nedir bu hikayenin hikmetli mesajı,
mal demek dert demek, önemli olan tevekkül mü,
adam tek gözünü kaybedene kadar iki gözün kıymetini bilmedi, şimdiden sonra kalan diğer gözüne gözü gibi bakar artık, "aman bişi batmasın o da giderse ne yaparım"...
canın yongası olan mal ise göz neyin nesi...
neymiş bu tevekkül...
peki ya imtihan, burada da soruyorum,
elde var iki kişi, biri öldü bir yaşında, diğeri doksanbir...
doksanbirlik muhterem pek övgüye değer, her türlü zorluk/sıkıntı/acıya göğüs gerdi/dayandı, yetimi doyurdu, hakkı bildi gasp etmedi, sürekli rabbini övdü ve diyelimki böylece haketti cenneti..
ya diğeri, o da haketti mi...
diyelimki haketti ve buluştular aynı cennette, doksanbirlik dedi ki; "ben doksan senemin hatrına saygı isterim, o ne yaptıda benle aynı kefeye kondu, ya beni ya da onu alın buradan aynı yeri haketmedik"...
ne yapsın adam dünya hayatında öğrendi bunu, çalışmadan ekmek bile yokken cennet neden olsun...
diyelimki dereceleri ayırdılar koydular ayrı katmanlı cennetlere, bu sefer diğeri dile geldi; "ben mi istedim bir yaşında göçmeyi imtihandan muaf olmayı, bende isterim onun cennetinde yer almayı"....
üniversite sınavında bunu yapsalar ortalığı yıkar sınavdan geçmiş olanlar sınava girmeden yerleştirilenlere öfke duyarak, hadi bunlar aciz insanoğlu ondan herşey beklenir...
peki Alemlerin Efendisi...
.
|