Mezhepçi hanım ve beylere gündelik hayat tavsiyeleri :))

[yeşil]

“ŞEFAAT KAVRAMI”:
شفع - şef’ı” kökünden türemiş olan “شفاعة - şefaat” sözcüğü-nün sözlük anlamı “Bir şeyi benzeri olan başka bir şeye eklemek, onu desteklemek, bir şeyi çiftlemek ve esirgemek”tir. Sözcük zaman içerisinde “Yüksek mevkide bulunan birinin düşkün birine yardım etmesi, onu koruması, onun korunmasına aracılık etmesi, onu yalnız bırakmayıp ona destek olması” anlamında kullanılır olmuştur.
Sözcüğün terim anlamı ise “Bir kimsenin bağışlanmasını istemek, bir kimseden başka biri için iyilik yapmasını, onun zararına olan davranışlardan vazgeçmesini rica etmek, başkası hesabına yalvarmak, rica etmek, birinin önüne düşüp işinin görülmesi için dua ve niyazda bulunmak” demektir.
Kısaca şefaat “aracı olmak, yardım etmek ve öncülük etmek” anlamlarına gelir.
Arapça’da başkası lehine talepte bulunana [şefaat edene] “الشّافع - eş-şafi” veya “الشّفيع - eş-şefi” denir.
“Şefaat” kavramının doğru anlaşılabilmesi için konunun aşağıdaki başlıklar altında incelenmesinde yarar görmekteyiz.
1.Allah’tan başka şefaatçi yoktur: Şefaat sadece Allah’a aittir. Bu konuda ilk öğrenilmesi gereken husus, şefaat yetkisinin sadece Allah’a ait olduğudur.
De ki: “Tüm şefaat Allah’a aittir.” Zümer; 44.
Sizin için O’nun astlarından bir veli ve şefaatçi yoktur. Hâlâ düşünüp öğüt almaz mısınız? Secde; 4.
2.Yüce Allah, kendilerinden razı olduğu kulları için, dilediğine şefaat/yardım izni verebilir: Allah’ın izni ve emri olmadan kimsenin kimseye şefaat/yardım etmesi söz konusu değildir. Allah’ın izni ile şefaat/yardım edecekler de ancak Allah’ın kendilerinden razı olduğu kulları için şefaat edebilirler.
O’nun izni olmadan hiç kimse şefaat edemez. Yûnus; 3.
Onlar “Rahmân çocuk edindi” dediler. Hâşâ, bundan münezzehtir O. Onlar lütuflandırılmış kullardır. Onlar O’nun sözünün önüne geçemezler; onlar yalnız O’nun emriyle iş yaparlar. O, onların önündekini de arkalarındakini de bilir. O’nun hoşnutluk verdiklerinden başkasına da şefaat [yardım] etmezler. Ve onlar O’nun haşyetinden titrerler. Enbiyâ; 26–28.
Bu konuda dikkat edilmesi gereken nokta şudur: Allah’ın kendilerinden razı olduğu kimseler şefaat [yardım] edemezler, ancak şefaat [yardım] edilirler.
3.Yüce Allah, güzel bir şefaatle şefaat edene izin verdiği gibi, kötü bir şefaatle şefaat edene de izin verebilir:
Kim güzel bir şefaatle [hayır ve iyiliklere aracı, vasıta olmakla] şefaat ederse, bundan kendisine bir sevap [hisse] vardır. Kim de kötü bir şefaatle [kötülüğe delil olmak ve yardım etmekle veya kötülük çığırını açmakla] şefaatte bulunursa, ondan kendisine bir günah payı vardır. Allah her şeye kadirdir. Nisâ; 85.
İyi ve güzele aracılık ve yardım etme anlamındaki “şefaat-ı hasene”, iman edip Allah’ın ve kullarının haklarına riâyet ederek müminlerin iyiliği ve yararı için uğraşmak, onları kötülüklerden ve uğrayabilecekleri zararlardan korumaya çalışmak demektir. Kötü ve zararlıya aracılık ve öncülük etmek anlamına gelen “şefaat-ı seyyie” ise müminlerin ve insanların zarara uğramaları ve kötülüklere düşmeleri için çalışmak ve kötülük çığırları açmak demektir. Kur’ân, gerek “şeffat-ı hasane”de ve gerekse “şeffat-ı seyyie”de bulunanların dünyada ve âhirette bu davranışlarının sonuçlarından pay alacaklarını bildirmektedir.
4.O gün şefaat yoktur, kimseden şefaat kabul edilmeyecektir:
Ve hiçbir kimsenin başka bir kimseye herhangi bir şey için karşılık ödemediği, hiçbir kimseden şefaatin kabul edilmediği, kimseden fidyenin alınmadığı ve onların yardım olunmadığı günden sakının. Bakara; 48.
Kimsenin kimse yerine bir şey ödemeyeceği, kimseden fidye kabul edilmeyeceği, şefaatin hiç kimseye yarar sağlamayacağı ve onların yardım olunmayacağı günden sakının. Bakara; 123:Görüldüğü gibi âhirette kimseye şefaat ettirilmeyecektir. O gün sadece Allah’ın izin verdikleri, bildikleri gerçeğe tanıklık edebilirler.
O’nun astlarından yakardıkları şefaate sahip olamaz! Hakka tanık olanlar müstesna. Onlar biliyorlar da. Zühruf; 86.
Yukarıdaki Kur’ân âyetleri ışığında anlıyoruz ki, konumuz olan 26. âyette geçen “meleklerin şefaati”, bu dünyaya yönelik şefaattir ve bu şefaat, müşriklerin şans tanrısı, bereket tanrısı, yağmur ve rahmet tanrısı, onların melek şefaatçisi, insanların Allah’a yaklaştırıcısı gibi inançları ile asla bağdaşmaz. Âyette sözü edilen şefaat, Yüce Allah’ın kendilerinden razı olduğu ve haklarında yardım takdir ettiği kulları için doğadaki melekleri/güçleri harekete geçirerek bu kullara yardım ettirmesidir. Bunun örneklerini bir kısmını “Melek kavramı” başlığı altında da verdiğimiz şu âyetlerde görmek mümkündür: Âl-i Imran 123-126, Enfal 9-12, 50, Tövbe 25, 26, Ahzab 9, 26, Şûra 5, Zümer 43, 44, Müddessir 48, Bakara 255, En’âm 51, Yunus 3, 18, Secde 4, Sebe 23.
Halk arasında yaygın olarak “ümmetinden günahkâr olanların günahlarının affedilmesi için peygamberimizin Allah katında aracılık etmesi” şeklinde tanımlanan şefaat anlayışının Kur’ân’a ters olduğu özellikle belirtilmelidir. Peygamberimizin günahkârlara destek olup hatırını kullanarak günahkârların kurtuluşunu sağlaması, tabir yerinde ise “Allah nezdinde torpil yapması” anlamına gelen bu anlayış, “Sen ateştekini kurtarabilir misin ?” diyen Zümer sûresinin 19. âyetine terstir. Bu anlayış sahipleri bilmelidirler ki, bu anlayışlarını değiştirmedikleri takdirde peygamberimizin şefaat değil, şikâyet ettiği ümmetine dâhil olacaklardır:
Elçi de: “Rabbim, halkım Kur’ân’ı terk etti” der. Furkân; 30.
(Tebyinu'l Kur'an- Necm Suresi Tahlili)


Dikkatlice bir okuyun FEDAKARADAM kardeşim ve kaynak aldığınız yazınızla karşılaştırın.. Selametle..

[Anonymous]

FEDAKARADAM Ağzını kitapla eğip bükenleri hiç duydun mu sen?

O tefsir de güya Kuran'ı açıkladığını iddia ediyor fakat tam aksine Kuran'a aykırı açıklamalar içeriyor. KAynağını tekrar gözden geçir derim tefsir diye saptırılmış cümleler okuyorsun.

Şu an vaktim yok ama gece açıklama cümlelerini yalanlayan ayetleri yazacağım. Anafikir olarak arkadaş diyor ki güya müşrikler "var olmayan şeylerden şefaat bekledikleri için" yanılıyorlarmış. Varolan şeylerden şefaat bekleselermiş sorun olmayacakmış )) Ben çok güldüm ama içim acıyarak. Eminim okuyanlar da acı acı gülmüşlerdir. Gece yazarım.

[hiiic]

Şefaat haktır, gerçektir...
Şefaati inkar Allahı inkardır, hayatı inkardır, gerçekleri inkardır. Körlük ve kafirlik etmektir.
Dünyada şefaat olduğu gibi ahirette de şefaat olacaktır.

Örn; Güneş tüm insanlara şefaat eder, ısıtır, D vitaminini aktive eder v.s.
Bitkiler canlılara şefaat eder, hava ve su yine canlıların en temel besini ve şefaatcisidir.
Doktorlar hastalarına, öğretmenler öğrencilerine şefaat eder.
Askerler sivillere, polis mazlumlara şefaat eder.

Bu gerçekleri inkar etmek DİNDEN çıkmak, küfre düşmek, kafirliğe düşmektir. Şefaati kimse red edemez.
Şüphesiz ahirette de şefaatler vardır. Nice melakut orada insanlara özellikle çaresiz kaldıklarında şefaat edecektir ama bu şefaatten mahrum kalacaklar vardır. Şefaat kaynağını ve şefaat olayını yaratıp kime isabet edeceğini belirleyen Allahtır. Örneğin Somaliye yeteri kadar şefaatçi olmadı.

Bu ilahi gerçekleri rededebilecek bir kafir aranızda var mı? yoktur zannediyorum..





***

Necm 26
Göklerde nice melek var ki onların şefaatleri, dilediği ve hoşnut olduğu kimse için Allah'ın izin vermesi dışında, bir işe yaramaz.

[hiiic]

Sayın FEDAKAR adam arkadaşım.

yazınızı huşu içerisinde okurken, baz (temel) aldığnız MANTIĞI derince sorguladım. Sonra defalarca düşündüm ve en uygun cevabın şu olacağı kanasında karar kıldım.


Aşağıda ki ayet sizce ne manaya gelmektedir?

Yâsîn 23
"O'ndan başka tanrılar mı edineyim? O çok esirgeyici Allah, eğer bana bir zarar dilerse onların (putların) şefaati bana hiçbir fayda vermez, beni kurtaramazlar."

Bu ayete göre, yazınızda belittiğiniz temel mantığa göre;;; Putlar şefaat edebilebilmektedir ama ve ancak Allah dilerse. Allah dilemezse putlar şefaat edemez.

[FEDAKARADAM]

hiiic Nickli Üyeden Alıntı

Sayın FEDAKAR adam arkadaşım.

yazınızı huşu içerisinde okurken, baz (temel) aldığnız MANTIĞI derince sorguladım. Sonra defalarca düşündüm ve en uygun cevabın şu olacağı kanasında karar kıldım.


Aşağıda ki ayet sizce ne manaya gelmektedir?

Yâsîn 23
"O'ndan başka tanrılar mı edineyim? O çok esirgeyici Allah, eğer bana bir zarar dilerse onların (putların) şefaati bana hiçbir fayda vermez, beni kurtaramazlar."

Bu ayete göre, yazınızda belittiğiniz temel mantığa göre;;; Putlar şefaat edebilebilmektedir ama ve ancak Allah dilerse. Allah dilemezse putlar şefaat edemez.

İnsanın içinde ki nefis putunu da incelediniz mi?Onun uğruna ne haltlar işleyenleri de hesaba katın!Heykel gibi putlardan mı şefaat dilenilecek?.Sübhanellah, putların şefaati mi olurmuş?..

Allah, kendi nezninde hatırı sayılır kullarına şefaat etme yetkisi dışında kimse şefaat edemeyecek.Konuyu saptırmayın.Şefaat mevzusu çok te'vil ister.Olduğu gibi meallerle yola çıkmayın.

En büyük put nefs putudur.Onu içinden söküp parçalayan, kıran ve atan hidayete kavuşur.Meselenin özü budur birbirimize dua edelim ...

[hiiic]

ama dikkat edin, ayette putların şefaati yoktur demiyor.
Putların şefaati fayda vermez diyor. tıpkı sizin Müddesir suresindeki 48. Artık şefaatçilerin şefaati onlara fayda vermez. ayetine yaptığınız yorum gibi.

di mi?

[FEDAKARADAM]

hiiic Nickli Üyeden Alıntı

ama dikkat edin, ayette putların şefaati yoktur demiyor.
Putların şefaati fayda vermez diyor. tıpkı sizin Müddesir suresindeki 48. Artık şefaatçilerin şefaati onlara fayda vermez. ayetine yaptığınız yorum gibi.

di mi?

ŞUARA SURESİ

91. Cehennem de azgınlara apaçık gösterilir.
92. Onlara: Allah'tan gayrı taptıklarınız hani nerede? denilir.
93. Size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerine (olsun) yardımları dokunuyor mu? .
94. Onlar ve azgınlar oraya tepetaklak (cehenneme) atılırlar.
95. İblis bütün orduları da.
96. Orada birbirleriyle çekişerek şöyle derler:
97. Vallahi, biz gerçekten apaçık bir sapıklık içindeymişiz.
98. Çünkü biz sizi âlemlerin Rabbi ile eşit tutuyorduk.
101. ''Ne de yakın bir dostumuz''.
102. Ah keşke bizim için (dünyaya) bir dönüş daha olsa da, müminlerden olsak!
103. Bunda elbet (alınacak) büyük bir ders vardır; ama çokları iman etmezler.
99. Bizi ancak o günahkârlar saptırdı.
100. ''Şimdi artık bizim ne şefaatçilerimiz var''.

Evet,hiiic kardeşim .İşte, Allah kendisinden başka şeyleri tapınanların cehennemde ki hali apaçık ayetlerinde bildiriyor.Allah bizi müşrik olmaktan muhafaza buyursun.

[pramid]

şefaat iki çeşittir.

1- dünyada şeffat

bu şefaat allahın izin verdiği ve sözünden hoşlandığı kulları Allah yoluna iletmede olur.
2 çeşidi vardır. iyi yönde ve kötü yönde

2- ahiretteki şeaat olup Allah dışnda ne şefaatci vardır nede şefaatin fayda verdiği bir gün vardır.

ben bu zihin tutlmasını anlayamıyorum. hiçmi aklederak kuran okuyan yok...

[galipyetkin]

Dağılın!...,Sen!....,Koçum...., Gel bakim yamacıma....,Yak bi cıgara!...diyecek bir allah benim Allah'ım değildir.

Torpil yapsın diye yukarıdakileri söyleyip-yapacak birisini seçip, kendisine sıkı sıkıya bağlı bu hakları ve yetkileri bir faniye devreden allah benim Allah'ım değildir.

Benim Allah'ım Adil'dir ve, adet ve sünnetinde de bir değişiklik yoktur.

Kur'an öyle yazıyor. Ben müslümanım ve Kur'an'a inanıyorum.

Saygılarımla.
Galip Yetkin.

[hiiic]

Bırakın şefaati, bu gün anlaşılan anlamda bir tevbe yada günah silinmesi de yoktur. Bir suçu ancak mağdurun kendisi affedebilir. Özellikle kul hakkı ve hırsızlık/dolandırıcılık yada dolaylı aldatma gibi haksız yollarla yenen hakların AFFI söz konusu bile değildir. Allah affetmeyecektir.

Öyle bir zihniyet vat ki; gençlerin, milletin, devletin ve ülkenin istikbali olan, ehil kişi seçme sistemi; sınav sorularını çalıp satıp hatta şifrelerle malum kesimlere sınavlar kazandırıp diğerlerinin istikbalini yakıyorlar. Ve zannediyorlarki şeffatci hoca efendileri şefaat edecek affettirecek.

KUL HAKKININ AFFI OLMAZ, OLAMAZ. Hem Allahın kanununa ters hem de gerçek adalet ilkesine ters. Ancak hiçbir bağlayıcı unsur olmaksızın mağdur affedebilir. Zorla affettirme gibi bir durumda söz konusu değil.

Tevbe yada bugün anlaşılanın tersine Affolmak, günahları affettirmek, 2 türlüdür.

-Ya günahı bilmeden işlersin daha doğrusu; farkında olmadan (bilmeyerek demiyorum, çünkü bilmeyerek iyi niyet adı altından işlenen her sonucu kötü amelden insan sorumludur, yani niyetin temiz olması bir af kapısı değildir. o nedenle bilmediğin, hakkında kesin delil inmemiş şeyin peşinden koşmayacaksın,,, Örneğin, iyi niyetle beraber tarikatta şeyhten medet umma şirkine düşmek gibi... SORUMLUSUN! ve bu günahın affı yok... Bu nedenle bilmediğin şeyi araştırmakla sorumlusun. Yoksa kesin olarak bildiğin şeylere iyi niyetle işleyenlere sonucu kötü olsa bile günah yazılmayacak, başarısız dahi olsa sırf niyet ve çabasından dolayı sevaplar var)
-Ya da işlediğin günahın karşısında pişmanlık duyarak, onun aksine iyi amel yaparsın, Kuranın tabiriyle; kötülükleri iyilikle örtersin... ki iyilik yaptıkça sevap tarafı artar ve böylece terazide günah tarafındaki günahlardan fazla olursa diğer günahların giderilmiş olur.

Asla ve ASLA!!! ama ASLA günahın silinmesi, iptal olması, hesap günü getirilmemesi, gizlenmesi (mağfiret adı altında inanılan kafirane inanç) yada sebepsiz zenginleşme sağlayacak bir şefaat yada yardım söz konusu değildir. Eğer söz konusu olsaydı bize bu dünya hayatının çilesi çektirilmez, onca belaları sıkıntıları yaşattırmazdı. Direk affedip cennete giderdik... İnsan sadece yaptığının karşılığını görecek. Tek torpil var, O torpilde şahıs seçmiyor herkese eşit olarak yararlandırılacak, işlenen suç tam karşılığını alırken, yapılan iyilik ise kat kat artırılacak... Bu halde bile çağlar boyunca ateşlerde yanacak insanların olması ilginçtir. Yapılanın karşılığı alınacak, asla torpil yada özel muamele söz konusu değil. İnsan yapması HUKUK sisteminde bile böyle adaletsizlikler engellenmeye çalışılırken, Allahın hukukunu ve adaletini nasıl torpilci yada çifte standartçı zannedebilirler?

Ama dileyen bu sözlerden ibret alsın, dileyen kendi aklı yada din adamlarının (ki pek çoğu tarih boyunca dinden çıkarmıştır) aklınca bir yol tutsun. Dileyen de şu eğreti dünyanın kandırıcı zevk ve gösterişine aldanıp ölümü de ahireti de, Allahı anmayı da unutsun... Keza biz ahireti hatırladıkça derin kagı ve endişelerden psikolojimizi bozulurken, insanların akıllarına bile getirmeyip boş şeylerle gülüp eğlenmesi şaşılacak bir durum...

Tâ-Hâ 102
O günde Sur'a üflenir ve biz o zaman günahkarları, gözleri (korkudan) gömgök bir halde mahşerde toplarız.

Enbiyâ 109
Eğer yüz çevirirlerse de ki: (Bana emrolunanı) hepinize açıkladım. Artık size vadolunan şey (mahşerde toplanma zamanınız) yakın mı uzak mı, bilmiyorum.