Ne zaman ki Muaviye ile Hazreti Ali karsı karsıya geldiler, Sıffin olayında Muaviye’nin Askerleri mızraklarını Kur’an-ı Kerim’e saplayıp havaya kaldırdılar ve Hazreti Ali’nin ordusunda böylelikle bir duraksama ve gevseme yarattılar. İşte o zaman dine fesat karıştı. Müslümanlar arasına nefret duyguları girdi, o zaman, Hak olan Kur’an, haksızlığı kabule araç yapıldı.
Dört Halife’den sonra din daima siyasetin aracı, çıkarın aracı, zorbalığın aracı yapıldı. Bu hal Osmanlı tarihinde böyle idi, Abbasiler, Emeviler zamanında böyle idi. Ancak şurasını açıkça düsüncenize arz ederim ki, böyle adi ve alçak hilelerle hükümdarlık yapan halifeler ve onlara dini alet yapmaya tenezzül eden sahte ve imansız bilginler, tarihte daima rezil olmuslar, hüsrana uğramıslar ve daima cezalarını görmüslerdir.
Böyle yapan halife ve din bilginlerinin arzularına ulasamadıklarını tarih bize sonsuz örneklerle izah ve ispat etmektedir. Artık bu milletin ne öyle hükümdarlar ne öyle bilginler görmeye tahammülü ve imkânı yoktur. Artık kimse öyle hoca kıyafetli sahte bilginlerin yalanına önem verecek değildir. En cahil olanlar bile o gibi adamların niteliğini pek ala anlamaktadır.
(Atatürk’ün Söylev ve Demeçlerinden alıntı)
__________________
Kimse kimsenin yargıcı değil, olmamalı da zaten..Herkes kendi üzerinde gözetmen ve yargıç olsun..Kendimizi rahatsız edelim, dünyamız değişsin...Belki o zaman huzuru bulmuş benliğimiz başkalarına kendiliğinden ışık saçar../Elif.
|