Ey Ölüm!
ey ölüm yüzlü sevgili,
içimdeki kuşun şefkatine ihtiyacı var…
….
ey ölüm yüzlü sevgili,
içimden kanat sesi geliyor; çırpınışı yüreğimi yaralıyor
tuz bastığım yaraları var içimin,
her gün acılarını azdırdığım.
sabrın dilencisi olan dilimin sükuneti kayda değsin indinde.
ey ölüm yüzlü sevgili,
sıvazla sırtımı müheymin vasfınla,
ayağım takıldığı vakit sığ denizlerde boğulurum,
aşkın dalgalarında,
sıvazla aklımı ihsanınla, ikramınla…
ey ölüm yüzlü sevgili,
donuk bakışlarım seni üzmesin, buğulu gözlerim
isyan dokunmasın dilimin kıyısına, zehrolmasın aşk
aşk’a mehdiye okuyan dilim, acının zerresinde erimesin
ah etmem semaya karşı,
ah etmem geceye, gün’e gayrı,
yeter ki ellerim avuçlarında olsun,
yüreğim dua omzunda…
ey ölüm yüzlü sevgili,
bırakma beni; üşür yüreğim, çırpınır içim
bırakma beni; ölüm kadar yakın ol bana,
bir nefes kadar yakın…
|