Hz. Kuran'a uyan resulullah efendimizede uymuş olur...

[EVVAB_İNSAN]

HZ. KURAN'A UYAN RESULULLAH EFENDİMİZEDE UYMUŞ OLUR.

…De ki " Ben sizi ancak vahiy ile uyarıyorum.” Enbiya Suresi/45

…Böylece biz seni, kendilerinden önce nice ümmetlerin gelip geçtiği bir ümmete sana vahyettiklerimizi okuman için gönderdik. Rad Suresi/30

…Bu KUR’AN, bana, sizi ve ulaştığı kimseleri uyarmam için vahyolundu. Enam Suresi/19

Onlara ayetlerimiz açık açık okununca, bizimle karşılaşmayı ummayanlar "Bize bundan başka bir KUR’AN getir veya bunu değiştir.”Dediler. De ki "Onu kendiliğimden değiştirmem benim için söz konusu olamaz. Ben sadece vahy olunana uyuyorum.” Yunus Suresi/15

Ayetlerde görüldüğü gibi, HZ. RESULULLAH efendimize açıkladığı ve uyduğu vahiy HZ. KUR’AN'DIR. İnanmayanların reddettiği, değiştirilmesini istedikleri de HZ. KUR’AN’DIR. HZ. RESULULLAH efendimizin vazifesi kendisine vahiy olarak gelen HZ. KUR’AN’I okumaktır.

HZ. RESULULLAH efendimize uymak; HZ. KUR’AN’A uymak, HZ. KUR’AN’IN sistemine göre inanmak, hareket etmek ve yaşamaktır. HZ. RESULULLAH efendimiz HZ. KUR’AN’DA da en çok “RESUL” kelimesiyle tanıtılır. RESUL Türkçe’de “ELÇİ” kelimesinin karşılığıdır ki YÜCE ALLAH bu kelimeyle, HZ. RESULULLAH efendimizin vazifesi olan YÜCE ALLAH'TAN aldığı mesajı insanlara iletmeyi vurgular.

Ayetlerden gördüğümüz gibi bu mesaj HZ. KUR'AN’DIR. Başka hiçbir kaynağa, hiçbir kitaba gönderme yoktur. YÜCE ALLAH, HZ. KUR’AN dışında başka uyulması gereken vahiyler, kaynaklar olsaydı, onları da belirtir, onlara da uymamızı isterdi. Oysa bugünkü manzaraya baktığımızda yüzlerce cilt HADİS ve FIKIH kitabının DİNin kaynağı sayılarak HZ. KUR’AN'A eş koşulduğunu görüyoruz.

Böylece HZ. KUR'AN’IN DİN konusundaki otoritesi ve kaynaklığı %100 iken, HZ. KUR’AN birçok kaynağın arasındaki bir kaynağa indirgeniyor. Öyle ki HZ. KUR’AN’IN oluşturulan bu yeni yapıda hacim olarak payı %1’in bile çok altındadır. Gördüğümüz tüm bu ayetler, HZ. KUR’AN'IN değerini düşüren, HZ. RESULULLAH efendimize YALAN SÖZLER (HADİSLER) atfeden, HZ. RESULULLAH efendimize iftira eden bu mantığa karşı çıkar.

HZ. KUR’AN KARANLIKLARDAN AYDINLIĞA ÇIKARIR

…Dosdoğru bir yol üzerindesin. …AZİZ ve RAHİM'İN indirdiği üzerindesin. Yasin Suresi/4–5

…Bu bir kitaptır ki, RABBİNİN izniyle insanları karanlıklardan NURA (aydınlığa), O övgüye layık, AZİZ olanın yoluna çıkarman için sana indirdik. İbrahim Suresi/1

Bu kitap (KUR’AN) insanları karanlıktan aydınlığa çıkarır. YÜCE ALLAH'IN indirdiği (KUR’AN) üzerinde olan dosdoğru yol üzerinde olur. HZ. KUR’AN'A uyanlar bu ayetler gibi birçok ayetten güç ve destek alırlar. Peki, Fetvayı Hindiyelere uyanlar, TİRMİZİ, MUVATTA, BUHARİ, MÜSLİM gibi kitaplara uyanlar ve bunları HZ. KUR’AN gibi dinin kaynağı gösterenler, böylece HZ. KUR'AN’IN dindeki tekelini bozma girişiminde bulunanlar nereden güç ve destek alıyorlar? HZ. KUR’AN, HZ. RESULULLAH efendimizin döneminde yazıldı, ezberlendi. İçinde hiçbir çelişki ve mantığa aykırılık yoktur. Diğer hiçbir kaynak, HZ. RESULULLAH efendimiz hayattayken yazılmadı.

YAHUDİLERDE VE HRİSTİYANLARDA DA AYNI TİP DEJENERASYONLAR VAR

…İçinde ALLAH'IN hükmünün bulunduğu Tevrat yanlarında iken, nasıl oluyor da senin hakemliğine başvuruyorlar. Maide Suresi/43

…İNCİL bağlıları ALLAH'IN onda indirdiğiyle hükmetsinler. ALLAH'IN indirdiğiyle hükmetmeyenler sapkınların ta kendileridir. Maide Suresi/47

YÜCE ALLAH evvelki DİN sahiplerine de RESUL’leri aracılığıyla kitaplar, sayfalar indirmiş ve kitaplarına uymalarını söylemiştir. Yahudiler KUR’AN gibi detaylı ve her şeyi açıklayan TEVRAT’ı aldılar. Ancak ALLAH’ın sözleriyle yetinmediler. Bakara Suresi 67. ile 71. ayetler arasında gördüğümüz Yahudilerin teferruat sever yaklaşımları Hz. MUSA'nın vefatından sonra da devam etti. Bu tavırları sonucu Mişna (Söz, Hadis) ve Gamara (Pratik, Sünnet) denilen dini kaynaklar ürettiler.

HADİS ve SÜNNET adı altında kutsala fatura edilen uydurma dolu izahlarla dini teferruata boğma, bir tek bizim dinimize özgü değildir. HZ. KUR’AN, Hristiyanların Hz. İSA’yı ve din adamlarını RABler edindiğini söyler ve dine ilave olarak uydurdukları ruhbanlığa sonra kendilerinin de tam olarak uyamadığını anlatır. HZ. KUR’AN'DA tüm bu kıssalar bize öğüt almamız için açıklanmıştır. Oysa kendini dinde otorite ilan eden bazıları "Bu Hristiyan ve Musevilere olmuş, bize olmaz” diyerek sanıda bulunmaktadırlar. Acaba HZ. KUR’AN'DAN bir delilleri var mı?

Tabi ki yok. Zaten delil yerine sanı ile konuşmaya meraklı bu otoritelerin(!) delile ihtiyacı yoktur. Çünkü kendileri ve evvelki otoriteleri zaten delildir. Bu tipler kelle saymaya çok meraklıdır. Bunların çoğu "Bu kadar insan böyle diyor siz onlardan daha mı akıllısınız?” izahıyla geleneklere, kelle sayım sonucuna güvenirler. Hıristiyanların çoğu “Hz. İSA ALLAH’IN oğlu” derken, bunun bir mecaz olduğunu, YÜCE ALLAH’IN oğlu olamayacağını, Hz. İSA'NIN sadece YÜCE ALLAH'IN sevgili bir kulu ve RESUL'Ü olduğunu söyleyen Hıristiyanlar da vardır. Peki, bu azınlık Hıristiyanlar mı, yoksa Hz. İSA’nın ALLAH’IN oğlu olduğunu iddia eden, Katolik ve Ortodoks din adamlarını RABler edinmiş bu çoğunluk mu haklıdır?

Üstelik Hz. İSA’nın ALLAH’IN oğlu olduğunu iddia edenlerin sayısı geleneksel İSLAM'ı savunanlardan çok daha fazladır. Hıristiyan çoğunluk: "Bakın ne kadar çok kişi Hz. İSA’yı ALLAH’ın oğlu kabul ediyor. Bizim Saintlerimiz, evliyalarımız çok fedakâr, çok büyük adamlarmış. Onlar böyle diyor yanılıyor da, sizler üç beş adam bizim Saintlerimizden, mürşidlerimizden, papazlarımızdan daha mı iyi biliyorsunuz?” demektedirler. Geleneksel İSLAM'I savunanların izah tarzıyla bunların tıpatıp aynı olması hiç de şaşırtıcı değildir.

Çoğunluğa uymanın saptırmaya yol açacağını belirten HZ. KUR’AN ayetleri ve Hristiyan çoğunluğun çizdiği bu manzara umarım kelle sayıcıları ve delil yerine evliyaya(!) güvenenler için yeterlidir. (Hz. ÖMER'in, HADİSleri "ümmetimin Mişna'sıdır” diyerek yakmış ve yaktırmıştır…

…Andolsun ki size beyyine (açıklayıcı, açık delil) ayetler, sizden önce gelip geçenlerden örnekler ve korunup, sakınanlar için de bir öğüt indirdik. Nur Suresi/34

...Ta ki ölen beyyine (açık delil) üzerine ölsün, yaşayan da beyyine (açık delil)
üzerine yaşasın. Enfal/42

HZ. KUR'AN göre insan beyyine (açık delil) üzere olmalıdır. Yani gelenek diye, böyle gördük, biz de böyle yapıyoruz diye uygulamalar, kelle sayımı ile gerçeği bulmalar HZ. KUR’AN'IN İSLAM ile bağdaşmaz. HZ. KUR’AN'A göre, HZ. KUR'AN’IN kendisi beyyinedir (açık delildir). Demek ki HZ. KUR’AN'I dinin kaynağı yapanlar açık delile uymuş olurlar.
…Bunları KUR’AN'DA türlü türlü şekillerde (sarf) açıkladık ki öğüt alıp hatırlasınlar. Fakat bu sadece kaçışlarını artırıyor. İsra Suresi/41

…Andolsun bu KUR’AN'DA her örnekten insanlar için türlü türlü açıklamalarda (sarrafna) bulunduk. İnsanların çoğu ise tanımamakta ayak diretmektedirler. İsra Suresi/89

…Bak iyice kavramaları için ayetleri nasıl türlü şekillerde açıklıyoruz (nusarriful). Enam Suresi/65

…Bilgiyle uzun uzadıya, etraflıca açıkladığımız (fassalna), inanan bir toplum için doğruya iletici ve RAHMET olan bir kitabı onlara getirdik. Araf Suresi/52

…Bu bir kitaptır ki, Hâkim ve Her şeyden Haberdar olan, ayetlerini hüküm ifade edici (muhkem) kılmış ve sonra detaylandırıp (fussilet) açıklamıştır. Hud Suresi/1

HZ. KUR’AN'IN AÇIKLAMADIKLARI DİN DIŞI ALANDIR

Yukarıdaki ayetlerden HZ. KUR’AN’IN detaylı, etraflıca, türlü türlü şekillerde gerekli açıklamaları yaptığını HZ. KUR’AN’IN kendisinin söylediğini görüyoruz. Ayetlerde HZ. KUR’AN’IN etraflıca, türlü türlü şekillerde, detaylı bir biçimde açıklamalar yaptığını vurgulayan kelimelerin Arapça'sını parantez içinde verdik. “HZ. KUR’AN başka kitaplara gönderme yapar, HZ. KUR’AN ana kitaptır, detayları başka kitaplardan öğreniriz.” demek tüm bu ayetlere karşı çıkmak, bu ayetleri yok saymak demektir.

Aynı şekilde “KUR’AN’I biz anlayamayız” tipi izahlar da HZ. KUR’AN ile çelişir. HZ. KUR’AN’IN izahlarına göre iman edenler HZ. KUR’AN’I anlar. HZ. KUR’AN’I anlamamak iman etmeyenlerin bir özelliğidir. HZ. KUR’AN’I incelediğimizde gerekli tüm teferruatların HZ. KUR’AN’DA yer aldığını görürüz. Örneğin HZ. KUR’AN, zorda kalıp başka yiyecek bir şey bulamayanların aşırıya gitmemek kaydıyla haram olan leş, kan, domuz eti ve ALLAH'TAN başkası adına kesilen hayvanları yiyebileceğini söyler.

Derleme; (UYDURULAN-DİN KUR'AN'DAKİ DİN. İstanbul yayınevi.)