[hiiic]

Bazı laflar var hep söylene gelir

-bu devir kötü...
-devir değişti bu devirde....
-zaman fena...
-insanlar çok azdı, eskiden böyle değildi şimdi...
-eskiden olsa yapılrdı bu zamanda olmaz..

nesi var arkadaşım bu zamanın???
Zeburda Davutun 12 mezmurdaki yakarışını paylaşıyorum, hem peygamberin ağzından çıkmış hemde bundan binlerce sene evvel.

Mez.12: 1 Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu.

Mez.12: 2 Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.

Mez.12: 3 Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri.

Mez.12: 4 Onlar ki, "Dilimizle kazanırız, Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?" derler.

Mez.12: 5 "Şimdi kalkacağım" diyor RAB, "Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara."

Mez.12: 6 RAB'bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.

Mez.12: 7 Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!

Mez.12: 8 İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu.


Bu devir o zamandan daha kötü gibi gözükmüyor değil mi
Hazır elim değmişken sevdiğim bir mezmuru daha asıyorum...
Sizin de seveceğinizi düşünüyorum...

BÖLÜM 37

Mez.37: 1 Kötülük edenlere kızıp üzülme, Suç işleyenlere özenme!

Mez.37: 2 Çünkü onlar ot gibi hemen solacak, Yeşil bitki gibi kuruyup gidecek.

Mez.37: 3 Sen RAB'be güven, iyilik yap, Ülkede otur, sadakatle çalış.

Mez.37: 4 RAB'den zevk al, O senin içindeki istekleri yerine getirecektir.

Mez.37: 5 Her şeyi RAB'be bırak, O'na güven, O gerekeni yapar.

Mez.37: 6 O senin doğruluğunu ışık gibi, Hakkını öğle güneşi gibi Aydınlığa çıkarır.

Mez.37: 7 RAB'bin önünde sakin dur, sabırla bekle; Kızıp üzülme işi yolunda olanlara, Kötü amaçlarına kavuşanlara.

Mez.37: 8 Kızmaktan kaçın, bırak öfkeyi, Üzülme, yalnız kötülüğe sürükler bu seni.

Mez.37: 9 Çünkü kötülerin kökü kazınacak, Ama RAB'be umut bağlayanlar ülkeyi miras alacak.

Mez.37: 10 Yakında kötünün sonu gelecek, Yerini arasan da bulunmayacak.

Mez.37: 11 Ama alçakgönüllüler ülkeyi miras alacak, Derin bir huzurun zevkini tadacak.

Mez.37: 12 Kötü insan doğru insana düzen kurar, Diş gıcırdatır.

Mez.37: 13 Ama Rab kötüye güler, Çünkü bilir onun sonunun geldiğini.

Mez.37: 14 Kılıç çekti kötüler, yaylarını gerdi, Mazlumu, yoksulu yıkmak, Doğru yolda olanları öldürmek için.

Mez.37: 15 Ama kılıçları kendi yüreklerine saplanacak, Yayları kırılacak.

Mez.37: 16 Doğrunun azıcık varlığı, Pek çok kötünün servetinden iyidir.

Mez.37: 17 Çünkü kötülerin gücü kırılacak, Ama doğrulara RAB destek olacak.

Mez.37: 18 RAB yetkinlerin her gününü gözetir, Onların mirası sonsuza dek sürecek.

Mez.37: 19 Kötü günde utanmayacaklar, Kıtlıkta karınları doyacak.

Mez.37: 20 Ama kötüler yıkıma uğrayacak; RAB'bin düşmanları kır çiçekleri gibi kuruyup gidecek, Duman gibi dağılıp yok olacak.

Mez.37: 21 Kötüler ödünç alır, geri vermez; Doğrularsa cömertçe verir.

Mez.37: 22 RAB'bin kutsadığı insanlar ülkeyi miras alacak, Lanetlediği insanların kökü kazınacak.

Mez.37: 23 RAB insana sağlam adım attırır, İnsanın yolundan hoşnut olursa.

Mez.37: 24 Düşse bile yıkılmaz insan, Çünkü elinden tutan RAB'dir.

Mez.37: 25 Gençtim, ömrüm tükendi, Ama hiç görmedim doğru insanın terk edildiğini, Soyunun ekmek dilendiğini.

Mez.37: 26 O hep cömertçe ödünç verir, Soyu kutsanır.

Mez.37: 27 Kötülükten kaç, iyilik yap; Sonsuz yaşama kavuşursun.

Mez.37: 28 Çünkü RAB doğruyu sever, Sadık kullarını terk etmez. Onlar sonsuza dek korunacak, Kötülerinse kökü kazınacak.

Mez.37: 29 Doğrular ülkeyi miras alacak, Orada sonsuza dek yaşayacak.

Mez.37: 30 Doğrunun ağzından bilgelik akar, Dilinden adalet damlar.

Mez.37: 31 Tanrısı'nın yasası yüreğindedir, Ayakları kaymaz.

Mez.37: 32 Kötü, doğruya pusu kurar, Onu öldürmeye çalışır.

Mez.37: 33 Ama RAB onu kötünün eline düşürmez, Yargılanırken mahkûm etmez.

Mez.37: 34 RAB'be umut bağla, O'nun yolunu tut, Ülkeyi miras almak üzere seni yükseltecektir. Kötülerin kökünün kazındığını göreceksin.

Mez.37: 35 Kötü ve acımasız adamı gördüm, İlk dikildiği toprakta yeşeren ağaç gibi Dal budak salıyordu;

Mez.37: 36 Geçip gitti, yok oldu, Aradım, bulunmaz oldu.

Mez.37: 37 Yetkin adamı gözle, doğru adama bak, Çünkü yarınlar barışseverindir.

Mez.37: 38 Ama başkaldıranların hepsi yok olacak, Kötülerin kökü kazınacak.

Mez.37: 39 Doğruların kurtuluşu RAB'den gelir, Sıkıntılı günde onlara kale olur.

Mez.37: 40 RAB onlara yardım eder, kurtarır onları, Kötülerin elinden alıp özgür kılar, Çünkü kendisine sığınırlar.