Arapçanın bir özelliği midir bilmiyorum ama Kuran ayetlerine dikkat edersek, önce bir ayetle genel durum saptanıyor,ardından da o saptamaya girmeyen haller belirtiliyor.
Asr suresi bir örnektir mesela. İnsan hüsrandadır ama hepsi değil..
Tin suresinde mesela. İnsan aşşağıların aşağısına atılmıştır ama hepsi değil..
Bu gibi örneklerde, sadece bir ayete/üstteki ayete bakarsak, yanılırız. Çünkü ne şekilde olursak böyle olmayız, bu bize anlatılmıştır devam eden ayetlerde.
Şair ve şiirle ilgili durum da böyledir diye düşünüyorum. Mümin kişinin, Kuran ahlakıyla ahlaklanan kişinin, inandığı gibi yaşayan kişinin davranışları da, sözü de, şiiri de güzel olur.
Selam ve sevgi ile.
__________________
Kimse kimsenin yargıcı değil, olmamalı da zaten..Herkes kendi üzerinde gözetmen ve yargıç olsun..Kendimizi rahatsız edelim, dünyamız değişsin...Belki o zaman huzuru bulmuş benliğimiz başkalarına kendiliğinden ışık saçar../Elif.
Konu Barış tarafından (5. November 2010 Saat 11:39 PM ) değiştirilmiştir.
|