Alıntı:
ÖmerFurkan Nickli Üyeden Alıntı
Ayetin matematiksel ölçülendirmeye dikkat çekmesi kadar, eğri ve eski hurma dalıyla yaptığı benzetme de mucizevi niteliktedir ve o dönemin bilgi seviyesiyle ne Ay`ın yörüngesindeki matematiksel inceliklerin, ne de Ay`ın Dünya`nın etrafında dolanırken çizdiği yörüngenin şeklinin bilinmesi mümkündür.
|
Yasin 39’un konusu ayin yerküreyi dolanirken izledigi yörünge filan degil ayin
dolunay,
siskin ay,
çeyrek ay,
hilal... denen evreleridir.
Buna isaret eden ipuçlarindan biri de ayetteki
menazil kelimesinin
inmek anlamindaki "nzl- نزل"den türemis olmasi. Ay tam dolu, dolayisiyla en büyük evre olan "dolunay"dan küçüle küçüle "son hilal"e
inip variyor.
Ayin
en büyük evresi: dolunay
en küçük evresi: son hilal.
(Ayetin)
egri ve eski hurma daliyla yaptigi benzetme de mucizevi niteliktedir.
Ayette sözü edilen
urcînil kadîm, yay seklindeki eski bir hurma dalina benzeyen hilaldir yani
o dönemin bilgi seviyesi ile kavranmasi imkansiz bi mucize filan degil... her devirde çiplak gözle görülebilen basit bi gerçek.
Alıntı:
ÖmerFurkan Nickli Üyeden Alıntı
Araplar Ay’ın bu evrelerine şu isimleri vermişlerdir: Şertan, butayn, süreyya, deberan, hek’a, hen’a, zira’, nesre, tarf, cebhe, zübre, sarfe, avva, simâk, gafir, zubânâ, iklîl, kalb, şevle, neâim, belde, sa’düzzâbih, sa’dübüla’, sa’düssüud, sa’dül’ahbiye fer’uddelvil, muahhar ve reşa. İşte, Ay’ın menzilleri, onun her gün başka görüntü veren bu konumlarıdır.
Bu konumların art arda gelmesi ile Ay’ın Dünya çevresinde oluşturduğu dolanım turu, ayetin ifadesi ile “eski, kuru bir hurma dalı gibi”dir.
|
Tamam, bunlar da menazil ama bu kez
AYIN degil
YILDIZ kümelerinin menazili.
Cahiliye döneminde Araplarin kullandigi "YILDIZ takvimi"nde bir YIL
bu adlar ile anilan 28 "menazil"den olusuyordu.
Bu 28 "menazil"in
27 tanesi 13’er gün idi, 1’i 14 gün.
Toplam 365 gün.
(Bkz. Kevser Basar’in
Cahiliye döneminde nesi konulu yüksek lisans tezi.)