[aorskaya]

pramid Nickli Üyeden Alıntı

Aorskaya ayaklarının altında sanıyor olmayan mutmain olmuş melekleri. Okudu kitabından secde ettiklerini.

Bir kez olsun çene üzerine secde edelim.

Evet, sevgili piramid; "aorskaya, rabbine hamd olsunki, okudu, rabbinin indirdiği kitabını, kitabındakileri...

Sen de reddetiğin şeytandan, "kovulmuş şeytandan rabbim sana sığınırım" diyerek okumuş olsaydın kitabını, sen de görecektin insanlardan ayrı yaratılan melekleri, şeytanları ve İblis'i...

Ama, kimliğini reddettiğin, kendine özgü bir unsur saydığın İblis'ten neden rabbine sığınacaktınki değilmi? Sen kendin aklınla hallerdin nasıl olsa!

(Not; bu senin görüntüne dayanarak bende oluşan bir görüş olup, yukardaki sözler için yanılabileceğimi kabul ederken, aşağıdaki anlatımlara durumunun uyduğuna ilişkin görüşümde ise yanılmadığımı düşünüyorum.)

Ama, hep başkalarını bir şeylerle itham eden, anlatan sana, bak nasıl tamda "tekebbür" içinde olduğunu anlatayım.

Ha, bu arada tekebbürü anlatayım önce değilmi?

Tekebbür, Kibir gösterme, kibirlenme, kendini başkasına karşı üstün görme, inad edip hakkı kabul etmeme halidir.

Tekebbür Arapça bir kelimedir ve "ke - be - re" kökünden gelmektedir. Bu kök fiil "ke-bi-re" ve "ke-bu-re" olarak da okunmaktadır. Tekebbür, bu kökten türeyen "tekebbere" fiilinin masdarıdır.

Tekebbür'ün zıddı, tevâzudur. O da, büyüklenmeme, alçak gönüllü ve gösterişsiz olma demektir. Tekebbür, "istikbar" ile aynı anlamı ifâde etmektedir. (inşallah bundan böyle sizde de görmek istediğimiz şeydir.)

Kur'an'ın muhtelif yerlerinde Yüce Allah tekebbürü kınamış, kendilerini başkalarından üstün kabul edip, başkasını hor ve hakir gören kişileri tenkid etmiş ve bu türlü davranışların doğru olmadığını bildirmiştir:

"Yeryüzünde tekebbürde bulunanları, (haksız yere böbürlenenleri), ayetlerimden uzaklaştıracağım, (onları anlayamayacaklar). Onlar, bütün mucizeleri görseler, yine de imân etmezler. Doğru yolu görseler, onu yol edinmezler (o yola girmezler). Fakat azgınlık yolunu görseler, hemen onu yol edinirler. Bu durum, onların ayetlerimizi yalanlamalarından ve onlardan gafil olmalarından ileri gelmektedir" (el-A'raf, 7/146).

Bu ayette ifâde edildiği gibi, geçmiş peygamberlerin zamanında tekebbürle hareket edip, Allah'ın yolundan uzaklaşanlar, ilâhî emirlerden ve peygamberlerinin tebliğlerinden mahrum olmuşlardır. Bugün de, tekebbürle hareket edip Hz. Muhammed (s.a.v.)'in yolundan ve onun bize emânet olarak bıraktığı Kur'an'dan yüz çevirenler, ilâhî hikmetlerden mahrum olacaklardır

Peygamberler bile, tekebbürde bulunan, kendilerini başkasından üstün gören kişilerin şerrinden Allah'a sığınmışlardır:

"Musa dedi ki: -Ben, hesap gününe inanmayan her kibirliden, benim de rabbim, sizin de rabbiniz (olan Allah)a sığınırım" (el-Mü'min, 40/27).

Bir de Yüce Allah, ahiret inancından mahrum, kalplerinde tekebbür duygularıyla hareket eden kişileri sevmediğini, Kur'an'ın çeşitli yerlerinde vurgulamıştır:

"Sizin tanrınız bir tek tanrıdır. Fakat ahirete inanmayanlar var ya, onların kalpleri inkarcı, kendileri de böbürlenen kimselerdir. Hiç, şüphesiz Allah, onların gizleyeceklerini de açıklayacaklarını da bilir. O, büyüklük taslayanları asla sevmez" (en-Nahl, 16/22, 23).

Yeryüzünde şımaranlara, kibir ve gururla böbürlenenlere, ahiret gününde şöyle denilecektir:

"Cehennemin kapılarından girin. Orada ebedî kalacaksınız. Kibirlenenlerin yeri ne kötüdür!.." (el-Mü'min; 40/76). Bu durum, en-Nahl 29 ve ez-Zümer 72. ayetlerde de, hemen hemen aynı ifâdelerle dile getirilmiştir.

Sen ve senin şahsında bazı kardeşlerimin dikkatine sunuyorum...

selamlar,
aorskaya