Selamün aleyküm Barış Kardeş Benim yazdığım yazılara Hazreti isanın babasız olmadığına Nuh Tufanı ile ilgili mecazi bir anlatım olduğuna cevap olarak kurandan ayetleri sıralayarak cevap vermişler. İyi ki Kurandan vermişler. kurandan vermeleri olayın en azından yarısını çözmüş demektir. Kuranın ne söylemesi değil asıl olanı onun dilini çözüp ne sölemek istediğinin anlaşılır haline gelmesidir. Bir hikaye ile bunu biraz açmaya çalışayım. onbeş onyedi yaşlarında bir delikanlı annesi ile otururlarken çocuk sıkılmış hem annesinin düşüncesini hem de gülüşmek için sanki başından geçmediği halde bir olay anlatmış. Çocuk annesine senin düğünde oynadım arakadaşlar beni itti çukura düşüp kafamın yarıldığını hatırlıyormusun dediğinde evet oğlum öyle bir şeyler olmuştu deyince çocuk gülmeye başlıyor. annesi hemen uyanıp ulan sen benim düğünde varmıydın diyor.
İşte kurandaki ayetleri anlayabilmek için biribirlerine diğerini anlamak için malzeme yapmak lazımdır. Onun İçin Kuranda Altı kalın çizgilerle çizilmesi gereken ayetleri önce altını çizerek, Kuranı Anlama kargası oluşturmak lazım. işte oluşturulan o karkasa uygun olarak kuran anlayışını bir duvar örer gibi örmek gerekir. Kuran okuyanların da bildiği gibi bir suredeki anlayış surede anlatıldığı gibi olmayabiliyor. bakıyorsun bir yerdeki bahsedilen kuranın hiç ilgi ve alakası olmayan yerde onu açıklıyor. Bu sebeple kuranı anlamak, dağdan madenleri ayrıştırmak kadar zordur. ilgi ister düşünme ister tahlil ister. işte kurandaki bir konuyu anlayabilmek istenildiğinde şu ayette böyle diyor değil o ayetteki anlatılmak isteneni diğer ayetleri bir arada düşünerek yaklaşmak lazımdır. Yani bir insandaki kan damlasının tahlil ve incelleme sonucunda arazlar bulunduğu gibi kurandaki ayet de öyle tahlil edilmelidir. olayları değerlendirirken bu açıdan bakarsak daha verimli oluruz kanaatindeyim. selam ve sevgiler sunarım
|