[EVVAB_İNSAN]

ÜMMÜ EYMEN BEREKE

İlk Müslümanlardandır. Azatlı köle idi. Şehit hanımı, şehit anasıdır. Hz. Peygamber’in: “İkinci annem” diye yücelttiği bahtiyar bir kadın olarak İslam tarihinde yerini alan bu seçkin kadın, kaynaklarda “Peygamber’i kucağında büyüten dadı-kadın” olarak anılmaktadır.

Aslen Habeşli bir köle olan Ümmü Eymen, Mekke’ye gelip Hz. Peygamber’in dedesi Abdülmutalip’in hizmetine girdi. Bu aile içinde o, müstakbel peygamber Hz. Muhammed’in büyütülmesinde büyük hizmetlerin sahibi olarak dikkat çeker. Bu hizmetlerinin hatırasına saygı içindir ki, Allah Resûlü onu, “ikinci annem” diye anmış ve kendisine “anneciğim” diye hitap etmiştir. Hz. Peygamber’in bu tavrı, ilk üç halife devrini de yaşamış olan Ümmü Eymen’e bütün ashab nezdinde büyük bir itibar sağlamıştır. Şu olay, bu bakımdan anılmaya değer: İbn Ebi’l-Furat adlı birisi, Ümmü Eymen Valide’nin torunu Hasan b. Üsâme ile tartışırken, ona “Bereke Kadının çocuğu” diye hitap eder. Bu hitabı hakaret telakki eden Hasan, durumu Medine kadısı Ebu Bekr b. Muhammed’e bildirir. Kadının verdiği karar çok ilginçtir. “Hz. Peygamber’in annem diye hitap ettiği bir kadın için Bereke Kadın şeklinde saygısızlık ifade eden bir tâbiri kullandığın için, 70 kırbaç yiyeceksin.”

Hz. Peygamber, Hatîce Valide ile evlenince Ümmü Eymen’i azat ettiler ve Ubeyd b. Zeyd ile evlenmesini sağladılar. Ümmü Eymen’in bu evliliğinden Eymen dünyaya geldi. Ubeyd bir süre sonra öldü. Ve Eymen Huneyn Harbi’nde şehit oldu. Ubeyd’in ölümünden sonra Hz. Peygamber Ümmü Eymen’i Zeyd b. Hârise ile evlendirdi. Zeyd de Hz. Peygamber tarafından azatlanmış bir köle idi. Zeyd, ünlü Mûte Harbi’nde, Hz. Peygamber tarafından komutan tayin edilen üç kişiden biriydi ve o savaşta şehit oldu. Bu yetenekli azatlının, kendisi gibi yetenekli oğlu Üsâme, Allah Resûlü tarafından h. 10’da ordu komutanı olarak atanacak ve komutasındaki ordu, yola çıkmadan Hz. Peygamber vefat edecektir. Sahabeden bazıları bu “köle” çocuğunun ordunun başından geri çekilmesini isteyecek, fakat halife Ebu Bekir, tüm ısrarları geri çevirerek, Üsâme’nin komutanlığını sürdürecektir.

CENNET KADINI

Ümmü Eymen, Son Resûl’e dadılık etmiş bir kadın sıfatıyla, bizzat Hz. Peygamber tarafından övülüp yüceltilmiş bir insandı. Allah Resûlü, onu, Zeyd b. Hârise ile evlendireceği sırada, “Cennet kadınlarından biriyle evlenmek isteyen, Ümmü Eymen ile evlensin.” buyurarak bu seçkin kadının cennetlik olduğunu müjdelemişti.

Hz. Peygamber’in vefatı sırasında, kucağında büyüyen bu yüce varlığın dünyaya veda edişine ağlıyordu Ümmü Eymen. Öylesine çok ağladı ki, ashab kınamaya başladı. Bunun üzerine konuşan Ümmü Eymen, İslam tarihinin en ünlü sözleri arasına girmiş bulunan şu sözü söyledi: “Ağlayışım, yalnız onun ölümü için değildir. O zaten ölecekti. Ben, insana göklerden gelen mesajın son buluşuna ağlıyorum.”

Peygamber’in dadısı, Uhud, Hayber gibi savaşlarda Müslüman yaralıların fedakâr hemşiresi , şehit anası ve şehit hanımı Ümmü Eymen, Halife Osman’ın başa geçtiği sıralarda vefat etti ve Medine toprağından cennete uğurlandı.
(Ümmü Eymen için bk.İbn Sa’d; 8/223-226; İbn Esîr; Üsd, ilgili m HATTÂB KIZI