[galipyetkin]

Dostum Bartsimpson.

Dua, akla gelenin, canın çektiğinin, istek ve arzuların yerine getirilmesi için Allah'a sunulan sözlü bir arz-u-hal değil. O, bir kişinin bencilce arzuları için değil, genele isteği veya görevi gereği yapılması gerekeni yapıp eylemini bitirdikten sonra, o eyleminin bir netice vermesi için Allah'tan temennisidir. Bu temenni kendisi, bir başkası veya hem kendisi hem de bir başkası için olabilir; bunu ''Bakara-127 ve devamı'' ayetlerde görürüz. Buradan da anlıyoruz ki eylem ve temenni aynı yönde ve birbirini tamamlayıcı olmalı. Bu nedenlerle yukarıda linkini verdiğim sayfalardaki Sayın hiiiç'in ve aynı link ikinci sahifedeki Sayın dost1'in ilk yazısını da bu yönde çok önemli kabul ediyorum.

İbrahim Peygamber, İsmail'le Bakara-127'de ''beytin duvarlarını yükselttikten'' sonra, yani kendilerine verilen görevi-düşeni ''yaptıktan sonra'' devamında duasını yapıyor.

Rad-14. ayeti ile de bir eylem-fiil yapılmadan edilen duanın ne ifade ettiği belirtiliyor. Furkan-77 de kulluğa(eyleme-fiile) dayanmayan yalvarmalara-asalaklara niye cevap versin ki. İşte frekans bu yapılması gereken fiildir; eylemdir. Ben böyle anlıyorum.

Tevbe 103. ayete gelince; ayrı bir başlığa taşımak gerekiyor. Herhalde sitemizin ''Nüzul sırasına göre necm necm Kur'an meali'' bölümünün Tevbe suresinde konu başlatılmalı, ve şöyle başlatılmalı: '' Mealler ile Peygamber'e istettirilen sadaka'' acaba pazarlığa tâbi idi mi? Şimdi durum ne?'' Allah'ın ''göç etseydiniz ya'' deyişine göre islama girmek ve islam ülkesinde yaşamayı istemek ''ayak bastı parası''na mı tâbi? ''Sadaka'' diye ifade edilen bir ''haraca'' mı tâbi?
O zaman Isra-24'ü ne yapacağız.

Tevbe Suresinde buluşmak üzere.

Saygılarımla.
Galip Yetkin.