Ergenekon nerededir?

[dost1]

İlhan ULUKÖSE

ABD ERGENEKONUN NERESİNDE?
Üst üste gelen gözaltına alınma ve tutuklama dalgaları, aramalarda ele geçen krokiler ve bunlara dayanılarak yapılan kazılarda ele geçen bombalar, patlayıcılar, sanık olarak ilan edilenlerin en üst derecede görev yapmış asker ve bilim adamları olması, ne idüğü belirsiz bir homoseksüel ajan bozuntusunun Devlet televizyonunda saatlerce yayınlanan hezeyanları, yalancılığılı dolandırıcılıktan mahkûmiyeti ile tescil edilmiş itirafçı eski bir PKK’lının AKP yanlısı yayın organlarında çarşaf çarşaf yayınlanan iftiralarını onuruna yediremeyen üstün hizmet madalyalı bir kahramanın intiharı…
Bu Ergenekon davası her geçen gün insanların kafasını daha da çok karıştıran bir biçim aldı. Belki aslında istenen de bu.“İftira at iz bırakır” denilerek toplumun inandığı, değer verdiği kurum ve kişiler karalanıp yıpratılmak isteniyor.
Bu nedenle sık sık olayın başına dönerek Ergenekonun ne olup olmadığını hatırlatmakta yarar görüyorum. Eski Başbakanlardan Mesut Yılmazın anlatımıyla başlayalım:
“Türkiye’de maalesef bir dönemde, hukuk dışı yollardan bir terör mücadelesi yapılmıştır. Bunun sonucunda, bu duruma göz yuman kurumlar zaman içerisinde yozlaşmışlardır; bunun enstrümanı olarak kullanılan kişiler zaman içinde devletin başına bela olmuşlardı.
12 Eylül döneminde ASALA terörüne karşı emniyet bünyesinde 40–50 kişilik özel bir birim oluşturuluyor. 1993-1994’de Çiller’in başbakanlığı döneminde, bu Özel Harekat Dairesi Güneydoğu’da PKK terörünü bastırmada önemli bir rol oynadı. Ama hukukun dışına çıkıldı. Bu insanların ufak bir bölümünün Susurluk dediğimiz o rezaletin aktörleri olması sonucunu doğurdu. Kurumlar, daha önce bunları meşru amaçlarla desteklemiş olmaktan ötürü bunları deşifre etmek istemediler, bunlara mümkün olduğu kadar sahip çıkmaya çalıştılar. Dönemin hükümeti, sahip çıktı, en azından bazı şeyleri görmezlikten geldi.
Biz hükümete gelince ilk yaptığım icraatlardan birisi Susurluk konusunda başbakanlık teftiş kurulu başkanının başkanlığında bir inceleme başlatmak oldu. Bu inceleme raporunun büyük bir bölümünü kamuoyuyla paylaştım. Bir bölümünü açıklamadım. Onların gizli kalması gerekirdi. Devletin egemenlik alanı dışında, devlete saldırı söz konusuysa ve bu diplomatik yollardan önlenemiyorsa o zaman dünyadaki her devletin yurtdışında benzer örtülü operasyonlar yapma hakkı doğar. Türkiye de bu hakkını kullanmıştır zamanında. Bu bilgilerin açıklanması Türk devletine zarar verirdi. Onun için devlet sırrı olduğu değerlendirmesiyle bunları açıklamadım. “
İşte bugün bize Ergenekon diye gösterilen faaliyetler o günlerde Ermeni terörü ve PKK ile mücadele için kurulan yapıların zamanla çıkar amaçlı suç örgütlerine dönüşmüş biçimlerine aittir. Bunlara NATO’nun bütün üye ülkelerde olduğu gibi bizde de kurduğu Gladyo tipi yapılarının kalıntılarını da eklerseniz ortaya çıkan tablo Ergenekon’dur. Bir tür mafyavari suç yapılanmasıdır.
Peki bu yapıda Rektörlerin, emekli Orgenerallerin, yazarların ne gibi rolleri var.? İşte bu
sorunun cevabını da Hıncal Uluç’un kaleminden okuyalım:
“( AKP iktidara geldikten sonra)BOP’ un önünde tek engel kalmıştı:
Atatürk Cumhuriyetçisi ve laiklikten ödün vermeyen kurumlar..
Bunun içinde medyadaki tetikçiler de kullanılarak, Atatürk'e ve laiklere saldırılar başladı. Atatürk’ün Ordusu da saldırılardan nasibini aldı. O ordu milletinden aldığı güvenin verdiği güçle orda durdukça Atatürk Cumhuriyeti durur, ikinci Cumhuriyet hayal olurdu çünkü..
O zaman Ordu ile milletin de arasına girilmeli ve bu güven sarsılmalı, Ordu iktidarın polisi durumuna getirilmese bile sessizleştirilmeliydi.
Bunun için medyadaki satılık kalemler de kullanılarak, o bitmez tükenmez Ergenekon hikâyesi tezgâha kondu ve körüklendi..
Ergenekon bir taşla tonla kuş vuran muhteşem bir plandı.
Bir.. Ordu hızla yıpranacak ve güven yitirecekti.
İki.. Muhalifler korkutulacak, susturulacaktı.
Üç.. Atatürkçüler sindirilecekti.
Dört.. İktidarı sıkıştıran iç ve dış gündem anında değiştirilecekti.
Beş.. İktidarı yıpratacak çok büyük yolsuzluk olayları Ergenekon dalgasında batıp gidecekti.
Bunların hepsinin başarıyla uygulandığını gördük ve yaşadık.
Yani, aslında "Seçim yolu ile gitmesi imkânsız (!)" iktidarı darbe yoluyla yıkmak için kurulan ve ülkeyi bir örümcek ağı gibi saran o müthiş Ergenekon Örgütü'nün her eylem ve söylemi, nedense hep iktidarın ekmeğine yağ sürdü ve onun seçim şansını artırdı.
Bir zamanlar Erdoğan’ın en yakın çalışma arkadaşlarından olan Başbakan Eski Yardımcısı Abdüllatif Şener bile bakın ne diyor:
“Düşünebiliyor musunuz, davada ismi geçenlerin ortak özelliği iktidar partisine karşı olmak. Şu ana kadar istisnası çıkmadı. Belki de hepsinin tek ortak özelliği mevcut iktidar partisine karşı olmak. Bunda bir gariplik var gibi geliyor bana. Ayrıca bu iktidar partisine karşı olan, içeri alınan ve dava kapsamında isimleri geçen isimler sürekli dinlenmişler. Peki, bunların o gece gündüz dinlenen telefon konuşmalarında iktidar partisi, Başbakan ve onun çevresiyle ilgili eleştirileri tek bir konuşmaları yok. Yani şurda şu yolsuzluk, usulsüzlük var. Şurda şu kanunsuz işi yaptılar gibi konuşmaları tek satır yok. Çünkü bu siyasi polemik konusu olabilir, basına yansıyabilir, siyaseten yıpratıcı bir nitelik taşıyabilir kaygısıyla, bunlar çok büyük bir hassasiyetle, ama çok büyük bir hassasiyetle ayıklanmış durumda.”
Sözün özü bu davada herkes var, olamayan sadece AKP, Fethullah Gülen ve arkadaşları ve dünyanın her yerinde böylesi olaylarda çorbada tuzu eksik olmayan CİA ve ABD.
Gerçekten Ergenekonun gönüllü savcısına sormak lazım, ABD bu davanın neresinde?