Yukarıdaki yazımdan devam:
TEKAMÜL İÇİN ÖRNEKLER:
Zülkarneyn, Kehf 83-97:
Zü (e)l karn eyn = “zü” sahip demek; “el” takısı ingilizcedeki the edatına karşılık gelir, isimleştirme için kullanılır; "karn" zaman ve “eyn” ise iki tanesi demek. Yani “iki zaman sahibi”:
83-84. Sana Zülkarneyn'den de sorarlar: De ki: "Size ondan bir hatıra okuyacağım." Biz onun için yeryüzünde1 güç ve saltanat2 hazırladık ve ona herşeyden bir sebep verdik3.
Zülkarneyn, 1- madde alem için, 2- yetki verilmiş, 3- bir görevli.
85-86. O da bir sebebi1 izledi. Nihayet, Güneş'in battığı yere2 varınca onu kara balçıklı bir gözede batar buldu.
1- Birinci görev, birinci zaman =, 2- Güneş’in batması = karanlık = negativite.
86-88. Onun yanında bir de kavim buldu. Dedik ki: "Ey Zülkarneyn, ya bunlara azap edersin2 ya da haklarında güzel bir tavrı4 esas alırsın".Dedi: "Zulmedene1 azap edeceğiz2; sonra Rabbine döndürülecek; O da onu görülmedik bir azaba çeker5. İman edip hayra ve barışa yönelik iş yapana3 gelince, onun için ödül olarak en güzeli var. Ve ona, buyruğumuzdan kolay olanı söyleyeceğiz4.
1- Negativiteye inenin, 2- kendi nefsine yaptığı zulmü,
3- Pozitiviteye dönenin, 4- alacağı ödülü düzenler.
5- Bu görevin öbür alem tarafı onun değil.
89-90. Sonra bir sebebi1 daha izledi. Bir süre sonra, Güneş'in doğduğu yere2 varınca onu, ona karşı kendilerine bir siper yapmadığımız bir topluluğun2 üzerine doğar buldu.
1- İkinci görev, ikinci zaman =, 2- Güneş’in doğması = aydınlık = pozitivite.
3- Güneşe siperi olmayanlar = koruması gereken madde bedeni olmayanlar = öbür alemdekiler.
“İki zaman” iki anlamlı: Kişinin…
1- Negativitede ve sonra pozitivitede olduğu iki zaman,
2- Madde alemde ve öbür alemde olduğu iki zaman.
91. İşte böyle! Biz onun yanında olan her şeyi bilgimizle kuşatmıştık.
Zülkarneyn ilim sahibi = negativite ve pozitiviteyi deneyimlemeyi bitirmiş daha sonraki bir kademede.
92. Sonra yine bir sebebi izledi.
Zülkarneyn’in hem madde alemde hem öbür alemde olan ikinci görevi:
93-94. Nihayet, iki set1 arasına ulaştı. Setler arasında öyle bir topluluk2 buldu ki neredeyse söz anlamıyorlardı3. Dediler: "Ey Zülkarneyn! Ye'cûc ve Me'cûc bu yerde bozgunculuk yapıyorlar4. Onlarla bizim aramızda bir set yapman5 şartıyla sana vergi verelim mi?"
1- İki set = negativite + pozitivite.
2- İki set arasındakiler = negativiteden pozitiviteye tekamül etmekte olup…
3- Henüz pozitiviteye varmamış olanlar ile, 4- onlara göre daha negatif aşamalarda olanlar.
5- Zülkarneyn’in ikinci görevi, aynı mekanı paylaşan bu iki grubun birbirine karışmamasını sağlamak.
95-97. Dedi: "Rabbimin beni içinde tuttuğu imkân ve güç daha üstündür. Siz bana bedensel gücünüzle destek verin de onlarla sizin aranıza çok muhkem bir engel çekeyim. Bana demir kütleleri getirin". İki ucu tam denkleştirince, "körükleyin!" dedi. Onu ateş haline koyunca da "getirin bana, üzerine erimiş bakır/katran dökeyim" diye seslendi. Artık onu ne aşabildiler ne delebildiler.
Negativite ve pozitivite, kötü ve iyi aynı mekanı paylaşır, hep iç içe durur ama asla birbirine karışmazlar. Aradaki görülmez perde, onları aynı evin içinde yaşarlarken bile birbirinden ayırır. Ne iyi kötünün kötülüğünü, ne de kötü iyinin iyiliğini edinebilir. Kişi tekamül edene kadar kendi olduğu kademede ve o kademenin insanları içinde yaşar.
98-99. Dedi: "Bu, Rabbimden bir rahmettir. Rabbimin vaadi gelince onu yerle bir eder2. Ve Rabbimin vaadi haktır". O gün onları bırakmışızdır, birbirleri içinde dalgalanırlar3. Sûra da üflenmiştir1; hepsini bir araya toplamışızdır3.
1- Tüm tekamül sona erdiğinde, 2- aradaki perde kalkar, 3- negativite + pozitivite = dualite son bulur.
“İki denizi1 birbiri üstüne salan O'dur. Bu, tatlı ve yürek ferahlatıcı3; şu, tuzlu ve acı2. Ve ikisinin arasında bir berzah, geçişi engelleyen bir perde4 koymuştur.” Furkan 53
60. Bir zaman Mûsa, genç dostuna şöyle demişti: "İki denizin1 birleştiği yere4 kadar hiç durmadan yürüyeceğim yahut da seneler ve seneler harcayacağım."
1- Dualite =, 2- negativite +, 3- pozitivite. 4- İkisini birbirinden ayıran perde/set/engel.