[raven]

bart kardeşim
Kırk a merdiven dayadım.Düşünüyorum da teknolojinin daha az olduğu dönemlerde başka şeylere daha çok vakit ayırabiliyorduk.Her şeyin kendine göre bir tadı vardı..Şimdi ki zaman çok farklı biz haftada bir gün ''uçan kaz'' başlasın diye pazar gününü iple çekerdik.İki tahtayı birleştirir tabanca yapar kovboyculuk oynardık.Yada rulmanlardan gıcır gıcır ses çıkaran arabalar.Şanslı olanlarımızın atarisi olurdu.Cedric, simpsons yada south park yoktu.Voltran seyrederek büyüdük.

Şimdi toplum tam bir tüketim çılgınlığı içerisinde.Akıllı telefonlar,tabletler,oyun konsolları ve tabiki internet.Çocukların ve gençlerin her şeyi var ama mutlu değiller.Hiç bir şeyi beğenmiyorlar, çabuk bıkıyorlar.Marka tutkusu, cool görünme çabaları her şeyin önüne geçmiş.Toplumsal olaylardan bihaberler.Apolitize olmuşlar. Dünya yansa bir bağ otları yanmaz.Çok kırılganlar her an duygusal patlama yaşama sınırındalar.Uyuşturucu,sigara,hap vb gibi kötü alışkanlıkları saymıyorum bile

Aslında bu sorunlar iceberg in görünen tarafı.Toplumda büyük bir manevi çöküş var.Bu çöküş doğal olarak ilk başta çocuklarımızı ve gençlerimizi etkiliyor.Çocuk lise sona gelmiş Cumhuriyet hangi yıl kurulmuş onu bile bilmiyor.Yada gusül abdestinin nasıl alınacağını.

yani diyeceğim canım kardeşim sonuna kadar haklısın.Ama işin ne yapabiliriz kısmı benim içinde büyük bir soru işareti.

Toplumsal bir dirilişe ihtiyacımız var gibi geliyor.Tepeden tırnağa ülkede ki her hanede.Bunun için illa büyük musibetler yaşamamız gerekmiyordur herhalde.Umarım gençliğimizi kaybetmemek, bu travmadan kurtarabilmek için bir yol buluruz.Her ne kadar bu temenni de bulunsamda tünelin ucunda maalesef ışık görünmüyor.