kuran yerle gök arasında yalnız başına olan insana göre yazılmıştır.
bu insanın beş duyusu ve aklı vardır.
beş duyu ve akıl bilim yapmak için yeterlidir ve insan bunun için yaratılmıştır.
şimdi yerle gök arasındaki insanın nasıl öğrendiğini göstermesi açısından
geçen gün Hasan Akçay'ın paylaştığı yazıyı örnek olarak sunuyorum.
yazıda 5 duyu ve aklın kullanılmasından başka
mezhep, tarikat, cemaat, hoca, imam-hatip, ilahiyat
v.s var mı yok mu, bu yazıyı bir de o gözle okumanızı öneririm.
anlatımdaki
"yılların sayısı (yunus, 5)" ifadesine dikkat edin:
----------------
Müzakereyi derli toplu devam ettirebilmek için
simdilik
"yillarin sayisi"na öncelik verecegim.
Say ki
2000 yilinda bir çöl arabinin iki disi devesi ve bir erkek devesi vardi.
(O yilin miladi 2000 oldugunu yalnizca BiZ biliyoruz.)
Üç deve
üreyerek
YILLAR SONRA 50 deve oldu.
Çöldeki arap o yillarin sayisini bilmek istiyordu,
onun için
"şehru ramazan"i her gördügünde degnegine bi çentik atti.
Develer 50'yi buldugunda çentikleri saydi: 19.
"
Yillarin sayisi 19 imis" dedi.
Çünkü şehru ramazanlarin sayisi = yillarin sayisi.
yazının uzun şekli burada:
http://hanifler.com/showthread.php?t=3744&page=2