İsrâîl Peygamber'inin Atadığı Kralın Zaferi:
246- Mûsâ'dan sonra hrâîloğullarının ileri gelenlerini görmedin mi? Peygam*berlerine: "Bize bir hükümdar gönder, (onun önderliğinde) Allah yolunda savaşalım." demişlerdi. "Ya size savaş yazılınca savaşmazsanız?" dedi. Dediler: "Bizler neden Allah yolunda savaşmayalım ki; oysa biz yurtla*rımızdan ve oğullarımızın arasından çıkarılıp sürüldük?" Fakat kendilerine savaş yazılınca (farz kılınınca), içlerinden pek azı hariç, yüz çevirdiler. Allah zalimleri bilir. 247- Peygamberleri onlara dedi ki: "Allah Tâlût'u size hükümdar gönderdi." Dediler ki: "O bizim üzerimize nasıl hükümdar olabilir? Biz hükümdarlığa ondan daha layıkız, ona geniş mal da veril*memiştir." Dedi: "Allah onu sizin üzerinize (hükümdar) seçti, onun bilgisini ve gücünü artırdı." Allah mülkünü dilediğine verir. Allah(ın lütfü) geniştir, (O, her şeyi) bilendir, 248- Ve peygamberleri onlara dedi ki: "Onun hükümdarlığının alâmeti, içinde Rabbinizden bir huzur ve Mûsâ ailesinin, Hârûn ailesinin geriye bıraktığından bir kalıntı bulunan, meleklerin taşıdığı (Allah'ın Ahid sandığı) Tâbut'un size gelmesidir. Eğer inanıyorsanız bunda sizin için (Tâlût'un hükümdarlığına) kesin bir alâmet vardır." 249- Tâlût, askerlerini) yürütüp (ordugâhtan) çıkarınca dedi ki: "Allah sizi bir ırmakla deneyecektir. Kim ondan içerse benden değildir. Ondan (kana kana) tadmayıp sadece eliyle bir avuç alan bendendir." İçlerinden pek azı hariç, hepsi ondan içtiler. Nihayet Tâlût ve kendisiyle beraber inananlar, ırmağı geçince: "Bugün Câlût'a ve askerlerine karşı bizim gücümüz yok." dediler. Allah 'a kavuşacaklarına kanaat getirenler ise: "Nice az bir topluluk var ki, Allah'ın izniyle çok topluluğa gâlib gelmiştir. Allah, sabredenlerle beraberdir." dediler. 250- (Tâlût'un askerleri) Câlût ve askerlerinin kar*şısına çıktıklarında şöyle dediler: "Rabbimiz, üzerimize sabır dök! Ayak*larımızı sağlam tut ve o kâfir millete karşı bize yardım et!" 251- Derken, Allah'ın izniyle onları bozdular, Dâvûd Câlût'u öldürdü; Allah ona (Davud'a) hükümdarlık ve hikmet verdi ve ona dilediğini öğretti. Eğer Allah, insanların bir kısmıyla diğerlerini savmasaydı, dünya bozulurdu. Fakat Allah, bütün âlemlere karşı lütuf sahibidir. (Bakara: 92/246-251)
Bu âyetlerde de İsrâîloğlu Peygamber(Nun oğlu Yûşa')ın kral olarak atadığı Tâlût(Saul)'un, kendilerinden çok daha güçlü olan Câlût(Golyat)'ın ordusunu yenerek İsrâîloğullarını zafere kavuşturması, Allah'ın, inanan az toplumu, kendilerinden çok daha üstün inançsız toplumlara galip getireceğinin kanıtı olarak ibret için anlatılmaktadır.
Câlût, İsrâîl ordusuyla çarpışan, sonunda yenilgiye uğrayan Filistin komutanıdır. Kur'ân-ı Kerîm'de sadece, İsrâîl ordusunun az, Câlût'un ordu*sunun ise sayıca çok olduğu, fakat İsrâîl komutanlarından Davud'un, Câlût(Golyat)'ı öldürdüğü ve sonunda İsrâîl ordusunun galip geldiği anla*tılır. Kitâb-ı Mukaddes'te daha çok ayrıntı vardır. Ayrıntı için Câlût ve Tâlût maddelerine bakınız. [165]
|