[dost1]

Selamun Aleykum! Değerli Kardeşlerim!

İsterseniz hepbirlikte "amin" kelimesinin Kur'an'daki kullanımına bakalım.

أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّى يُحْيِي هَذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
Bakara;259: "Ev kelleziy merra alâ karyetin ve hiye haviyetün alâ uruşiha kale enna yuhyiy hazihillahu ba'de mevtiha* feematehullahu miete amin sümme beaseh kale kem lebist* kale lebistü yevmen ev ba’da yevm kale bel lebiste miete amin fenzur ila taamike ve şerabike lem yetesenneh venzur ila hımarike ve li nec'aleke ayeten lin Nasi venzur ilel ızami keyfe nünşizüha sümme neksuha lahmen, felemma tebeyyene lehu kale a'lemü ennAllahe alâ külli şey'in Kadiyr"
Yahut şu kimse gibisini ki çatıları, damları/duvarları üstüne çökmüş/alt üst olmuş bir karye’ye uğramıştı da:”Allah şurayı ölümünden sonra nasıl diriltir?”, demişti. Allah onu yüz sene öldürmüş, sonra ba’setmişti. “Ne kadar kaldın?” dedi .O da: “Bir gün veya bir günün/birazı” dedi. (Allah) buyurdu: “Hayır, yüz sene kaldın. İşte yiyeceğine ve içeceğine bir bak; hiç bozulmamış. Eşeğine bak. Seni insanlar için bir ayet kılalım diye . Kemiklere bak, nasıl onları çatıyor sonra et giydiriyoruz onlara”. Kendisine iş açıkça belli olunca/durum netleşince şöyle dedi: “(Şimdi) biliyorum, ki Allah herşeye Kadiyr’dir”.

Bu ayetteki geçen "amin" kelimesi yıl/sene anlamındadır.


يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ
Duhan;55: Yed'une fiyha bi külli fakihetin aminiyn;
Orada, güvenli bir biçimde her türlü meyveyi isterler.

Bu ayette geçen "aminin" kelimesi emin/güvenilir anlamındadır.


فَكَذَّبُوهُ فَأَنجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا إِنَّهُمْ كَانُواْ قَوْماً عَمِينَ

Araf64: Fekezzebuhu feenceynahu velleziyne meahu fiyl fülki ve ağraknelleziyne kezzebu bi ayatina* innehüm kânu kavmen ‘amiyn;
O’nu yalanladılar. (Biz de) o’nu ve onunla beraber olanları gemide kurtardık. Ayetlerimizi yalanlayanları ise boğduk. Muhakkak ki onlar a’ma bir kavim idi.

Bu ayette geçen "amiyn" kelimesi a’ma /kör anlamındadır.



وَالَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَّكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتْ الْقُرُونُ مِن قَبْلِي وَهُمَا يَسْتَغِيثَانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ

Ahkaf 17: Velleziy kale livalideyhi üffin leküma eteıdaniniy en uhrece ve kad haletil kurunü min kabliy ve hüma yesteğıysanillahe veyleke amin* inne va'dAllahi Hakk feyekulü ma hazâ illâ esatıyrul evveliyn;
O ki, ana-babasına: “Üff size! Benden önce nice nesiller gelip geçmiş olduğu halde çıkarılmamla mı beni tehdit ediyorsunuz?” dedi.
O ikisi (ana-babası) de Allah’dan yardım isteyerek: “Veyl olsun sana, iman et!. Muhakkak ki Allah’ın va’di hakk’dır” (dediler). (O ise): “Bu, öncekilerin masallarından başka değil” der.

Bu ayette ana-baba kıyamet gününden, haşredilmekten söz ediyor. Bunu reddeden evlatları için de Allah'tan yardım istiyor.Evlatlarına da; Veyl olsun/ yazıklar olsun sana, iman et/inan/kabul et . diye sesleniyorlar.

Bu ayette geçen "amin" kelimesinin karşılığı; "inan/kabul et" demektir.

"Amin" kelimesi; okunan bir yazı ya da söylenen bir söylevin arkasından yazıyı okuyan ya da söylevde bulunan kişi tarafından "amin/inan kabul et" anlamında kullanılır. Okunan ya da söylevi dinleyen kişiler ise "amenna/inandık kabul ettik" diyerek okunan ya da dinlenenleri kabul ettiklerini belirtirler.

Kusursuzluk sadece Allah'a mahsusdur.
En doğrusunu bilen Allah'dır.
Sevgi,saygı ve muhabbetle.
Allah'a emanet olunuz.