[galipyetkin]

Gelelim surenin ilgili ayetlerine:

Dikkat edilirse bu ayetlerde kadın hakkında hiçbir ifade yok iken, akılları-başları apış arasına düşmüş olanlar
ara/mesafe anlamına gelen "furuc-ferc" ifadesini "apışarası/cinsel organ" diye,
"ezvac"ı eşleri/karıları,
"vema meleket eyman"ı da cariye veya "kapatma"
diye çeviriyorlar ve bu ifadelerle ayette olmayan "kadını", kadın anlamını meallere sokuşturuveriyorlar.

Halbuki dikkat edin 4. ayette bu kişilerin sadaka verenler/devlete çalışanlar değil de zekat verenler, yani zekatı İslamın emirlerine uygun veren/mümin serbest ticaret erbabı olduğu bildiriliyor. "Zekat verenler" ifadesinin oraya konmasının bir amacı var, iş olsun diye konulmamış; ayetin anlamı bu ifade ile izah ediliyor. İffetli olmaları da verecekleri zekattan tırtıklamadıklarını, zekatı zimmetlerinde tutmadıklarını gösterir. İffet de ekonomik bir tabir olup, ırz ile namus ile bir ilişkisi yoktur.

Bu nedenle:
Bunların "eşleri", yani aynı işi beraber yaptıkları
"ortakları"dır.
Bunların "vema meleket eyman"ları da
"işçileri"dir.

İşte bu mümin serbest meslek erbapları, diğerleri ile yani uygun zekat vermeyenler ve müşrikler ile aralarını, aralarındaki mesafelerini koruyanlardır. Ayetin apış arası ile hiç ilgisi yoktur. Tek ilgisi sapıkların sapıkça düşünce tarzlarını bizimkilerin de sorgulamadan kabul edip meal propogandası yapmaları.

Mümin işverenlerin ,Müslüman olmayabilen, fakat uygun zekat veren ortakları ve işçileri ile aralarındaki münasebetleri, bu durumdan, yani aralarına bir mesafe koyup da onu korumaktan müstesnadır ve bu istisna nedeniyle kimse mümin işverenleri kınayamaz. Fakat mümin işverenler bu münasebetlerin dışına taşarsa gösterilen tolerans sınırını aşmış olurlar ve kınanırlar.

Bana göre ayetlerin anlattığı bu.

Bir başka şey de iş hayatında Müslümanlar Müslüman olmayanları işine ortak veya işçi olarak alabiliyorlar ve bu kınanma gerektirmiyor.

Saygılarımla.
Galip Yetkin.