[mustafabey]

Allaha iki yol gider, bunlardan birincisi rahmani, ikincisi de şeytanidir.
Bilgisizliğin olduğu yerde şeytan hakimdir. Şeytan insanı ateşe çeker.
Bilginin olduğu yerde ilmetme, öğrenme, Allaha yönelme, akla sahip olma vardır.

Rahmani yol insanı aydınlığa, din gününe ulaştırır.
Şeytani yol insanı karanlığa çeker, dinin karanlık yönüne çeker. (buda karanlık din)

Her yol Allaha gider ama rahmani, ama şeytani, tercih etmek için bilmek öğrenmek lazım.


Herkes lafta sözde iman ediyorum der, iman lafta olmaz. Söylediklerimizin anlaşılması çözülmesi ile olur. Ezbere taklitle iman olmaz. İman akletme ile olur.


Şeytan insana vesvese verir, insanı hayale çeker, ömürden çalar.



Toplumun genelinde bir akıl oluşmadığı için gidilen akıl yolu değildir. Cahil insanlardan oluşan, atalarının izinden giden, doğruyu dokuz köyden kovan bir topluluğun gittiği yol akıl yolu değildir. Karanlık dinde insanlarda istek ve arzular hakimdir, insanlar hayalle yatıp kalkarlar, duyguların esiridirler. Akıl denince bizdeki gibi toplumlarda suya götürüp susuz getiren, menfaatini iyi güden anlaşılır. Bun aklın dinde bahsedilen akılla bir alakası yoktur.
Akıl Allahın insana verdiği en büyük lutufdur, insanı insan yapan en önemli değerdir.



Rabbin hükümleri geneldir, evrenseldir, her anlayışa hitap eder. Mesala firavunun koyduğu hükümler, kendi çıkarını gözetmek için kurduğu düzeni sağlamak içindir. Din adına fetva verilmiş toplumda doğru zannedilen ama genele, evrensele, yani Rabbin hükümlerine uymayan görüşlerin, anlayışların insanları götüreceği yer ateştir.


Rabbin hükümlerine uyan onu anlayanlardır.
Rabbin hükümlerine uymayanlar onu anlamayanlardır.
Ateş halkı ile cennet ehli birbirinden ayrılmışlardır.



İki türlü ayet vardır; bir Allah adına indirilen ayetler, ikincisi Allahın yarattığı ayetlerdir.
Yaratılan ve yaratılmaya devam eden ayetlerin insanlara tebliğ edilmesi için insanların anlayacağı bir düzeye indirilerek kelimelere dökülmesi okunması işini resuller yerine getirmiştir. İnsanlara bir öğüt , doğru yola girmeleri için rehber, uyarıdır. Bize kadar ulaşmış yazıt edilmiş Kurandaki ayetler üzerinde düşünerek, aklederek, arayarak, mücadele ederek, doğru yola girmek için İNSAN olmak için çabalamalıyız. Kendimize her zaman sormalıyız, acaba ben doğru yolda mıyım? Akıl yolunda mı ilerliyorum? Kendimizi her zaman yoklamalıyız, bir hesaba çekmeliyiz!


Çabalamazsak, içimizdeki firavun halihazırdaki düzenini karanlık dinini bizde kurar, toplum olarak bizde istek ve arzularımızın peşinde koşar, hayallerle yaşar, duygular içinde boğulup gideriz. Bunu da din zannederiz.


Rabbin hükümleri apaçık bir kitapta, yaratılan ayetlerde yazılmıştır, yazılmaya devam edilmektedir. Allahın yaratma sıfatı her şeyde kendini göstermektedir. Delili görmek için yaradılan her şeye bakmak, incelemek, anlamaya çalışmak, ilmetmek lazım gelir. Hiç cahille ilmeden bir olur mu? Yoksa hep karanlıkta, gecede kalırız. Gün Aydınlanana kadar, şafak açılana kadar gece yolculuğuna devam….