hanifler.com Kuran odaklı dindarlık - Tekil Mesaj gösterimi

müslümanlardan · 1. April 2010, 03:31 PM

Bir çiftlik sahibi kahyasıyla birlikte kasabaya inmeye karar vermiş. At arabasını hazırladıktan sonra yola koyulmuşlar. Yolculuk sırasında kahyasıyla eğlenmek isteyen çiftlik sahibi “Kahya, bu ara*bayı sana satayım” demiş. Kahya “Ağam, bende bu ara*bayı alacak para ne gezer!” dediğinde, çiftlik sahibi ara*bayı toprak yoldaki bir inek pisliğinin yanında durdurup “Bunları yersen bu araba, atıyla birlikte senin” demiş. Kahya arabadan inerek önce yerdeki inek tezeğine, sonra arabaya bakmış. At arabası gerçekten o zamanın güzel ve değerli arabalarından biriymiş. Atın ve arabanın güzelliğine daha fazla dayanamayan kahya, yere'çömeşerek inek pis*liğini sonuna kadar yemiş.”

“Atı ve arabayı kahyaya veren çiftlik sahibi, kasaba*dan dönerken pişmanlık duyarak “Ya kahya!. Ben yanlış bir iş yaptım. Sen bana bu arabayı geri sat” demiş. Yediği pislikten içi dışına çıkan ve hala midesi bulanmakta olan kahya, arabayı bir başka inek pisliğinin yanında durdura*rak “Ancak aldığım fiyata satarım. Arabayı geri almak isti*yorsan, işte bedeli orada duruyor” demiş. Çiftlik sahibi de önce yerdeki pisliğe ve daha sonra uzun uzun arabasına baktıktan sonra, yere çömelerek inek pisliğini yemeye baş*lamış.”

Çiftliğe döndükleri zaman, kahya önce at arabasına ve daha sonra çiftlik sahibine bakarak “Ya ağam!. Biz çiftlikten ayrılırken senin bir araban vardı ve benim hiçbir şeyim yoktu. Şimdi çiftliğe geri döndük. Senin yine sadece bir araban var ve benim yine hiçbir şeyim” dedik*ten sonra düşünceli gözlerle “Peki, biz o HAYVAN PİSLŞKLERİNİ niye yedik” demiş.

“İnsanların büyük çoğunluğu da benzer durumlarda aynı sözü söyleyecekler. Dünyadan ayrılma vakti geldiğinde, dünyadan hiçbir şey götüremediklerini ve çıp*lak geldikleri gibi, çıplak gittiklerini anlayarak “Bu dünyaya nasıl gelmiş isek. Öyle gidiyoruz” diyecekler ve bu gerçeği gördükten sonra geride bıraktıkları yaşantılarına bakarak “Peki, biz o PİSLİKLERİ niye yedik!” sorusunu soracaklardır.”

ALEMLER İÇİNDE SELAM OLSUN,DÜNYA HAYATININ SONUNDA BÖYLE BİR SÖZ

SÖYLEMEYECEK ŞEKİLDE KURANİ BİR HAYAT YAŞAMAK İÇİN MÜCADELE EDENE

ENAM SÜRESİ.162- De ki: "Şüphesiz benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm alemlerin Rabbi olan Allah içindir."

1. April 2010, 03:31 PM	#15
müslümanlardan Uzman Üye Üyelik tarihi: Jan 2010 Mesajlar: 207 Tesekkür: 30 72 Mesajina 144 Tesekkür Aldi Tecrübe Puanı: 26	mahşerden dünyaya bakış, Bir çiftlik sahibi kahyasıyla birlikte kasabaya inmeye karar vermiş. At arabasını hazırladıktan sonra yola koyulmuşlar. Yolculuk sırasında kahyasıyla eğlenmek isteyen çiftlik sahibi “Kahya, bu arabayı sana satayım” demiş. Kahya “Ağam, bende bu arabayı alacak para ne gezer!” dediğinde, çiftlik sahibi arabayı toprak yoldaki bir inek pisliğinin yanında durdurup “Bunları yersen bu araba, atıyla birlikte senin” demiş. Kahya arabadan inerek önce yerdeki inek tezeğine, sonra arabaya bakmış. At arabası gerçekten o zamanın güzel ve değerli arabalarından biriymiş. Atın ve arabanın güzelliğine daha fazla dayanamayan kahya, yere'çömeşerek inek pisliğini sonuna kadar yemiş.” “Atı ve arabayı kahyaya veren çiftlik sahibi, kasabadan dönerken pişmanlık duyarak “Ya kahya!. Ben yanlış bir iş yaptım. Sen bana bu arabayı geri sat” demiş. Yediği pislikten içi dışına çıkan ve hala midesi bulanmakta olan kahya, arabayı bir başka inek pisliğinin yanında durdurarak “Ancak aldığım fiyata satarım. Arabayı geri almak istiyorsan, işte bedeli orada duruyor” demiş. Çiftlik sahibi de önce yerdeki pisliğe ve daha sonra uzun uzun arabasına baktıktan sonra, yere çömelerek inek pisliğini yemeye başlamış.” Çiftliğe döndükleri zaman, kahya önce at arabasına ve daha sonra çiftlik sahibine bakarak “Ya ağam!. Biz çiftlikten ayrılırken senin bir araban vardı ve benim hiçbir şeyim yoktu. Şimdi çiftliğe geri döndük. Senin yine sadece bir araban var ve benim yine hiçbir şeyim” dedikten sonra düşünceli gözlerle “Peki, biz o HAYVAN PİSLŞKLERİNİ niye yedik” demiş. “İnsanların büyük çoğunluğu da benzer durumlarda aynı sözü söyleyecekler. Dünyadan ayrılma vakti geldiğinde, dünyadan hiçbir şey götüremediklerini ve çıplak geldikleri gibi, çıplak gittiklerini anlayarak “Bu dünyaya nasıl gelmiş isek. Öyle gidiyoruz” diyecekler ve bu gerçeği gördükten sonra geride bıraktıkları yaşantılarına bakarak “Peki, biz o PİSLİKLERİ niye yedik!” sorusunu soracaklardır.” ALEMLER İÇİNDE SELAM OLSUN,DÜNYA HAYATININ SONUNDA BÖYLE BİR SÖZ SÖYLEMEYECEK ŞEKİLDE KURANİ BİR HAYAT YAŞAMAK İÇİN MÜCADELE EDENE ENAM SÜRESİ.162- De ki: "Şüphesiz benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm alemlerin Rabbi olan Allah içindir."