Yukarıdaki yazımdan devam:
Benzetmeler:
Kıssanın gerçek olamayacak bir balık olayı ile başlaması,
Kıssadaki diğer olayların da gerçek olmadığının izahı için.
Kıssa hayata benzetme yaparak mesajını somutlaştırıyor.
Şu açmaz da olayların gerçek olmadığının başka bir izahı:
65. Katımızdan bir rahmet verdiğimiz, ilmimizden bir ilim öğrettiğimiz kullarımızdan bir kul buldular.
“Ve onlar (Rahman’ın kulları) Allâh ile beraber başka tanrıya yalvarmazlar. Allâh'ın harâm ettiği canı haksız yere öldürmezler ve zinâ etmezler. Kim bunları yaparsa cezâsını bulur.” Furkan 68
Kehf 65, kıssadaki kişiye rahmet verildiğini ifade ettiğinden onun “Rahman’ın kulu” olduğunu anlıyoruz.
Furkan 68 “Rahman’ın kulu haksız yere öldürmez” ifadesinde ise “Rahman’ın kulu” olmadığını anlıyoruz.
Bu açmazın çözümü, kıssadaki olayların gerçek olmayıp hayata yapılmış benzetmelerden ibaret olması.
Otoriteden özgürleşmek gibi uç bir konu, çocuk öldürmek gibi uç bir benzetme üzerinden izah edilirken,
Yapılan benzetmenin gerçek = kabul edilebilir bir durum olmadığı bu şekilde bir kez daha mühürlenmiş:
“Eğer biz bu Kur'an'ı bir dağın üzerine indirseydik, her halde sen onu Allah korkusundan huşû ile boynunu bükmüş, çatlayıp yarılmış görürdün. Biz benzetmeleri insanlar için yapıyoruz ki, inceden inceye düşünebilsinler.” Hasr 21
“Yemin olsun, biz bu Kur'an'da, insanlar için her benzetmeden nice örnekler sıraladık. Ama insanların çoğu inkâr ve nankörlükten başka bir şeyde diretmediler.” Isra 89
“Yemin olsun, biz bu Kur'an'da, insanlar için örneğin hepsini/hepsinden açıkladık. İnsan, varlığın tartışmaya en tutkun olanıdır.” Kehf 54
Katkı yaptığımı umduğum yukarıdaki Musa kıssası, Kehf 60-82 yorumunun orjinali için: Burak Özdemir, Peygamber Çocuklar, sf. 966
.