Vurmayın şu çocuklara

merdem · 6. May 2013, 10:22 PM

Bu güzel ve anlamli bir sekilde ifade edilen yaziyi sizlerle paylasmak istedim Degerli Kardeslerim.

***

Bağdat Caddesi’nde yürüyordum...

Şılaaaapppppp!!!...Ses hemen yanımdan geldi..Döndüm.Genç bir kadın, iyi giyimli, saç baş durumu da iyi..Elinden tuttuğu minik bir çocuk var. En fazla 4 yaşında..Suratında beş parmak iz...Ben onlara bakarken bir tane daha patlattı.Bunları yazarken bile hala kadına bir tokat atma isteği yaşıyorum ama bunu gerçekleştirirsem ondan farkım kalmayacak...

Çocuğa bağırıyor... “Doğru dürüst yürüsene!Üstün başın kirlendi”...

Minik tökezlenmiş, pantolonu çamur olmuş...Ne olacak ki? Yıkanınca çıkmıyor mu? Zaten onlar vücudumuzu koruması için üstümüze geçirdiğimiz adi kumaş parçaları değil mi? O minicik pantolon yavrumuzun teninden kıymetli mi?..

Kadınla göz göze geldik..Çocuk ağlamakla ağlamamak arası garip bir ifadeyle yüzüme bakıyordu..Eğildim.. “Canım, yok bir şey” dedim..Muhteşem anne “ Lütfen ilgi göstermeyin şımarıyor!” dedi...Şımarıyor mu?..Ne için şımarıyor? Şımarsa ne olacak...Ona beyin sarsıntısı geçirebilecek iki şiddetli tokattan sonra hakkı değil mi?

“Sinirlisiniz galiba” dedim..Bana ters ters baktı..Hiç konuşmadı..Miniğin yanağını okşadım, lanet olsun ki yapabilecek başka bir şeyim yoktu. “Ona vurmayın” dedim.. “Siz ne karışıyorsunuz” dedi....

Elbette o onun çocuğu, döver, öldürür,sever...Onun malı..O insan değil ki..Sadece korunmasız bir çocuk...Patlat suratına patlatabildiğin kadar.

Kadına fazla bir şey söylemenin bir manası yoktu.Zaten kazık kadar olmasına rağmen bir şey anlamamıştı, öğrenmemişti.Ben o sırada öğretmeye çalışsam da benimle tartışacaktı.

Eh be kadın sen ne yapmaya çalışıyorsun? Çocuğa vurunca pantolondaki kir mi temizlendi?Madem en ufak lekeye tahammülün yoktu o çocuğu neden doğurdun?Ne diye yanına alıp sokağa çıktın?4 yaşındaki çocuk yorulmaz mı? Tökezlemez mi?Koca insanların yollarda düştüklerini görmüyor musun? Çocuk tokadı yiyince bir daha düşmemeyi mi öğrenecek? Şaşırmışsın sen kadın!

Kim bilir evlerinde şiddet gören ne kadar çok çocuk var?

Sokaklarda çocuklarımız yaşadığı için duyduğumuz üzüntüyü, evde anne ya da babasından şiddet gören çocuklar için de duymak ne acı verici...

Vurmayın onlara..Kırmayın kalplerini ve onurlarını...Gözünden dökülen yaşların sebebi sizin onların vücutlarına verdiğiniz acı olmasın..Onu koruyup kollamak için yanında değil misiniz? Ona en çok acı veren siz olursanız size nasıl güvenecek? Nasıl gelip derdini açacak? O da iletişim için dayağı, bir metot edinirse ne olacak? Siz örnek değil misiniz? O da mı anne ya da baba olunca çocuklarını dövecek? Karısını mı dövecek? Yoksa yetişkin olunca sizi mi dövecek? Başkası çocuğunuza acı verirse hesap sormaya yüzünüz olacak mı?

Yapmayın bunu onlara..9 ay içinizde taşıdınız diye mal edinemezsiniz onları..Kira borçları yok ki...Sperminiz onun meydana gelmesini sağladı diye borçlu göremezsiniz onları...Canını acıtmak hakkına hiçbir zaman sahip değilsiniz ve olmayacaksınız.

Yuva huzur, anne şefkat, baba güven değil mi? Ya da tam tersi...Ya da hepsi birden...Üstelik bu ev onlara büyük piyangodan çıktı....Nedir o zaman bu dayak........

Vurmayın şu çocuklara...
Vurma Be Kadın!!!!

6. May 2013, 10:22 PM	#1
merdem Uzman Üye Üyelik tarihi: Nov 2012 Mesajlar: 1.606 Tesekkür: 667 710 Mesajina 1.305 Tesekkür Aldi Tecrübe Puanı: 24	Vurmayın şu çocuklara Bu güzel ve anlamli bir sekilde ifade edilen yaziyi sizlerle paylasmak istedim Degerli Kardeslerim. *** Bağdat Caddesi’nde yürüyordum... Şılaaaapppppp!!!...Ses hemen yanımdan geldi..Döndüm.Genç bir kadın, iyi giyimli, saç baş durumu da iyi..Elinden tuttuğu minik bir çocuk var. En fazla 4 yaşında..Suratında beş parmak iz...Ben onlara bakarken bir tane daha patlattı.Bunları yazarken bile hala kadına bir tokat atma isteği yaşıyorum ama bunu gerçekleştirirsem ondan farkım kalmayacak... Çocuğa bağırıyor... “Doğru dürüst yürüsene!Üstün başın kirlendi”... Minik tökezlenmiş, pantolonu çamur olmuş...Ne olacak ki? Yıkanınca çıkmıyor mu? Zaten onlar vücudumuzu koruması için üstümüze geçirdiğimiz adi kumaş parçaları değil mi? O minicik pantolon yavrumuzun teninden kıymetli mi?.. Kadınla göz göze geldik..Çocuk ağlamakla ağlamamak arası garip bir ifadeyle yüzüme bakıyordu..Eğildim.. “Canım, yok bir şey” dedim..Muhteşem anne “ Lütfen ilgi göstermeyin şımarıyor!” dedi...Şımarıyor mu?..Ne için şımarıyor? Şımarsa ne olacak...Ona beyin sarsıntısı geçirebilecek iki şiddetli tokattan sonra hakkı değil mi? “Sinirlisiniz galiba” dedim..Bana ters ters baktı..Hiç konuşmadı..Miniğin yanağını okşadım, lanet olsun ki yapabilecek başka bir şeyim yoktu. “Ona vurmayın” dedim.. “Siz ne karışıyorsunuz” dedi.... Elbette o onun çocuğu, döver, öldürür,sever...Onun malı..O insan değil ki..Sadece korunmasız bir çocuk...Patlat suratına patlatabildiğin kadar. Kadına fazla bir şey söylemenin bir manası yoktu.Zaten kazık kadar olmasına rağmen bir şey anlamamıştı, öğrenmemişti.Ben o sırada öğretmeye çalışsam da benimle tartışacaktı. Eh be kadın sen ne yapmaya çalışıyorsun? Çocuğa vurunca pantolondaki kir mi temizlendi?Madem en ufak lekeye tahammülün yoktu o çocuğu neden doğurdun?Ne diye yanına alıp sokağa çıktın?4 yaşındaki çocuk yorulmaz mı? Tökezlemez mi?Koca insanların yollarda düştüklerini görmüyor musun? Çocuk tokadı yiyince bir daha düşmemeyi mi öğrenecek? Şaşırmışsın sen kadın! Kim bilir evlerinde şiddet gören ne kadar çok çocuk var? Sokaklarda çocuklarımız yaşadığı için duyduğumuz üzüntüyü, evde anne ya da babasından şiddet gören çocuklar için de duymak ne acı verici... Vurmayın onlara..Kırmayın kalplerini ve onurlarını...Gözünden dökülen yaşların sebebi sizin onların vücutlarına verdiğiniz acı olmasın..Onu koruyup kollamak için yanında değil misiniz? Ona en çok acı veren siz olursanız size nasıl güvenecek? Nasıl gelip derdini açacak? O da iletişim için dayağı, bir metot edinirse ne olacak? Siz örnek değil misiniz? O da mı anne ya da baba olunca çocuklarını dövecek? Karısını mı dövecek? Yoksa yetişkin olunca sizi mi dövecek? Başkası çocuğunuza acı verirse hesap sormaya yüzünüz olacak mı? Yapmayın bunu onlara..9 ay içinizde taşıdınız diye mal edinemezsiniz onları..Kira borçları yok ki...Sperminiz onun meydana gelmesini sağladı diye borçlu göremezsiniz onları...Canını acıtmak hakkına hiçbir zaman sahip değilsiniz ve olmayacaksınız. Yuva huzur, anne şefkat, baba güven değil mi? Ya da tam tersi...Ya da hepsi birden...Üstelik bu ev onlara büyük piyangodan çıktı....Nedir o zaman bu dayak........ Vurmayın şu çocuklara... Vurma Be Kadın!!!!