Öyküyü bilirsiniz belki, geçmiş dönemde çok zengin bir adamın dalkavuğu varmış, ne söylerse “isabet buyurdunuz efendim” diyerek kavuk sallarmış.
Bir gün efendinin aklına esmiş, patlıcanın yararlarını sayacağı tutmuş,
-Bu patlıcan da, demiş, ne kadar lezzetlidir.
Dalkavuk hemen yapıştırmış:
-İsabet buyurdunuz efendim, gerçekten lezizdir.
Efendi sürdürmüş:
-Çok da çeşitli yemeği olur, hiçbir sebze onun gibi değildir.
-Evet efendim, yine isabet buyurdunuz, gerçekten hiçbir sebzede bu kadar çeşit yoktur.
Efendinin canı sıkılmış, biraz da tersini söylemek istemiş:
-Ama o kadar da değil canım, biraz da yavandır hani...
Dalkavuk hemen onaylamış:
-İsabet buyurdunuz efendim, gerçekten de yavandır.
Efendinin tepesi atmış:
-Evet ama hani demin iyidir diye övüyordun?
Dalkavuk sırıtarak yanıtlamış:
-Ne yapayım efendimiz, ben patlıcanın değil sizin dalkavuğunuzum.
__________________
Kimse kimsenin yargıcı değil, olmamalı da zaten..Herkes kendi üzerinde gözetmen ve yargıç olsun..Kendimizi rahatsız edelim, dünyamız değişsin...Belki o zaman huzuru bulmuş benliğimiz başkalarına kendiliğinden ışık saçar../Elif.
|