[dost1]

Selamun aleyküm, Değerli Kardeşlerim,

Ankebut;14:Ve lekad erselna Nuhan ila kavmihi felebise fiyhim elfe senetin illâ hamsiyne âmen, feehazehümüt tufanü ve hüm zalimun

Ve ant olsun ki Biz, Nuh’u kendi kavmine elçi gönderdik de, içlerinde elli yıl hariç bin sene kaldı. Sonunda, onlar zalimler iken tufan kendilerini yakalayıverdi.

Genelde yıl diye çevrilen sözcük âyette görüldüğü gibi iki farklı sözcük ile belirtilmiştir.
Bunlardan "sene" sözcüğü “şiddet, kıtlık, zorlu, iyiliğin azlığı” demektir. Ki, zorlu, meşakkatli geçen yıllara denir. (Lisanü’l-Arab; 4/720, “sene” mad.)
"Âm" sözcüğü “yaz ve kışı kapsayan dönem” olarak tarif edilir. (Lisanü’l-Arab; 6/530, “avm” mad.) Yani bizim bildiğimiz yıl [on iki ay/365 gün], “âm” sözcüğüyle ifade edilir.

"Elfe sene/bin Sene" sözcüklerinin geçtiği Bakara;96, Hacc;47, Secde;5, Meariç;4 âyetlerine bakarsak hepsinde de "âm" değil "sene" sözcüklerinin geçtiğini görürüz.

Ankebut suresindeki ve yukarıdaki surelerdeki “bin sene” ifadesi, sayısal değer itibariyle değil, “çok uzun süre” anlamında kullanılmıştır.


Mü'min suresinin 11 âyeti:
Kalu Rabbena emettenesneteyni ve ahyeytenesneteyni fa'terefna Bi zünubina fehel ila hurucin min sebiyl"

(Kafirler)dediler ki: “Rabbimiz! Sen, bizi iki kere öldürdün, iki kere dirilttin. Artık günahlarımızı itiraf ettik. Şimdi çıkışa bir yol var mı?”

Bu ayeti iyi anlayabilmemiz için önce şu ayetlere dikkat edilmelidir.

Bakara;28:
Keyfe tekfurune billahi ve küntüm emvaten feahyaküm, sümme yümiytüküm sümme yuhyiyküm sümme ileyhi türceun

Siz, nasıl küfredersiniz; Allah'ın ilâhlığını, rabliğini nasıl bilerek reddedersiniz? Oysa siz, ölüler idiniz de sizlere O hayat verdi. Sonra O, sizleri öldürecek, sonra canlandıracaktır. Sonra da Kendisine döndürüleceksiniz.


Mülk;2:
Elleziy halekalmevte velhayate liyebluveküm eyyüküm ahsenu 'amela ve Huvel'AziyzulĞafur

O, hanginizin amelce daha iyi-güzel olduğunu sınamak için ölümü ve hayatı oluşturdu. O, en üstün, en güçlü, en şerefli, mağlûp edilmesi mümkün olmayan/mutlak galip olandır, kullarının günahlarını çok örten, onları cezalandırmayan ve bağışı bol olandır.


Dikkat edilirse, Allah’ın önce ölümü yarattığı, sonra da hayatı yarattığı bildirilmektedir. İlk ölüm, insanın ilk “toprak [cansız madde]” hali olup, ikinci ölüm bu dünyadaki ölümüdür. İlk dirilme insanın dünyaya gelmesi, ikinci dirilme de ahiretteki “ba’s” [yeniden dirilme] halidir. Bunlar, iki ölüm ve iki hayattır. Kâfirler, her şeyi açıkça görünce, bizzat yaşayınca ve de karşılarında azabı açıkça görünce, merhamet di¬leme ve Allah'ın rızasına tevessül yoluyla böyle yalvarmaktadırlar.


Kusursuzluk sadece Allah'a mahsusdur.
Doğrusunu en iyi bilen Allah'tır.
Sevgi,saygı ve muhabbetle.
Allah'a emanet olunuz.