Asrın hüsranda olanlarından olmamak için uyanmak
ASRIN HÜSRANDA OLANLARINDAN OLMAMAK İÇİN UYANMAK
''Bir toplum en güçsüz bireyini yalnız bıraktığı anda dağılmaya başlar.'' Amin Maalouf
Vicdanlarını örtmeyen bireylerden oluşan bir toplum dağılmaz. Birbirine kenetlenir. Destekleşmenin, birlikte saf tutmanın, evrenin ahengine uymanın ne demek olduğunu bilir ve yaşar. Bilir tesbih ne demektir..Kaldırır kafasını gökte uçan kuşa bakar, kim tutuyor bunu gökte? Peki bu kuş gökte böyle uçup da düşmezken, ben iki ayağım sağlam yere basılı halde bile ayakta duramıyorum,neden ? Neden debeleniyorum, neden debeleniyoruz? Neden şu düzenin ahengini bozuyoruz, neden akortsuz olan sadece biziz?
Tesbihini salatını bilen kuşlar gökte mutlu mesut yaşar iken, insanoğlu neden yerde böylesine mutsuz, parçalanmış, elleri kan içinde?
Çünkü unutmuş salatını tesbihini..Örtmüş vicdanının üstünü, mışıl mışıl uyuyor.
Keşke güzel bir uyku olsa bu, değil..Gaflet uykusu bu, kan uykusu…
Uyurken dökmekte kardeşinin kanını,uyurken parça parça bölünmekte.
Uyurken uzatmakta elini diğerinin aşına ekmeğine..Uyurken istiflemekte..
Uykusu uyku değil, gördüğü rüya değil, bir karabasan..
Öyle bir karabasan ki karaborsada artık sevgi, iyilik, vicdan…
Ey insan! İnsan ol. Uyan bu derin uykulardan…
Örtünme artık, aç üstünü de aydınlatsın içini tertemiz vicdan..
Uyanırsan güzeldir sonun, uyanmazsan sonun hüsran..
Asra andolsun ki hüsrandasın..Kayıptasın..Kan uykulardasın…
Herkes uyanmayacak, herkes gözünü açmayacak,var bunun da farkına.
Ama madem inanıyorum diyorsun, e hadi o zaman artık inan.
Madem insanım diyorsun, hadi o zaman insan ol da uyan..
Salat uykudan hayırlıdır…Hadi uyan…
Kaldır başını kan uykulardan…
Elif Evin
__________________
Kimse kimsenin yargıcı değil, olmamalı da zaten..Herkes kendi üzerinde gözetmen ve yargıç olsun..Kendimizi rahatsız edelim, dünyamız değişsin...Belki o zaman huzuru bulmuş benliğimiz başkalarına kendiliğinden ışık saçar../Elif.
|