[hiiic]

İbn el-Fariz ’den, Divan-u İbn el-Farıd isimli kitabın Talyye Kasidesi bölümünde şunları söyler;



"Allah, bana bakanlara tecelli ederek varlığını gösterdi (hulul!). Görünen her varlıkta O,nu bir surette görürüm, ilahi zat açığa çıkıp göründüğü anda gaybim bana gösterildi ve kendimin ondan başka olmadığımı gördüm. Mahv'dan sonra sahv'da ondan başkası değildim. Zatım zatıma büründüğü zaman tecelli eden yine zatımdı.

İkilik olmadığından, sıfatım onun sıfatı ve şekli benim şeklimdir, çünkü biz biriz. (ittihad!)

O çağrılınca cevap veren benim, ben çağrılırsam, beni çağırana o karşılık ve cevap verir. Aramızda muhatap tâ'sı (sen, ben!) kaldırılmıştır, yüceliğim, fark ayrılığının kaldırılmasındadır.

Hiç bir felek yoktur ki irademle hidayete eriştiren ve batınımın nurundan olan bir melek ihtiva etmesin.

Ben olmasaydım, ne varlık olur, ne şahit olur, ne de bir kimse söz ve ahit üstlenmiş olurdu.

Hayatı hayatımdan olmayan hiç bir canlı yoktur, her nefis benim isteğimi ister Yapılan hac, umre ve diğer ibadetlerle altı yön bana yönelmiştir, makamda kıldığım namaz onun içindir ve orada O’nun bana namaz kıldığına şehadet ederim.

İkimiz de namaz kılıyoruz , her secdesinde birimiz cem' ile diğerinin hakikatine secde etmektedir. Başkası sana namaz kılmış değildir, her secde edişimde de başkasına namaz kılmış değilim."