ZEBUR. 1.Mez
Mez.1: 1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz.
Mez.1: 2 Ancak zevkini RAB'bin Yasası'ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
Mez.1: 3 Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır.
Mez.1: 4 Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
Mez.1: 5 Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
Mez.1: 6 Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.
|