Nisâ 3'ün iki yerinde KORKU geçiyor:
1.Yetimlerin haklarini koruyamayacaginizdan korkuyorsaniz,
2.adil olamayacaginizdan korkuyorsaniz.
Bunlardan birincisi "Ya yetimlerimin mallarini yanlislikla kendi malima katip yersem!" korkusudur. Ayetlerin ilk muhataplari olan samimi müminler bundan elbet korkmustur çünkü Allah bunun büyük bi günah oldugunu ayet 2'de belirtip onlari uyarmistir.
Nisâ 3'te bu korkudan kurtulmanin yolu gösteriliyor:
Evlenecek olgunluga erisen yetimlerinize mallarini verin,
böylece
yanlislikla kendi maliniza katip yiyeceginiz yetim mali bulunmaz elinizde.
EGER o arada, size kendilerini evlendirme yetkisi verdiler ise, her birini kendisinin de sevdigi talibiyle evlendirin. Ikiser, üçer, dörder, beşer... yani elinizden geldigince ama EGER istiyorlarsa ve size "Bana bi babalik daha yap!" deyip yetki veriyorlar iSE.
Yoksa karismayin.
Özellikle mallarina hiç karismayin. "Sana is kuruverecegim" ayaklarina yatip mallarina el koymayin. Kendi mallarini kullanabilecek olgunluga erdiler ki mallarini veridiniz onlara. Içten müminlerseniz musallat olmayin artik.
Ikinci korkuyu
sonra anlatayim,
Allah isterse.
Konu Hasan Akçay tarafından (4. September 2016 Saat 07:12 AM ) değiştirilmiştir.
|