Tasavvuf’ta Şeyh-ul Ekber (En büyük şeyh, şeyhlerin şeyhi) olarak görülen İbn-i Arabi’nin Fusus’ul Hikem isimli eserinin 1.cildinin 83.sayfasında ne yazdığına bakalım.
“Varlığımız onun varlığıdır. Varlığımız açısından biz ona muhtaç, nefsinde zuhuru için O da bize muhtaçtır, O bana hamleder, ben ona hamlederim, O bana ibadet eder, ben ona ibadet ederim."
|