ahzâb 50): kadinlarin mehirleri
صدقاتهن - sadukâtuhunn (Nisâ 4): kadinlarin mallari
طاب - tâbe (Nisâ 3): temiz kilmak, birisinin onu kullanmasini sakincasiz kilmak
طبن - tibne (Nisâ 4): temiz kilmak, birisinin onu kullanmasini sakincasiz kilmak
نحلة - nihlaten (Nisâ 4): (arilarin ürettikleri bali vermesi gibi) karsiliksiz

Nisâ sûresinin ilk 10 ayetinin hepsi yetimlerin mallari (اموال اليتامي) hakkinda. Örnegin Ayet 2'de Yüce Allah belirtiyor ki yetimlerin mallarini bir inanirin kendi mallarina karistirip yemesi büyük günahtir, حوبا كبيرا.

Ve Ayet 10: Haksizca yetimlerin mallarini yiyenler karinlarinin icine ates yiyorlar; cehennem atesine atilacak onlar.

Iste Ayet 3'te sözü edilen korku (خفت), imani icten olan birisinin "Aman Allah'im, ya yetimlerimin mallarini yanlislikla kendi mallarima katip ta yersem!" korkusudur. Öyle mevcut carpik meallerde öne sürüldügü gibi erkeklerin cok esli olup ta "Eyvah! Ya bir esimle daha cok yatarsam, ötekilerin hakkini yersem!" diye aglamasi degil. Timsahin göz yaslaridir o.

Timsahin göz yaslarini dökenler, Nisâ 4'teki صدقاتهن ifadesini de kadinlarin mehirleri diye carpitirlar. Oysa "kadinlarin mehirleri"nin Arapca metinlerdeki karsiligi اجورهن ifadesidir.

Sadukâtuhunn yetimelere verilen "sadakalar" (sadukât) olup yetimelerin kendilerine aittir, tipki Nisâ 2 ve 10'da sözü edilen emvâl (مول) gibi. Yetim kizlar evlenme yasina erip gunlastiginda yani nisâ olduklarinda onlari himayesi altindan bulunduran kisi onlara mallarini derhal geri vermek zorundadir cünkü Allah öyle buyuruyor (Nisâ 6):

Yetimleri onlar evlenme cagina erinceye kadar sinayin. Olgunluga ermis oldugunu gördüklerinize mallarini verin. "Büyüyüverirler!" diye carcabuk yemeyin.

Eger imani cakma degil icten olan biri iseniz himayeniz altindaki yetimelerin size emanet edilmis olan"sadukât"ini ve "emval"ini "Aman Büyüverirler de mallar elimden kacar!" diye carcabuk yemeye filan yeltenmeden onlar evlenme cagina erdiginde derhal geri vereceksiniz.

O andan itibaren artik sizin eski yetimeleriniz onlar. Ekonomik olarak kendi ayaklarinin üzerinde durabilirler; size muhtac degiller, size bagli hic degiller.

Kimi severlerse onunla evlenirler. Onlarin kimle evleneceginden size ne? Arti, sizin baska kadinlarin ikiseri ve üceri ve dörderiyle evlenmenizden onlara ne? Onlar kendi yoluna, siz kendi yolunuza.

Yani carpik meallerde öyle öne sürüldügü gibi Allah "Siz cok esli olun da yetimeler kurtulsun!" filan demiyor cünkü sizin cok esli olmanizla onlarin kurtulmasi arasinda zerre kadar alaka yok.

Yazi fazla uzadi. Gerisini bir sonraki iletimde getirmek üzere burada kesebilir miyim.

Sevgi ile,
Hasan Akcay