Ufukta bir güneş doğdu, adını SİNAN koydum.
Yoklukta var olan küçük nesne; işte ben oydum.
Hiç ve hep; budur benim yazılan asil çilem,
Sonum onda gizli.. o da SADAKAT DİLEKÇEM!
Acı ve keder; yoğurur beni iki büklüm,
Sana geldim… Amel sandığı omzumda yüküm.
Divane bir yolcusuyken şu fani dünyanın,
Bekçisi ben kalmışım; sevgili kabristanın!
Hayat zor bir yokuştur; zirvede bekler ölüm!
Issız çöl kumlarında, beni tarihe gömün!
|