Alıntı:
hiiic Nickli Üyeden Alıntı
çocuğun var derdin var zaten. taş eder desen ayrı dert etmez desen ayrı dert. ağzına vursan ayrı dert vurmasan ayrı. 
Çocuğa bir şeyi anlatmak için vurmak, arabayı kontrol etmek için korneye basmaya benzer. ne kadar basarsan bas direksiyon dönmez ancak çok gürültü çıkarır.
Valla ben çocuk görsem korkutuyorum, tavşan mavşan bunlar taş olmaya sebep değildir ama Bence çocuk eğitimi böyle olmalı; Yaramazlık yapınca ağzına vurucan, iyi bişi yapınca sevindirecen. hırsızlık yaparsan, arkadaşlarını gereksiz yere döversen, dersde-okulda olmadık şeyler yaparsan, ağzında sigara görürsem, Allahın taş etmesini beklemem kırarım taş kafanı diyorum. Ama tam tersini yaparsa bisiklet, sezonluk çikolata suponsorluğu, oyun serbestliği, v.s. gibi ödülleri kazanma şansını yakalayabilirsin diyorum.
nasıl? iyi diyor muyum? |
Değerli kardeşim,
Biraz kendi özelimden bahsedeceğim için özel mesaj atacaktım ama vazgeçtim belki birileri okurda bir ibret çıkar diye.
Çocuğa kesinlikle ama kesinlikle şiddetle yaklaşmamak gerekir,şart.Eğer yaptığı yanlış bir hareket varsa ya ebeveyni örnek aldığındandır,yada gerekli eğitim verilmediğindendir.Bakın şu an duygularım çok yoğun o yüzden dağınık yazıyor olabilirim.Kendimden özet bir bölüm anlatıyorum şimdi.Babam bana şiddet uygulardı ama kendi çapında sevgide gösterirdi.Ama şu anda sadece şiddet zamanlarını hatırlıyorum(Şiddetin serüveni Annemin karnındayken babamın karnına tekme atarak düşürmeye çalışmasıyla başlamış,Daha sonra beni duvara fırlattığını,Demir ayakkabı çekiçeğiyle dövdüğünü,Kamuya açık alanda herkesin içinde tokat attığını ve gençlik çağımda kafama mumlukla vurduğunu şu an yaşıyormuş gibi hatırlıyorum!,ayrıca İnsanların içinde benim hakkımda küçümseyici konuşmaları,bağırarak,küfür ederek susturma çabaları ve son olarak bizim ailemiz içinde benle ilgili özel bir sırrı ifşa etmesi.Benle ilgili özel sır ne?Bunuda herkese haykırayım burda:Tabi bütün bu şiddetin insanda bir yıkım bırakması gerekiyordu sonundada oldu ilk ortaokulda patlak verdi aşırı kavgacı oluşum herkesle herşeyle dalga geçişim ve derslere konsantrasyon zorluğum,ışıksız uyuyamamam buda beni psikiyatrıya kadar götürdü aradan 20 küsür sene geçti hala ilaç kullanıyorum.Zaman zaman ilaçlara ara versemde içimdeki yara geçmiyor ve tekrar ediyor hastalığım.(hastalığımın daha bir sürü etkisi var ama başınızı ağrıtmamak için yazmıyorum.Demem o ki Lütfen ama lütfen çocuğunuza şiddetin hiç bir türünü uygulamayın!Birde demişsinizki cezayıda ben keserim,ödülü de ben veririm.Halbuki daha doğrusu şu olmazmı.Çocuğun neyin doğru neyin yanlış olacağını bilmesi Cezadan korkmaması yapacağı kötü bir işin kötü olduğu için yapmaması,Yapacağı güzel bir şeyi ödül için yapmaması yapacağı güzel bir işin güzel bir iş olduğu için yapması.Yani iyi insan olmanın ruhunu beslediğinin bilincinde olması!?