[galipyetkin]

Şafağın beyaz ipliği, gecenin siyahlığı ve bunu yaran şafak , yani tan yeri.

Siyah karanlıkları, karanlıklar içerisinde kalmayı, silik kişiliği, fark edilememeyi, bilgisizliği anlatır.

Beyaz ise durumun, konumun, içinde bulunulan çevrenin herkes tarafından kolayca görülebilir, fark edilebilir durumunu göz önüne koyar. Göz önünde olma, göze girme/çarpma halidir.

Fecr/tan ise ikisinin de birbirinden ayrım hududunu/çizgisini anlatır. Bunların ipliğe benzetilmesi de (hani deriz ya, pamuk ipliğine bağlı) durumun son derece kritik, oturuşmamış-dengesiz ve her an değişebilir olduğunu ifade eder. Dolayısı ile doğacak güneş karanlığı yok edecek yani doğru eylem, eylem sahibinin elde ettiklerini, değişimini, artıları ortaya koyacaktır. Fakat bu değişim ve kazanımlar öyle bir şekilde göz önüne serilmelidir ki bir fitneye dönüşmeden, çevredekiler kendiliğinden değişimi fark edebilmeli ve eylemin uygun olup işlerini iyi yöne götürdüğünü tesbit edip imrenmeli ama eylem sahibi de bunu fark ettirirken de gösteriş, böbürlenme, hava basma, üstünlük, yani kibir ortaya koymamalı. Çünkü müslüman vakarlıdır.

Ama insan, yapısı itibari ile bu tutumu adeta bir ipliğe bağlıdır, yani başarı ile övünme, etrafı küçük görme dürtüsü, kişiyi çevresinden soyutlar yani iplik/iletişim kopar. Onun için çok dikkatli olunmalıdır. Çünkü müslüman üstünlük taslamaz, mütevazidir, secde ve rüku halindedir. Soyutlanmaz, bilakis yardımcı olur.

Şu halde

Bir işe kalkışıp da her türlü hesabını, planını yaptıktan sonra riskli diye elde edilecek menfaatten vaz geçmeyin; menfaatlenin fakat bu elde ettiğiniz ile havalara girip etrafınızı küçük görmeyin. Bu durum çürük bir ipliğe bağlı hal gösterir ve ufak bir zorlama ile siz ile dostlarınız arasındaki bu bağ kopar ve Adem gibi toplum dışına itilirsiniz.
Saygılarımla
Galip Yetkin.