[Barış]

C. SONUÇ


Gerek bizim ve gerekse başka araştırmacıların yaptıkları ve ortaya
koydukları tespitlerin sonucu olarak şunu söyleyebiliriz: Hangi
yaş döneminde olursa olsun çocuklar dinle ilgilenmektedirler. Bu ilgi
onlar için bir gelişme basamağıdır ve kendiliğindendir.432 Bütün bu
gelişmeler boyunca, çocukları sürekli meşgul eden ve devamlı onların
meraklarını çeken ise, şüphesiz ki Allah kavramıdır. Her ne kadar
çocuklar, konuşmaya ve anlamaya başladıkları yıllardan itibaren
Allah’ı duymuşlar ve O’nu düşünmeden ve tereddüt etmeden kabul
etmişlerse de, kavrama güçleri geliştikçe “Allah’ı anlama” arzusu
sürekli canlılığını korumaktadır.433

Çocuklardaki bu ilgi, istek ve arzuyu; Yaratan-yaratılan arasındaki
görünmez ve doğal ilişki olarak değerlendirebiliriz. Bu ilgi,
istek ve arzu hangi çağda, hangi bölgede, hangi din mensubu anne
ve babadan doğarsa doğsun ve cinsiyeti ne olursa olsun bütün çocukların
fıtratında mevcuttur. Zamanı gelince kendiliğinden ortaya
çıkmaktadır. Bu konuda anne ve babalarla okula düşen görev; çocuklardaki
bu doğal duygunun sağlıklı bir şekilde ve gelişim aşamalarına
uygun olarak ortaya çıkmasına yardımcı olmaktır. Çocukların
sağlıklı bir kişilik kazanmaları, toplum içerisinde dengeli, tutarlı ve
saygın bir yer edinebilmeleri için buna ihtiyaçları vardır. Ailenin,
okulun ve sosyal çevrenin çocuklara yapacakları en büyük yardımların
başında da bu gelir.

Mustafa ÖCAL
Yard. Doç. Dr., U.Ü. İlâhiyat Fakültesi


T.C.
ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ
İLÂHİYAT FAKÜLTESİ
Cilt: 13, Sayı: 2, 2004
s. 59-80


(ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİNDEN ALINTIDIR.)