[Taner]

Tüm dillerde eş anlamlı, sesteş sözcükler olduğu gibi, sözcüklerin hakikat, mecâz ve kinaye anlamları da vardır. Bu sözcüklerle kurulan cümlelerde birden fazla anlam oluşur. Birden fazla anlam ifade eden cümlelere ise “müteşâbih cümle” denir. Bu cümle, Kur’ân cümlesi ise, ona “müteşâbih âyet” denir. Bu âyetlerin, bir dil ve edebiyat uzmanı olmayan Peygamber'in ağzından ortaya konulması, Peygamber'in bunu yapacak uzmanlığa sahip olmayışı nedeniyle bu cümlelerin o'na ait olmadığını gösterir. Ayrıca Kur’ân sözcüklerinin içerdiği bu birden çok anlamlar, Kur’ân'ın çağlar boyu tazeliğini korumasını sağlar. Al-i İmrân/7'ye (477. necm) göre bu âyetlerin te’vîlini [birkaç anlamdan hangisinin birinci plânda dikkate alınması gerektiğini] Allah'ın ve konuyla ilgili uzmanların bildiği-bileceği bildirilmektedir.