Yukarıdaki yazımdan devam:
Gönül ayetleri (nefs/benlik/felsefe):
“Onlara ayetlerimizi ufuklarda ve kendi nefslerinde göstereceğiz. Ta ki, onun hak olduğu1 kendilerine ayan-beyan belli olsun.” Fussilet 53
1-
Kitap’ın hak olduğunu, 2- öz benlikteki ayetler = gönül ayetleri, 3- gösterir.
“Hayır, ilim verilenlerin göğsünde beyan olunan (gizliyken ortaya çıkarılan) ayetlerdir o (Kitap).” Ankebut 49
İlim edinme… göğüste gizli ayetler = gönül ayetleri ortaya çıkınca, bilinince.
"Onlara bir ayet getirmediğinde, "Onu da şuradan buradan derleseydin ya!" diye konuşurlar. De ki: "Ben sadece Rabbimden bana vahyedilene uyuyorum. Bu, Rabbinizden gelen gönül gözleridir, doğruya kılavuzdur, iman eden bir toplum için rahmettir."" Araf 203
Evren ayetleri, gerçeğin bilinenler olmadığını gösterir.
Vahiy ayetleri, gerçeğe kılavuzlar = yön gösterir.
Gönül ayetleri, gerçeği kendinde bulmak.
Evren ayetleri, gerçeğin ne olmadığı,
Gönül ayetleri, gerçeğin ne olduğu,
Vahiy ayetleri, aradaki yol içindir.
Allah’tan
Kitap’ın gönüle inmesi = evren ve vahiy ayetleri yardımıyla kişinin kendi benliğinde kayıtlı kendi gerçekliğine = gönül ayetlerine ulaşması. Üç ayet kaydı arasındaki uyuma şahit olan kişi, kendi yaratılışındaki değerlere güvenmeyi, evrene (evren ayetlerine) kendi yaratılış değerleriyle (gönül ayetleriyle) bakmayı = gönül gözleriyle görmeyi öğrenir = gönül gözleri açılır.
“Ve onlardan seni dinleyenler1 var. Fakat sağırlara sen mi duyuracaksın, akıllarını2 kullanmıyorlarsa!” Yunus 42
“Ve onlardan sana bakanlar1 var. Fakat, körleri sen mi hidayete erdireceksin, gönül gözleriyle2 görmüyorlarsa!” Yunus 43
1- Kulak ve göz duyu organı, 2- akıl ve gönül muhakeme/idrak/anlama organı.
“Kalpleri var, onunla anlamazlar/idrak etmezler2; gözleri var onunla görmez; kulakları var onunla işitmezler1.” Araf 179
1- Kulak ve göz duyu organı, 2- akıl ve gönül muhakeme/idrak/anlama organı.
“Yeryüzünde dolaşmıyorlar1 mı ki akıl ettikleri kalpleri7 ve duydukları kulakları olsun. Gözler kör2 değil fakat göğüslerdeki kalpler kör8.” Hac 46
“De ki: "O, iman edenler için bir kılavuz4, bir şifadır. İnanmayanlara gelince, onların kulaklarında bir ağırlık vardır5. Ve Kur'an3, onlar için bir körlüktür6. Böylelerine, çok uzak bir mekândan seslenilmektedir5."” Fussilet 43
1- Evren ayetlerine =, 2- duydukları ve gördüklerine aklını işletmeyenler,
3- Vahiy ayetlerinin, 4- kılavuzluğunu da, 5- duymaz ve, 6- görmezler.
7- Onların gönül muhakemesi/idrakı/gözleri, 8- açılmaz, kör kalırlar.
“Rabbinizden size gönül gözleri geldi. Artık kim görürse kendi nefsi için, kim de kör kalırsa kendi aleyhine.” Enam 104
Kendi gönül/yaratılış/benlik/öz değerlerine ulaşmamış kişi, evreni kendi yaratılışından görmez, şeyleri kendine göre oldukları halde değil, başkalarından öğrendiği hale göre muhakeme eder. Kendi yaratılışı açısından o, kendi yaratılışına kördür.
“Biz onların gönüllerini ve gözlerini ters çeviririz, ilk seferinde buna iman etmedikleri gibi bırakırız kendilerini de azgınlıkları içinde körü körüne bocalar dururlar.” Enam 110
Kendi gerçekliğine kör olmak… kişinin gerçekliği, çevresini kuşatan negativite sanmasına, o negativiteye uyumlanmasına, o negativitede kalmaya devam etmesine sebep olur.
Böylece yazının başına döneriz. Negativitede kişi, evren ayetlerini gözlemledikçe, kabullendikleri ile kendi olduğu arasındaki ayrılığı farkeder, arayışa başlar, aradığını gönlünde/kendinde bulur. Tekamül yolculuğunda bu süreç, birbirini takip eden döngüler halinde tekrar tekrar işler. Kişi derece derece negativiteden kopar, ta ki Allah’tan
Kitap gönüle inene = kişi kendine/özüne/pozitiviteye/cennete geri dönene dek.
“Yemin olsun, sen bundan gaflet içindeydin. Ama perdeni üstünden kaldırıverdik. Bugün gözün keskin mi keskin.” Kaf 22
.