Alıntı:
pramid Nickli Üyeden Alıntı
Rasul, deki ile başlardı. Din adına söz söyleme hakkı yoktu.
Vahye muhatap olanlarının duyduğu ile, bizim duyduğumuz aynı. O zikir korunmuştur.
Yani her insanın Din adına duydukları aynı yani eşittir.
Zira rabbimiz adildir.
Kısacası aorskaya zihni alt yapının çek edilmeye ihitiyacı var. Biz aynı frekansta değiliz.
|
Rasul ve biz "deki" ile bir şeye başlayamayız. Böyle başlarsak, "deki" emri ile isteneni demiş olmayız. Deki denen şeyleri deriz.
rasul de "deki" denilenleri yanıdakilere derdi, yanındakilerde resulun dediklerine iman ederlerdi, etmeleri gerekirdi. Rasule, sen diyorsun ama biz ayete bakacağız demeleri yasaktı, iman etme emri vardı...
Hala anlaşılmıyorsa, aynı dili konuştuğumuzdan şüphelenmeye başlayacağım.
Sen, hala kendini kusursuz gör, muhataplarını da zihini bozuk, akılsız, düşünemeyen, anlayamayan olarak görmeye devam edersen, kendi kafanda hep en büyük olursun ama gerçekte irtifa kaybediyorsundur bunu bil...
İslami terbiye, müslüman mütevaziliğine ne oldu? Sizden bilgilenmeye çalışacak bir imansız olsa, itirazları olsa siz bu kafaylamı din anlatacaksınız?...
selamlar,
aorskaya