[EVVAB_İNSAN]

VEHB İBNİ MÜNEBBİH

KAB her ne kadar İSRAİLİYAT kaynaklı uydurmalarda bir numaraysa da, onun hemen ardından VEHB İBNİ MÜNEBBİH gelir. Kendisi birçok sahabeye atıfla HADİS nakletmiş, EBU HUREYRE, İBNİ ÖMER, İBNİ ABBAS da kendisinden HADİS nakletmişlerdir.

AHMET EMİN şöyle der: “SIRET KİTAPLARI, en eski ve en güvenilir olanları da dâhil HURAFE VE İSRAİLİYET’TAN ARINMIŞ DEĞİLDİR. Tam aksine bunların kronolojik sırada en önce gelenleri İSRAİLİYAT’LA en fazla doldurulmuş olanlarıdır.

İlk ve en güvenilir kaynak sayılan İBNİ İSHAK’A bakalım. Bu zatın esas kaynaklarından biri de YAHUDİLİKTEN İSLAM’A geçen VEHB İBNİ MÜNEBBİH’TİR. İBNİ İSHAK’IN ayrıca HIRISTİYAN ve MECUSİ kaynaklardan da büyük ölçüde yararlandığı bilinmektedir.” (AHMED EMİN, Duhaul İSLAM, 2. cilt, sayfa 311). Ne yazık ki herkes AHMED EMİN’İN tahlil ettiği gibi VEHB’İ TAHLİL ETMEMİŞ ve bol HADİS nakletmek uğruna doğrudan veya dolaylı olarak aşağıdaki gibi uydurmaları VEHAB’DEN nakletmişlerdir.

Arşı dört melek omuzları üzerinde taşırlar. Her birinin dört yüzü vardır: Öküz yüzü, aslan yüzü, kartal yüzü ve insan yüzü. Her birinin dört kanadı vardır. Bunların ikisi yüzünü kaplar ve arşa bakıp yanıvermesini engeller. Onun azameti gökleri ve yerleri kaplamıştır. Malti-Kitab et Tenbih sayfa 99

YUKARIDAKİ GÖRDÜĞÜNÜZ ŞEKİLLER İSRAİLİYAT VE MESİHİYAT HİKAYRLERİNDEN ALINMIŞTIR DİKKATLERİNİZE SUNULUR!!!
REŞİD RIZA, KAB ve VEHB ikilisinin DİNE zararlarını ve uydurmalarını şöyle anlatır: “İSRAİLİYAT VE MESİHİYAT RİVAYET EDEN VE MÜSLÜMANLARI KANDIRIP ALDATANLARIN EN ŞERLİLERİ BU İKİSİDİR. YARADILIŞ, TEKVİN, RESULULLAH, GECMİŞ ÜMMETLER, FİTNELER, KIYAMET VE AHİRET MESELELERİYLE İLGİLİ OLARAK TEVSİR VE TARİH KİTAPLARINDA YER ALMAYAN HİÇ BİR HURAFE YOKTUR Kİ ÜZERİNDE BU İKİSİNİN İMZASI OLMASIN.

Bu kişilerin rivayetleri arasında TEVRAT ve diğer SEMAVİ kitaplara dayandırdıklarını iddia ettikleri nakiller bu kitaplarla çeliştiğinden dolayı, birçoklarının yalan oluşu hususunda kesin hükme vardık. Kuşkusuz önceki âlimlerin bunların farkına varması mümkün değildi.

Zira onlar EHLİ KİTABIN KİTAPLARINA MUTTALİ OLMUŞLARDIR. Kuşkusuz bu iki YAHUDİ’NİN rivayetlerinin çoğu İSRAİLİYAT VE MESİHİYET kaynaklı HURAFELER olup, TEVSİR ve diğer sahalarda yazılmış kitapları bulandırmışlardır. Bunlar sayesinde İSLAM DÜŞMANI MÜLHİDLER, İSLAM’IN DA DİĞER DİNLER GİBİ HURAFELER VE EVHAM DİNİ OLDUĞUNU İDDA ETMİŞLERDİR .” (Reşid Rıza, Mecelletül Menar).

MESİHHİYAT VE MEŞHUR UYDURUCULARI

DİNİMİZE sokulan uydurmaların kaynaklarından biri YAHUDİ kaynaklı İSRAİLİYAT olduğu gibi, bir diğeri de HIRISTİYAN KAYNAKLI MESİHHİYAT’TIR. MESİHHİYAT kaynaklı uydurucuların en önemlileri, TEMİM ED DARİ ve İBNİ CUREYC’dir. DECCALİYET, ŞEYTAN, ÖLÜM MELEĞİ, CESAS, CENNET VE CEHENNEME DAİR İZAHLAR, HZ. İSA HAKKINDAS UYDURMALAR MESİHHİYAT’TAN DİNİMİZE DEVŞİRİLEN EN ÖNEMLİ UYDURMALARIN BAŞINDA GELİR. MESİHHİYAT kaynaklı uydurmalara aşağıdaki HADİSLERİ örnek gösterebiliriz:

ALLAH RESULU halkı topladıktan sonra şöyle dedi: ALLAH’A yemin ederim ki sizi korkutmak veya bir şeye teşvik etmek için toplamadım. Sizi şunun için topladım. TEMİM ED DARİ BİR HIRISTİYANDI. Sonra gelip bana BİAT ederek MÜSLÜMAN oldu ve bana şunu anlattı: O iğrenç cüzzamlı otuz kişiyle bir deniz gemisine binmiş, yolda bir ay dalgalarla boğuştuktan sonra denizin ortasında bir adaya ulaşmışlar.

Güneşin battığı yerde yer alan bu adaya girdiklerinde kendileri kıldan önü arkası ayırt edilemeyen bir hayvan karşılayıp şöyle demiş: Ben CESASE’YİM. Sonra onlara manastırdaki bir adamı görmelerini önermiş. TEMİM ve arkadaşları manastıra girdiklerinde yaratılışça daha önce hiç görmedikleri kadar iri ve topuklarından boynuna kadar her yeri demirle bağlı bir adam görmüşler.

Adam, onların hikâyesini ve Arap olduklarını öğrenince kendilerine birçok soru sormuş. TEMİM ve arkadaşları da onu cevaplıyorlarmış. Sonunda: “BANA ÜMMİLERİN PEYGAMBER’LERİNDEN HABER VERİN NE YAPTI?” demiş. Bunlar da “MEKKE’DEN çıkıp MEDİNE’YE yerleşti.” demişler. O “ARAPLAR ONUNLA SAVAŞTI MI?” diye sorduğunda “EVET” demişler. O zaman o “PEYGAMBER ONLARA NASIL BİR MUAMELEDE BULUNDU?” diye sormuş.

Bunlar da “KARŞISINDA BULUNAN ARAPLARI HEZİMETE UĞRATARAK, KENDİNE İTAAT ETMELERİNİ SAĞLADI.” cevabını vermişler. O zaman demiş ki: “SİZE KENDİMDEN BAHSEDEYİM, BEN MESİH’İM, BANA İZİN VERİLME ZAMANI YAKLAŞTI. ÇIKTIĞIMDA KIRK GÜNDE YERYÜZÜNÜ DOLAŞIP, MEKKE VE MEDİNE DIŞINDA KIRK GECE İÇİNDE UĞRAMADIK KÖY BIRAKMAYACAĞIM.

O İKİ ŞEHİRSE BANA HARAM KILINMIŞTIR. ONLARDAN BİRİNE GİRMEK İSTEDİĞİMDE ELİNDE KILIÇ OLAN BİR MELEK BENİ KARŞILAR VE BANA ENGEL OLUR. Bunları zikrettikten sonra Peygamber’imiz asasını minbere vurarak şöyle dedi: İşte MADİNE, işte MEDİNE, işte MEDİNE.” Müslim-Fiten 119/Ebu Davud-K. Melahım 15 İbni Mace K. Fiten 33

Bu HADİS MÜSLİM, EBU DAVUD, İBNİ MACE gibi SUNNİ düşüncenin tartışılmaz ilan edilmiş eserlerinde geçiyor. Okuduğunuz bu HADİSİ MÜSLİM’DE geçtiği için reddeden kâfir oluyor, kabul eden ise SÜNNETE, HADİSE, RESULULLAH’A bağlı kişi oluyor.

Bir de bu HADİSLERE İNANANLAR; BUNLARI İTİRAZ EDENLERİ RESULULLAH DÜŞMANI, KABUL EDENLER İSE RESULULLAH AŞKIYLA YANIP TUTUŞAN(!) KİŞİLER OLARAK İLAN EDİYORLAR. Diğer bir MESİHHİYAT kaynaklı uydurma HADİSİ daha inceleyelim: ŞEYTAN her insanı doğarken yaralar. Ancak MERYEM oğlu İSA’YI yaralayamamış, yaralamak için gittiğinde onun örtüsüne vurmuştur. Buhari-K. Bedul Halk 11- Hanbel 2/523

Yukarıdaki HADİSLE HZ. İSA yüceltilirken, RESULULLAH’IN de içinde olduğu diğer insanlar ŞEYTAN tarafından yaralanmış ilan edilirler. Bu HADİSTEN sonra RESULULLAH’IN, kalbindeki ŞEYTANIN darbesinden kurtulmak için MELEKLER tarafından beş defa ameliyat edilip kalbindeki siyah pıhtının çıkarıldığına dair YAKIŞIKSIZ HADİSLER de nakledilir.

Kimin tarafından? En doğru HADİS kitabı BUHARİ ve HANBELÎ MEZHEBİNİN kurucusu HANBEL tarafından! Yine de ısrarla savunulan şudur: HADİSLERİ İNKÂR EDEN RESULULLAH’I İNKÂR EDER. En doğru HADİS kitabı ise BUHARİ’DİR! İşte en doğru HADİS kitabının HADİSİ! İşte KUR’AN dışında başka HADİS (söz) arayanların düştüğü durum!