Insanların ilk çoğalması adem ve havadan değildir.

[aorskaya]

mustafabey Nickli Üyeden Alıntı

Selamün Aleyküm Kardeşlerim;

İNSAN, yani ADEM bir dini kavramdır, beden değildir.

Saygılar

Aleykümselam,

Mustafabey kardeşim, önce hoşgeldin diyerek, inşallah görüşlerinden faydalanma imkanı bulmayı diliyorum.

Sevgili kardeşim;

İnsan, Adem dini kavramsa;
1-dini bir kavrama mı isimler öğretildi?
2- Dini kavrama mı secde emredildi?
3- Dini kavrama mı, iblis onu topraktan beni ateşten yarattı diyerek isyan edebildi?
4- Dini kavram mı, şeytana uyup, yasak ağaca yaklaştı ve sonra af diledi?

Fazla uzatmayayım, bunları nasıl cevaplandırırsınız acaba?

selamlar,
aorskaya

[bartsimpson]

dost1 Nickli Üyeden Alıntı

Selamun Aleykum! Değerli Bartsimpson Kardeşim!



İnsanlar, düşünme sistemi içerisinde bulunan imgeleri belirtecek sesleri ya da bu seslerin resimlerinden oluşan harfleri kullanarak iletişimde bulunabilirler. İletişimde bulunan taraflardan birinin sisteminde olmayan bir imge kullanılmazsa iletişim sağlıklı olarak sürdürülemez.

İletişimde vahiy sözkonusu olduğunda aktarım, aktarım yapılacak kişinin sisteminde bulunan imgelerle olmalı. Yoksa Aktarım yapılan kişi yapılan aktarımları anlamlandıramaz.

"Adem hangi dilde konuşuyorsa o dilde öğretilmiştir." sözünden kastım budur. İnsanlar imgeleriyle ya da imgelendirebildikleriyle düşünürler.



Rüyalar insanların sürekli konuştukları dillerle olabilir diye düşünüyorum.

Sizin: "Ben de düşünce dili olduğuna inanıyorum. Ruyalar zaman mekan ve insandan ayrı mekanizmalardır. Böyle bir olgunun içinde nesnel bir dilin kullanıması düşünülemez." sözünüzden ben yukarıda açıkladıklarımı anlıyorum. Eğer farklı bir durumsa doğru anlayabilmek için bu sözünüzü açabilir misiniz?


Kusursuzluk sadece Allah'a mahsusdur.
Doğrusunu en iyi bilen Allah'tır.
Sevgi,saygı ve muhabbetle.
Allah'a emanet olunuz.

Düşünceler kısmen paralel ve aynı...
bir farkla...
rüyalar bir iletişim şekli değildir.
bir doğmadır.
tıpkı vahiyler gibi.
vahiylerin "iletişim şekli" olduğunu söylemek "ileteni yani yaratıcıyı" nesnelleştirmek ve bir forma sokmak ihtiyacını doğurur.
bu da kanımca tehlikeli bir girişimdir.

[bartsimpson]

pramid Nickli Üyeden Alıntı

Allah kuranı öğretti ve öğretmeye devam ediyor. Ademe de isimleri öğretti ve öğretmeye devam ediyor.

Semavi prolog da ( ilk konuşma) denen bu olay halen devam etmektedir. Ademin anlayacağı dilde. Yani hangi dil olduğu da önemli değil.

Zira Allah zamandan münezzehtir.

zaman ve mekan kavramları yaratılanlar için yani adem/oğulları ve tüm kainat için geçerli bir fizik kuralıdır. (her nefis ölümü tadacaktır)

yaratılmış olduğumuz için algımızda sınırlı.

zamandan ve mekandan münezzeh olan Allah'ın bu kalıplar içerisinde değerlendirilmemesi gerekir.

dolayısı ile

2:31 - Ve Âdem'e isimlerin hepsini öğretti, sonra onları meleklere gösterip: "Haydi davanızda sadıksanız bana şunları isimleriyle haber verin." dedi.

öğretme eylemi Allah'a göre olup bitmiş, bize göre ise kıyamete (belki de daha ötesine kadar) devam edecektir.

[bartsimpson]

aorskaya Nickli Üyeden Alıntı

Aleykümselam,

Mustafabey kardeşim, önce hoşgeldin diyerek, inşallah görüşlerinden faydalanma imkanı bulmayı diliyorum.

Sevgili kardeşim;

İnsan, Adem dini kavramsa;
1-dini bir kavrama mı isimler öğretildi?
2- Dini kavrama mı secde emredildi?
3- Dini kavrama mı, iblis onu topraktan beni ateşten yarattı diyerek isyan edebildi?
4- Dini kavram mı, şeytana uyup, yasak ağaca yaklaştı ve sonra af diledi?

Fazla uzatmayayım, bunları nasıl cevaplandırırsınız acaba?

selamlar,
aorskaya

Selamlar,

İnsan ya da Adem dini bir kavram mı değil mi araştırmasını yaparken dikkatimi çeken bir şey oldu.

Kuran'da Adem ve İnsan'dan bahsedilen ayetlerde farklılıklar var.

Adem'den bahsedilen ayetlerde ruh kavramı yok.

İnsan'dan bahsedilen ayetlerde ruh kavramı var.

ADEM'DEN BAHSEDİLEN AYETLER

Bakara (31) Allah adem'e bütün varlıkların isimlerini öğretti. Sonra onları meleklere göstererek, "Eğer doğru söyleyenler iseniz, haydi bana bunların isimlerini bildirin" dedi.

Bakara (33) Allah şöyle dedi: "Ey adem! Onlara bunların isimlerini söyle." adem, meleklere onların isimlerini bildirince Allah, "Size, göklerin ve yerin gaybını şüphesiz ki ben bilirim, yine açığa vurduklarınızı da, gizli tuttuklarınızı da ben bilirim demedim mi?" dedi.

Bakara (35) Dedik ki: "Ey adem! Sen ve eşin cennete yerleşin. Orada dilediğiniz gibi bol bol yiyin, ama şu ağaca yaklaşmayın, yoksa zalimlerden olursunuz."

Bakara (37) Derken, adem (vahy yoluyla) Rabbinden birtakım kelimeler aldı, (onlarla amel edip Rabb'ine yalvardı. O da) bunun üzerine tövbesini kabul etti. Şüphesiz o, tövbeleri çok kabul edendir, çok bağışlayandır.

Al-i İmran (34) Şüphesiz, Allah, adem'i, Nûh'u, İbrahim ailesini (soyunu) ve İmran ailesini (soyunu) birbirinden gelmiş birer nesil olarak seçip âlemlere üstün kıldı. Allah her şeyi hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.

(Burada kesin ayrımlar ile alemlere üstün kılınmış bir durum söz konusu, bu durum insan ve onun soyu için geçerli değil, farklı bir ırk ya da yaşam formu mu acaba?)

Al-i İmran (59) Şüphesiz Allah katında (yaratılışları bakımından) İsa'nın durumu, adem'in durumu gibidir: Onu topraktan yarattı. Sonra ona "ol" dedi. O da hemen oluverdi.

(Aynıdır demiyor gibidir diyor ve ayrıldığı noktayı da söylüyor)

Maide (27) (Ey Muhammed!) Onlara, adem'in iki oğlunun haberini gerçek olarak oku. Hani ikisi de birer kurban sunmuşlardı da, birinden kabul edilmiş, ötekinden kabul edilmemişti. Kurbanı kabul edilmeyen, "Andolsun seni mutlaka öldüreceğim" demişti. Öteki, "Allah ancak kendisine karşı gelmekten sakınanlardan kabul eder" demişti.

Araf (172) Hani Rabbin (ezelde) ademoğullarının sulplerinden zürriyetlerini almış, onları kendilerine karşı şahit tutarak, "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" demişti. Onlar da, "Evet, şahit olduk (ki Rabbimizsin)" demişlerdi. Böyle yapmamız kıyamet günü, "Biz bundan habersizdik" dememeniz içindir.

(Allah neden Hicr (29)'da ruhundan üflediği yaratılışı kesin tanımlı bir insan'dan bahsederken burada ademoğullarının sulplerinden diye bir ayrıma gidiyor, yada ruh insana yaratılış anında Allah tarafından veriliyorsa, ademoğulları ve sulpleri ezelde nasıl yaratılmış olabiliyor??? insana verilip onlara verilmeyen nedir???)

Araf (31) Ey ademoğulları! Her mescitde ziynetinizi takının (güzel ve temiz giyinin). Yiyin için fakat israf etmeyin. Çünkü o, israf edenleri sevmez.

(neden insanlar değilde belirgin bir ayraç ile "ademoğulları"???)

Meryem (58) İşte bunlar, adem'in ve Nûh ile beraber (gemiye) bindirdiklerimizin soyundan, İbrahim'in, Yakub'un ve doğru yola iletip seçtiklerimizin soyundan kendilerine nimet verdiğimiz nebîlerdir. Kendilerine Rahmân'ın âyetleri okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı.

(İsimleri zikredilenler de nebi değil mi? "İşte bunlar" deyip te isimleri zikredilenlerin soyundan gelenler ve nimet verilenler kim ki ayrıcalıklı olarak belirtiliyor. Burada Adem ve rasullerden daha üstü bir durum söz konusu gibi...)

Ta Ha (115) Andolsun, bundan önce biz adem'e (cennetteki ağacın meyvesinden yeme diye) emrettik. O ise bunu unutuverdi. Biz onda bir kararlılık bulmadık.

Ta Ha (117) Biz de şöyle dedik: "Ey adem! Şüphesiz bu (İblis) sen ve eşin için bir düşmandır. Sakın sizi cennetten çıkarmasın; sonra mutsuz olursun."

Ta Ha (120) Nihayet şeytan ona vesvese verip şöyle dedi: "Ey adem! Sana ebedilik ağacını ve yok olmayan bir saltanatı göstereyim mi?"

Ta Ha (121) Bunun üzerine onlar (Adem ve eşi Havva) o ağacın meyvesinden yediler. Bu sebeple ayıp yerleri kendilerine göründü ve cennet yaprağından üzerlerine örtmeye başladılar. adem Rabbine isyan etti ve yolunu şaşırdı.

(Araf (172)'de Ademoğulları ve sulpleri ezelde Allah'ın rableri olduğuna şahitlik ediyor ama Adem cennette rabbine isyan ediyor)

Yasin (61) "Ey ademoğulları! Ben size, şeytana kulluk etmeyin. Çünkü o sizin için apaçık bir düşmandır. Bana kulluk edin. İşte bu dosdoğru yoldur, diye emretmedim mi?"

(neden "Ey insanlar" değil???)

Nuh (17) ‘Allah, sizi (babanız adem'i) yerden (bitki bitirir gibi) bitirdi (yarattı.)'

(Adem'i bitki bitirir gibi yerden bitirdi, İnsanı kuru bir çamurdan şekillendirilmiş balçıktan yarattı düzenledi ve ilaveten ruhunda üfledi)

İNSAN'DAN ve RUH'TAN BAHSEDİLEN AYETLER (İSA PEYGAMBER'DE DAHİL)

Nisa (171) Ey Kitab ehli! Dininizde sınırları aşmayın ve Allah hakkında ancak hakkı söyleyin. Meryemoğlu İsa Mesih, ancak Allah'ın peygamberi, Meryem'e ulaştırdığı (emriyle onda var ettiği) kelimesi ve kendisinden bir ruhtur.

Rad (40) Onlara vadettiğimiz azabın bir kısmını sana göstersek de, (göstermeden) senin ruhunu alsak da senin görevin sadece tebliğ etmektir. Hesap görmek ise bize aittir.

Hicr (29) Hani Rabbin meleklere, "Ben kuru bir çamurdan, şekillendirilmiş balçıktan bir insan yaratacağım Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman, onun için hemen saygı ile eğilin" demişti.

İsra (85) Ve sana ruh hakkında soru soruyorlar. De ki: "Ruh, Rabbimin bileceği bir şeydir. Size pek az ilim verilmiştir."

Sad (72) "Onu şekillendirip içine ruhumdan üflediğim zaman onun için saygı ile eğilin."

Zümer (42) Allah (ölen) insanların ruhlarını öldüklerinde, ölmeyenlerinkini de uykularında alır. Ölümüne hükmettiklerinin ruhlarını tutar, diğerlerini belli bir süreye (ömürlerinin sonuna) kadar bırakır.

Tahrim (12) Allah, bir de iffetini sapasağlam koruyan ve bizim de kendisine ruhumuzdan üflediğimiz, Rabbinin kelimelerini ve kitaplarını doğrulayan İmran kızı Meryem'i de (inananlara) örnek gösterdi. O itaat edenlerdendi.

Naziat (1) Andolsun (kâfirlerin ruhlarını) şiddetle çekip çıkaranlara,

Naziat (2) Andolsun (mü'minlerin ruhlarını) kolaylıkla alanlara,

Tekvir (7) ruhlar (bedenlerle) eşleştirildiği zaman.

Öğrenme ve uyku arasındaki bağlantıya bir bakın dilerseniz.
Sevgilerle

[mustafabey]

Selamlar;
Arkadaşlar dini kavramların, kelimelerin doğru anlaşılması farklı açılardan incelenmesi ile zihnimiz aydınlatacaktır, görüş açımız genişleyecektir.
Konuyla alakalı olarak önemli olduğunu düşündüğüm dini kavramlar;

Adem,
Ademin eşi
Ademoğlu,
İnsan,
Beşer
İnsler ve cinler,
Güruh
Faniler ve ölümlüler,


Diğer önemli kavramlar;
Beden
Can
Ruh
Kelime
Akıl



Açıkcası benim anladığım, bu konulardaki kargaşanın nedeni ;
1-günlük konuşma dili (birbirimizle anlaştığımız kelimeler) yani dünya dili
2- dini terimler veya kavramların (bir bakıma ahiret dili) birbirine karıştırılmasıdır.
(acı suyla tatlı suyu birbirine karıştırmamak gerekir veya dünya işleri(kişisel menfeatlar) ahiret işlerinin birbirine karıştırılmaması lazım)



Aorskaya kardeşim bana yöneltiğin sorulara gelince; sorularının cevabı ADEM kavramını anlamamıza bağlı, ADEMi anlayabilirsek sorun bir parça çözülür.

Din akıl sahiplerine indirilmiştir, kelime sahiplerine değil.
Yukarıdaki yazımda bahsettiğim gibi akıl gözüyle görmek lazım, cisimler ışığın çoğunu emiyor, az bir kısmını yansıtıyor, gözümüz yansıtılan kısımı algılıyor, oda az bir bilgi veriyor, yetersiz. Fazla bilgi edinmek için yansıtılmayan kısmı araştırmak gerekli, o işide akıl yapıyor.

Yani kelimelerde aynı , ışığın çoğunu emiyor, karanlık belli belirsiz bir görüntü veriyor yetersiz,

Kelimelerin özü ise aydınlık ama biz o kısmı direk göremiyoruz maalesef; onu akıl görüyor, benim anladığım bizler akıl sahibi değiliz, bizler ise kelimelerin peşinden giden, zan ile hareket eden akılsızlar, duyduklarımızdan okuduklarımızdan çalarak aklı bütün etmeye çalışanlarız, akıl sahibi olanlar ise Allahın akıl verdiği kullar yani peygamberler, kitabı verilenlerdir. Allahın huzuruna da kul hakkıyla gidilmez, işimiz zor!


Bartsimson kardeşim ruh ile ilgili olarak önemli bir noktaya değinmişsin, acaba bizim ruhumuz var mı? Açıkcası bizim akıl sahibi olmadığımız gibi, bize özel bir ruhun olmadığını zannediyorum, bizde can var oda bedenimizdeki sinir sistemi, eğerki bizdede Allahın üflediği ruh olsa, bizde din hakkında herşeyi kelimelerin peşinden gitmeden bilirdik, biliyormuyuz? Bilemiyoruz, demekki yok! Şu kelimeler olmasa biz bir şey bilmezdik, bilen kelimeler taşıyıcılar (anlam), açıkcası biz hangi sınıfa, aleme giriyoruz derseniz, ademin, insanın altındaki alemlerdeyiz, dinen insan değiliz, çünkü bize üflenen ruh yok!

Ama günlük konuşma dilinde hepimiz insanız o ayrı mesele. Dini kavramları acı suyla tatlı suyu karıştırma örneğindeki gibi anlamaya çalışmakla az(yetersiz) bilgi elde ederiz kanaatindeyim.

Saygılar …..

[bartsimpson]

mustafabey Nickli Üyeden Alıntı

Açıkcası bizim akıl sahibi olmadığımız gibi, bize özel bir ruhun olmadığını zannediyorum,

Önemli bir ayrıntı olduğu için öncelikli olarak bu bölüme cevap yazıyorum. Sonrasına inşaallah sıra gelir.

Kuran-Din-Allah akıl sahiplerini muhatap alır, eğer akıl sahibi olmadığımızdan bahsediyorsanız muhatap da değiliz. Yaşa hayatını gitsin boşver bunları, takma kafana... ama yapamazsın

Ruh konusuna gelince...

Hicr (29) Hani Rabbin meleklere, "Ben kuru bir çamurdan, şekillendirilmiş balçıktan bir insan yaratacağım Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman, onun için hemen saygı ile eğilin" demişti.

Ben insan içerisinde bulunan ve akıl erdiremediğimiz için ruh diye tabir edilen yapının esma terkiplerinden oluştuğunu düşünüyorum. Buna da delilim Bizzat Allahın "içine Ruhumdan üfledim" demesidir. Dikkatle bakınız Kuranın bazı yerlerinde belirtilen "biz" şeklindeki çoğul ifadeler, söz konusu insan yaratılışı olduğunda "ben" öznesine dönüşmektedir. Ayrıca melekler Allaha itaat ve secde için yaratılmış varlıklar yada olgular olduğuna göre insan da bu itaatten ve saygıdan nasibini alıyor. Neden? Bizzat Allahtan bir parça taşıyor...

“Allah’a kavuşmak için iki rekat namaz da yeter. Ancak, böyle bir namaz için abdesti, insanın kendi kanı ile almış olması gerekir.”

Hallac-ı Mansur'un "Ene'l Hak- Enel Hak" diye sokaklarda bağırması boşuna değildi. Katledildi o ayrı...

[mustafabey]

Hepimiz yaşantımıza menfaatlerimizi savunduğumuz akıl yönünden hepimiz akıllı varlıklarız bundan şüphemiz yok, bu ayrı.

Dini bir kavram olarak” akıl sahibi olmak” açısından bakarsak durum değişiyor kanaatimce. Bizde aklın emarelerinin olması, akla ulaşacak yolların olması, kelimeleri akıl zannetmemiz ayrı, akıl sahibi olmak farklı manadadır. Gerçekten biz akıl sahibi olsaydık çözülmeyen hiçbir problem kalmazdı emin ol. Yazımda belirttiğim gibi günlük konuşma diliyle dini kavramları karıştırmamak lazım, maalesef karıştırıyoruz, buna bir çözüm bulmak lazım da nasıl? Bende çok karıştırıyorum, anlamak zor.

Hicr (29) Hani Rabbin meleklere, "Ben kuru bir çamurdan, şekillendirilmiş balçıktan bir beşer yaratacağım Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman, onun için hemen saygı ile eğilin" demişti.

Ayetini incelersek konuya yönelik olarak, her birimiz ayette bahsedilen şekilde mi yaratıldık yoksa bir anne babadan mı halk olduk ona bakmak lazım. Biz bir halkayız, bedenlerim çoğalması ayrı, yukarıdaki ayette bahsedilen yaratılış ayrı gibi geldi bana. Beşerin yaratılışında bir ruh üflenmesi var o açıkca belirtilmiş zaten.

saygılar...

[aorskaya]

mustafabey Nickli Üyeden Alıntı

Hepimiz yaşantımıza menfaatlerimizi savunduğumuz akıl yönünden hepimiz akıllı varlıklarız bundan şüphemiz yok, bu ayrı.

Dini bir kavram olarak” akıl sahibi olmak” açısından bakarsak durum değişiyor kanaatimce. Bizde aklın emarelerinin olması, akla ulaşacak yolların olması, kelimeleri akıl zannetmemiz ayrı, akıl sahibi olmak farklı manadadır. Gerçekten biz akıl sahibi olsaydık çözülmeyen hiçbir problem kalmazdı emin ol. Yazımda belirttiğim gibi günlük konuşma diliyle dini kavramları karıştırmamak lazım, maalesef karıştırıyoruz, buna bir çözüm bulmak lazım da nasıl? Bende çok karıştırıyorum, anlamak zor.

Hicr (29) Hani Rabbin meleklere, "Ben kuru bir çamurdan, şekillendirilmiş balçıktan bir beşer yaratacağım Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman, onun için hemen saygı ile eğilin" demişti.

Ayetini incelersek konuya yönelik olarak, her birimiz ayette bahsedilen şekilde mi yaratıldık yoksa bir anne babadan mı halk olduk ona bakmak lazım. Biz bir halkayız, bedenlerim çoğalması ayrı, yukarıdaki ayette bahsedilen yaratılış ayrı gibi geldi bana. Beşerin yaratılışında bir ruh üflenmesi var o açıkca belirtilmiş zaten.

saygılar...

Bart kardeşimiz, akıl konusunu açıkladığı için tekrar detaylara girmeye gerek yoksa da hala akıl konusunda, akıl sahibi olmakla, dini bakımdan akıl sahibi olma konusunda durum kavranamamış görünüyor.

Dini bakımdan akıl sahibi olmak, aklı üretene organın/yapının, her ürettiği olmamaktadır. Dinen akıl sahibi olmak demek; "aklı kullanmak" demektir. Aklın kullanıldığının göstergesi olarakta, iman edebilmiş, mümin olabilmiş durumda olmaktır. Rabbimiz, akıllılığı mümin olabilmek olarak kabul ediyor.

Yaratılış ve doğumla oluşan insandaki ruh konusundaki anlamalarınız içinde, insanın "alak"tan sonra geçirdiği aşamaları ve hangi durumda canlı haline geldiği konularını incelemenizi öneririm.

selamlar,
aorskaya

[bartsimpson]

ates demir Nickli Üyeden Alıntı

Öğrenme ve uyku arasındaki bağlantıya bir bakın dilerseniz.
Sevgilerle

Bu yazıyı mesajları çok geç vakitte yazdığım için mi yazdın sevgili ateş