[Hasan Akçay]

Ayetin iki yerinde
yetim hamilerinin korkusundan söz ediliyor.

1.
Yetimlerin haklarini koruyamiyacaginizdan korkuyorsaniz
size temiz kilinan kadinlari ikiser, üçer, dörder nikahlayin.

2.
Ama adil olamayacaginizdan korkuyorsaniz
yalnizca birini (nikahlayin)
ya da yeminleriniz kime malikse onlari (nikahlayin).

Birincisi
"Ya yetimlerimin mallarini kendi malimla yersem ve böylece büyük günah islersem" korkusu.
Ayet 2: Yetimlerin mallarini kendi mallarinizla yemeyin, büyük günahtir bu.

Ayet 3'te
bu korkudan kurtulmanin
yolu gösteriliyor:

Elinizde yanlislikla yiyeceginiz yetim mali tutmayin.
Yetimlerinizi taliplerine nikahlayin,
mallarini iade edin ve yeni yuvalarina yollayin.

Ikincisi
"Evlenmek için mallarini geri isteyen yetimlerime mallarini vermek zorundayim ama yatirim yapmistim (Bkz ayet 5), su anda denklestiremiyorum; eksik verecegim. Ama ya eksiklik oraninda esitligi tutturamaz ve yetimlerim arasinda adaleti saglayamazsam" korkusu.

Bu korkudan kurtulmanin yolu ise
yalnizca BiR yetimenizi malina kavusturup talibine nikahlayin, ötekilerden süre isteyin.
Ama o 1 yetimenizin mallarini da denklestiremiyorsaniz ondan da süre isteyin;
yeminleriniz kime malikse onlar yani himayeniz altindaki beslemeler mal sahibi degildir; onlari taliplerine nikahlayin, sevap kazanin.