Iki numaralı mahkeme

[Hasan Akçay]

TÜNEĞiNDE VURULAN TAVUK

Muhafız alayının otobüsüne binip
yola çıktık.

Ben koltuğa oturur oturmaz
başımı dirseklerimin arasına gömdüm.
Halkın bakışını görmek istemiyordum.

Bir an
yanımdaki arkadaş dirseğini dürttü,
"Kana bak!"

Baktım, okula gelmiştik,
koru duvarının dibi
sofra genişliğinde kan olmuş.

Sonradan öğrendim bunun öyküsünü,
sınıf arkadaşım Yüksel Ulukal anlattı:

Birinci sınıftan Selçuk Gürsel'le
koru duvarının üstünde oturuyorduk.
Ölümden filan söz ediyorduk.

Bir uçak geldi,
koruyu süzdü.
Ona el salladık.

Sonra yine geldi,
birden ateş etti. Düştüm.
Kendimi duvarın arkasında buldum.
Kalktım.

Arkadaş duvarın önünde çırpınıyordu.

Mermi tam tepesine denk gelmişti,
kafasından bilek kalınlığında kan fışkırıyordu.

Kulağımı ağzına götürdüm
bir şey der mi diye.
Acayip sesler çıkarıyordu.

Yakında bir cip vardı,
ona götürdüm
ama cipe koyduğumda ölmüştü.

Sonradan fark ettim:
mermi yandan gelmiş, benim miğferi önden sıyırtmış.
Ben o itmeyle düşmüşüm,
mermi arkadaşın kafasına saplanmış.

-

O uçaktan ateş edene sormak isterdim:
tüneğine saklanan tavuk gibi
koruya saklanan harbiyeliyi neden öldürdünüz
hem de o size el sallayıp dururken?
.