[bartsimpson]

Bakara 104

يَا اَيُّهَا الَّذٖينَ اٰمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انْظُرْنَا وَاسْمَعُوا وَلِلْكَافِرٖينَ عَذَابٌ اَلٖيمٌ

Ya eyyuhellezine amenu la tekulu raina ve kulunzurna vesmeu, ve lil kâfirine azabun elîm.

Ey iman edenler! “Râ’inâ (bizi gözet)” demeyin, “unzurnâ (bize bak)” deyin ve dinleyin. Kâfirler için acıklı bir azap vardır.

Kur’an-ı Kerim, Bakara suresi 104. ayet, sanki Allah ve Rasülü arasında şifreymiş gibi, sanki anlaşılması hiç mümkün olmayan ifadeler içeriyormuş gibi, nedense geçmiş ulema tarafından, tercümelerde ve tefsirlerde, Arapçadaki lafızlar olduğu gibi konarak, ayet manalandırılmaya çalışılmıştır. Hemen hemen hiçbir dönemde de, bu kelimelerin geçtiği cümleler anlaşılmamıştır. Yaşayan mealciler arasından kendilerini ferîd ü asr sayanlar birçok ayeti anlamadıkları gibi bu ayeti de anlamamışlardır.

“râi” müfaale babından emr-i hazır-emir kipidir. Ra’y, riayet ve merâ’ kökünden türemiştir. Bu kelime insanlar ve toplumlarla ilgili kullanıldığı zaman, toplumun liderliğini üzerine almak, toplumun meseleleriyle işleriyle ilgilenmek manasına gelir. Mefûlü-tümleci hayvanlar ve hayvan sürüleri olduğu zaman da, hayvanlara çobanlık etmek manasında kullanılar. Tabi, bu kökten, müfaale babında bir kelime türetince de, yukardaki manalara bir de müşareket-ortaklık manası eklenir.

Bu ifade, dini, siyasi ve idari otorite olanlara hitaben söylenebilecek bir sözdür. Başta Hz. Peygamber s.a. olmak üzere, idarecilere: dinî, siyasî, idarî otoriteni, bizim de çıkarlarımızı dikkate alarak, menfaatlerimizi gözetip kollayarak kullan manasını ifade etmektedir. Ayrıca “rainâ” kelimesinin “rainen” şeklinde okumamasını da ihtiva eder. Bu takdirde kelime “raûnet” kökünden türemiş olur. Saçma sapan konuşan ahmak manasına gelir. Peygamber s.a.’e ve kendimize hakaret içerecek iltibasa meydan vermeyin demektir.

“Ünzur” kelimesi de, “nazran, manzaran, manzaraten, tenzâren, nazarânen” mastarlarından türemiş emr-i hazır-muhataba hitabeden bir emir kipidir. Bu kelimenin burada 8 manasının, sekizi de kullanılmıştır. Nazırluk, nâzır kelimeleri de bu köklerin türevidir.

Kulak vermek, destek ve imkan sağlamak, gelecek hesabı yapabilmek, ihtilafları halletmek, meseleleri zamana yayarak çözmek, danışarak tedbir ile yönetmek, meclis ve hükümet kurmak, bakanlar ve hakimler tayin etmek manalarına gelir. Bu kelime burada yalın kullanıldığı için bu manaların hepsine açıktır. Buradaki “ismeû” kelimesi de yalın kullanıldığı için bir çok manalara açıktır. Kur’an’a, sünnete kulak vermekten tutun da, idarecilerin emir ve kararlarını, dinlemeye, yerine getirmeye kadar her şeyi içine alır.

2/104 Ey iman nimetine kavuşanlar, peygambere ve idarecilerinize,

"-Dinî, siyasî ve idarî otoriteni bizim de çıkarlarımızı dikkate alarak, menfaatle-rimizi gözetip kollayarak kullan" demeyin, peygambere ve kendinize hakaret içerecek iltibasa meydan vermeyin.

"- Kur’an, sünnet ve ilmî esaslarla, örfün kuralları ve aklın verileriyle çalışan, se-simize kulak veren, yardım, destek ve im-kân sağlayan, bize neler kazandırılabilece-ğinin hesabını yapabilen, ihtilâfları halleden, meseleleri zamana yayarak çözen, danışa-rak tedbir ile bizi yöneten hükümet ve meclis kur, bakanlar ve hâkimler tayin et" deyin.Rasulullahın tebliğini,teşriini,uygulamak-hayata geçirmek niyetiyle,can kulağı ile dinleyin. Kulluk sözleşmesindeki ortak taahhütlerini, Allah’a iman, kulluk ve sorumluluk bilincini şuur altına iterek örtbas edip inkârda ısrar edenler, kâfirler için can yakıp inleten müthiş bir azap vardır.

(Yazı alıntıdır)

Günümüz şartlarına ne kadar uyan bir ayet...