Alıntı:
Tenzin Nickli Üyeden Alıntı
Beni yalnış anlamayın amacım kuranı yalanlamak değil. Ben cevap arıyorum sadece. Yani bir Tanrının var olduğuna inanıyorum. Ve eğer bu tanrı var ise yarattıklarını başıboş bırakmaz yaratmasının bir amacı vardır ve yarattıklarının bu amaca uygun davranması gerekir ve bunu yarattıklarına bildirmesi için elçilere ihtiyaç vardır(Eğer bunu mucizevi bir şekilde yaparsa herkes inanınır zaten). İşte bundan sonrasında kafam karışıyor  Tamam her şey çok güzel ama bu din hangisi neye inanıcağmı bilmiyorum. Ne zaman tamam oldu galiba İslamın hakikat olduğna gönlüm razı oldu diyorum hop bir şey oluyor tekrardan başladığım noktaya dönüyorum. Altta gördüğnüz sitedeki yazı epeyce uzun. Okurmusunuz bilmem ama okursanız ve bana yardımcı olursanız sevinirim. Ve bu tür konularla ilgilenen bu tür soruların üzerine kafa yoran(İnsanın ve evrenin var oluşu ile ilgili ortaya çıkan sorular zaten ilgilenen varsa ne demek istediğmi anlamıştır. ) dostlarımız varsa bana mesaj atarak benimle iletişime geçerlerse bana gerçekten çok büyük bir iyilik yapmış olucaklar çünkü çok fazla sorum var ve tek seferde değil uzun bir süreçde halledilebilir. Yazının altındaki yorumları ve sitedeki diğer başlıklarada bir göz atmanızı tavsiye ederim. Tabi kendinizden ve imanınzdan eminseniz eğer değil iseniz hiç tavsiye etmem.
http://ateizm.blogspot.com/2007/07/k...eki-kkeni.html |
Selamlar,
Tenzin kardeşim,
1- Sümerlerin dilinin gerçekten çözülebildiğini ve bu yazılanların hatasız yer aldığını varsaymamız halinde bile unutmamamız gereken bir husus vardır.
İnsanlık sümerlerle başlamıyorki!
"Tevrat, sümerlerden, kuran tevrattan alıntılardan oluşuyor" diyen mantık, sümerlerin de; insanların yaratıldıkları andan itibaren her kavme gönderilen peygamberlerden öğrenilen vahiylerin, uygulamaların kalıntılarından bunları edinebileceklerini neden anlayamaz? onu sorgulamak gerekir.
Kuranda ismi geçmeyen fakat, her kavme gönderildiği belirtilen peygamberleri saymaya çalışırsak her halde büyük bir rakam çıkacaktır.
2- Bilim adamı dediğimiz kimselerin, her zaman objektif olamadıklarını bilmemize rağmen, bunu göz ardı ederek bilimi ele aldığımızda dahi, bilim için şu tanımı yapmak kaçınılmaz oluyor.
"Bilim; ulaştığı bilgi, aksi kanıtlanana kadar doğru kabul edilen bilgi veren bir daldır."
Bugün, bilimin doğru diye açıkladığı bir sonuç, yarın, o bilgiyi yanlışlayan başka bir sonuca yerini bırakabilmektedir.
Şimdi, yukarıda yazdıklarımı göz ardı ederek, sümerlerle ilgili bu bilgilerin ve iddiaların bilimle doğru kabul edilmesi gerektiğine inandığımızda ve buna göre, kurana iman etmeden yaşayıp öldüğümüzü varsayalım.
Sonra da, bizden çok sonraları, bu bilginin yanlışlığını ispatlayan başka bilimsel bir sonuç ortaya çıktığında, vefat etmiş olan bizler, bunu görüp kendimizi düzeltme imkanına sahip olamayacağımızı düşünürsek, bilimin gerçekten bizi kurtaracağını kabul etmelimiyiz?
Daha önce, bilimle ilgili tartışmalarımızda da değindiğim gibi, bilim kuranın çok gerisindedir. Bilim, kuranın tavsiye ettiği şeydir, ama iman edilmesi gereken şey değildir.
Aradaki, bu ince çizgiyide hatırlatmak isterim.
Kurana ve rabbe neden inanılması gerektiğine ilişkin, mantık bilimince varılması gereken sonuca ilişkin bir açıklamayı ise yine daha önce; "bilimi daha çok insan öldürmek için kullanmak" başlığında yapmıştım.
Burada tekrar anlatmadan, kısaca; mantık bilimininde, Yaratan olduğuna ve isteklerini yerine getirmemiz gerektiğine ilişkin sonucu verdiğini söyleyebilirim.
Son olarak, insan varsa, mutlaka bir şeye inanarak yaşamasının da olduğunu bilmek gerekir. Hiç bir şeye inanmadan yaşamak insan için mümkün değildir. İnanmadan yaşadığını iddia eden varsa, en basit anlatımla, "ne dediğini bilmeden, düşünüp anlamadan söyleyen birisidir." diyerek yazımı bitiriyorum.
Selamlarımla...
aorskaya