Değişmeyen moda dalkavukluk

[PİLOT]

Kral, akşam yemeğinde sofraya konan patlıcan oturtmayı pek beğenmiş ve başlamış patlıcanı övmeye; övmüş de övmüş, övmüş de övmüş...

Kralı dinleyen dalkavuk hem kralın tüm söylediklerini onaylamış, hem de patlıcanın önemi üzerine bir de konuşma yapmış.

Meğer kral hazretleri fazla kaçırmış yemeği; midesine oturmuş. Sabaha kadar kıvranmış. Sabah dalkavuğu görür görmez de başlamış patlıcana atıp tutmaya...

Dalkavuk da arkasından: Vermiş veriştirmiş patlıcana. Kral şaşırmış bu defa:.

"Akşam yemeğinde patlıcanı öve öve göklere çıkran sen değil miydin?" diye sormuş dalkavuğa.

"Bendim Haşmetmeab..."

"Peki şimdi neden aleyhine konuşuyorsun?"

Buyurun, işte cevap: "Çünkü ben patlıcanın değil kralın dalkavuğuyum. "

Dalkavukluk, hiç'kuşkusuz dünyanın en eski ve geçerli (maaleseO mesleklerinden biri. Her devirde geçer. Dalkavuklar tarihin hiç bir döneminde işsiz kalmadılar. Ancak ne kadar revaçta olurlarsa olsunlar, uzun süreli itibar da görmediler.

Aslında dalkavukluk zor zenaattır. Özellikle tarihin bazı dönemlerinde çok daha zordu. Mesela -eski Yunan tarihçilerinden Diodore de Sicile'in kaydına göre- bir zamanların Habeşistan Imparatorları savaşta kollarını, bacaklarını, gözlerini kaybedince saray dalkavukları da aynı uzuvlarını kestirir ve tıpkı imparator gibi kör, çolak, yahut topal olurlarmış. Böylece imparator hazretlerine sadakatlarını ispat ederlermiş.

Bu sadakat gösterisi sürseydi Ankara'nın ne hale geleceğini düşünebiliyor musunuz?

Dalkavukluğun püf noktası liderin duymak istediğini söylemek, dobra dobra konuşmaktan şiddetle kaçınmaktır.

Fransa Kralı Ondördüncü Louis bir gün dalkavuklarından birine sormuş:

"Kaç yaşındasın?"

Dalkavuk yerlere kadar eğilerek şu cevabı vermiş:

"Emrettiğiniz yaştayım Haşmetmeab. "

Yine Fransa'da imparatorun böbrek sancısı tutsa, dalkavuklar da sancılanmış gibi yapar, kıvrım kıvrım kıvranırlarmış.

Ama tabii her meslekte rastlanan değişimlere zamanla dalkavukluk mesleği de uğradı. Lider böbrek sancısı çekiyor diye artık hiçbir dalkavuk sancı çeker gibi yapmıyor. Daha "çağdaş" yöntemler bulundu. Şimdilerde dalkavuklar, dalkavukluk ettikleri kişileri göklere çıkarırken, buna gerçekten inandırıyorlar. Yani dobra dobra değil sinsi sinsi mesleklerini İcra ediyorlar. Hatta dalkavukluk bir meslek olarak İcra edilmiyor da mesleğin, ya da makamın teminatı olarak kullanılıyor. Böylece işin içine mürailik de karışıyor ve eskisinden tehlikeli bir hale geliyor.

Dalkavukluğun bağımsız meslek olduğu yıllarda dalkavuklar büyük bir tehlike teşkil etmiyordu. Zira lider dahil herkes dalkavuğu tanıyor, davranışlarına ve sözlerine fazla aldırmıyorlardı. Ne zaman ki, dalkavukluk resmen meslek sayılmaktan çıkıp makam-mevki muhafazasının teminatı oldu, işler karıştı. Artık liderler çevrenin ne zaman dalkavukluk yaptığını, ne zaman samimi kanaatını açıkladığını kestiremiyor. Bu yüzden de hatalar zincirinin sonu gelmiyor.