Alıntı:
hiiic Nickli Üyeden Alıntı
delalet ya da gaflet, müşriklikle aynı şey değil zinedov.
delalette olan insanlar puta yada güneşe felan tapmazlar. Sadece Allahın varlığından bi haberlerdir. Gafletteki insanlarda Allahın, ahiretin bilgisinden uzakta olanlara denir.
Ancak Peygamberler müşrikmiydi onu tartışıyoruz. size kurandan ayet açıklaması gösterip, İbrahim peygamberin müşriklerden olmadığını (hiçbir zaman olmadığını) gösterdim ama zan ile konuşuyor diyorsunuz.
Yetim olmak yada dalalette olmak puta ya da gök cismine tapmış onu rab kabul etmiş olmak değildir. Ne ibrahim ne de diğer peygamberler Müşrik hicbir zaman olmamışlardır. Zaten onları Peygamberlik görevini hak ettiren amelleri de budur.
Ancak onlar kuvvetli birer deist olmuşlar, dinsiz olmuşlardır. Ateist de diyebiliriz çünkü ateist gerçekte yoktur, insanın fıtratına yaratılışına terstir, kendisini ateist sananlarda gerçekte desittirler ve şirk koşmayarak, kabeyi tavaf edenlerden bile bir adım öndedirler. Hele iclerinde bir tanrı ve ahiret algısı varsa ki vardır, haniflik özelliğidir. İbrahimin özelliğidir. Sorgulayıcı şüpheci, ve müşriklere karşı alaycıdırlar. Tıpkı aya güneşe tapma ironisinde yaptığı gibi, tıpkı putları kırıp baltayı büyük olana astığı gibi v.s.
Aslında Allah ile pazarlık girişimi gerçekten bilenler için en gülünç olanı, ince mizahcıların güzel örneklerindendir.
|
Gösterdiğiniz ayet İbrahim peygamberin hidayetinden sonrasını ifade ediyor. Yani SORGULAMASINDAN sonra vardığı SONUC'u. Sorgulama aşaması da Kuran'da detaylıca anlatılıyor siz kabul etmek istemeseniz de...
Şirk'in ne olduğunu size anlatmam gerek önce. Belki herkes gibi siz de karıştırıyor olabilirsiniz.
Şirk -> HER ŞEYİ YARATAN Allahı BİLEN, ONU TANIYAN, ONA SAYGI DUYAN, ONA İBADET EDEN insanların O'na ek kendi uydurdukları bazı TANRISAL güçlere de saygı duymasıdır. Yani Allaha ortak koşmak. Allaha ortak koşabilmek için önce Allah bilinci olması lazım.
Yani İBrahim peygamberin kavmi aya güneşe yıldıza tapmıyor. Mekkeliler putlara tapmıyorlar. Bunların hepsi Allahı biliyor, saygı duyuyor, ona tapıyorlar. Fakat diğerlerine YAN TANRI, YARI TANRI olarak saygı gösteriyorlar. Mesela güneşe saygı gösteriyorlar ışınları hayat veriyor diye. Onu Allahın bir kudreti olarak görmek yerine Allahtan ayrı bir varlık olarak düşünüyorlar ve ona da ayrıyeten tapıyorlar. Allaha taptıkları kadar olmasa da onlara da saygı gösteriyorlar. Gök cisimlerinin kendilerine değil, kendilerince kişiselleştirdikleri ve İSİM VERDİKLERİ manevi ifadelerine saygı duyuyorlar. Venüsü kontrol eden(!) güce Afrodit veya ayı kontrol eden(!) güce MENAT demek ve dişi YARI ilahlar olarak görmek gibi.
Şimdikilerin evliya, şefaatçi peygamber vb. inançlarının tıpatıp aynısı sadece insanalr yerine gökcisimlerinin kişiselleştirilmiş halleri de var.
Allah peygamberleri RAB edinmeyin diyor. Din adamlarınızı RAB edinmeyin diyor. Hitap edilen kişiler zaten Allahı tanıyan kişiler. RAB demek terbiye etme, gözetme, kural koyma vb. yetkisine, kudretine sahip olan demek. Gök cisimlerini RAB saymak da aynı şekilde.
İbrahim peygamber zaten Allahı biliyor. AMA içinde bulunduğu kavmin öğretisini sorguluyor önce. Henüz Allahı "BİR"LEMEMİŞ. Sorgulamadan sonra hanif oluyor ve BİR'liyor.