56.Saffat Suresi

[Hasan Akçay]

Gâşiye 17'de DEVE anlamina gelen ibil (إبل) sözcügü var. Hakki Yilmaz o sözcük konusunda dogru bi tesbitte bulunuyor. Diyor ki:

17. ayette geçen “ إبل ibil” sözcügü ilk Mushaflarda “ ا ب ل ebl” harfleriyle harekesiz olarak yazilidir. Bu sözcügü harekelerken [ses verirken] “ إبل ibil” veya “إبّل ibbil” olarak okumak mümkündür.

Sözcük

“ibil” seklinde okunursa “deve”;
“ibbil” şeklinde okunursa “yagmur yüklü bulut”

anlamina gelmektedir.

(Lisanü’l Arab, c. 1, s. 55,
Tacü’l Arus; c. 14, s. 4, “ebl” mad.)

Benim merak ettigim, Saffât 48'deki
în عين
konusunda niçin ayni dogru tesbitte bulunmaz.

Örnegin:

48. ayette geçen “عين în” sözcügü ilk Mushaflarda “ع ي ن ayn” harfleriyle harekesiz olarak yazilidir. Bu sözcügü harekelerken [ses verirken] “عِينٌ înun” veya “aynin عَيْنٍ” olarak okumak mümkündür.

Sözcük

“înun” seklinde okunursa “iri gözlüler”;
“aynin” şeklinde okunursa “su gözü, PINAR”

anlamina gelmektedir.