Sayın bartsimpson.
Teşekkür ederim.
Fakat bu konudaki meramımı daha evvelce şurada:
http://www.hanifler.com/showthread.p...0614#post20614
ifade etmeye çalışmış ve açıkça şöyle demiştik:
"Bu çeviriler sanki bir kısım insanlar içinmiş gibi çevrilmekte ve sanki her ihtiyar kadın ziynetlerle donatılmış gibi anlatılmaktadır. Diyelim ki ziynet sahibi olmayan kadınlar ve de erkekler bu ayetten "bana ne yahu", "bu ayet bazı kişilere özel" demez mi? Bu da Kur'an'a aykırı değil mi?
Biz bu ayette geçen "nikâh" kelimesinden "iş aktini" yani iş bulmayı, "kadın" kelimesinden "işi", "ziynetten" maharetlerini/bilgilerini, "iffet"ten de "ununu eleyip eleğini duvara asmayı/itidal içinde bulunmayı" anlamaktayız. Bu anlayışa göre ayet bana şöyle hitap ediyor.
"İş bulma ümidi/çalışma gücü kalmamış kocamışlar/emekli yaşı gelmişler, köşelerine çekilip, kendi iş yaşamı ve hayatı hakkında ukalalık yapmadan, elini eteğini işten çekerek (yenilere yer açarak/emekli olarak) itidal içinde yaşasınlar, ukalalığı bırakıp yeniliklere ayak uydursunlar"
Bize küçüklüğümüzde, ilkokula giderken mesleğin, sanatın/zanaatın bir altın bilezik yani bir "ziynet" olduğu öğretilmiş ve herkesin meselâ öğretmenlik, mühendislik,marangozluk,kalaycılık vs gibi bir meslek, bir sanat/zanaat sahibi olması yönünde öğretmenlerimizce teşvik edilmiştik. Bizim ziynet anlayışımız burada böyle.
Saygılarımla.
Galip Yetkin.