HZ. İBRAHİM ZAMANINDAKİ KISSALAR (ve AKLIN ÖNEMİ)

[hiiic]

«Yemin ederim ki, Rabbim bana doğru yolu göstermemiş olsaydı, muhakkak ki, şu şaşkın topluluktan biri olacakmışım.» dedi.

kime dedi? Kendi kendisine mi konuştu? yoksa birilerine bir şey mi anlatmaya çalışıyordu.

«ey kavmim, dedi: haberiniz olsun ben sizin şirk koştuğunuz şeylerden berîim

6/79 "Bakın, ben batıl olan her şeyden uzak durarak yüzümü gökleri ve yeri var eden Allaha çevirmekteyim; ve ben Ondan başkasına ilahlık yakıştıranlardan değilim!"

***
İbrahim peygamberin gök cisimlerini tanrı olarak nitelendirmesindeki amaç, kendi kavmine mesaj vermektir. Orada bir ironi söz konusudur. Tıpkı, "İsaya değil onu çarmıha gerenlere tapmak daha mantıklı" diyen düşünürün yaptığı ironi gibi. Tanrı diye bahsettiğiniz şeylerden daha büyükleri var bakın gök cisimleri diyor ve onlar battıktan sonra (ki batacaklarını kendisi de adı gibi biliyor) o güçlerin bile tanrı olamayacağını kavmine anlatıyor. Böylece ironi yaparak kavminin felsefesini eleştiriyor.

Kuran dinlere (hatta kendisine bile) eleştirel bakışı teşvik ediyor. Ancak gerçekleri gördükten sonra bile bile gerçeği gizleyen kafirliğe karşı da gazaplanıyor. Allah doğruyu bulduktan sonra ayakları kayıp gerçeği örten kafirlikten korusun. Dosdoğru yoldan ayırmasın.

en önemli sonuç:
Allahı bulmak ve bilmek mümkün değildir. Allahı tanımak hiç mümkün değildir (karınca insanı anlayabilir mi? ki insan Allahı anlasın onu hakkıyla bilebilsin). Ancak neyin Allah olmadığını çok iyi bulabiliriz. Kıssasdan çıkarılacak en önemli ders Allahı bulmak değil (onu ibrahim peygamber bile bulamamış ve bana yardım etmezsen bende putperest olacaktım diyor), hayatımızda kutsal diye tanımladığımızşeylerin Allah olmadığını bulabilmektir. Amaç putları kırmak, zihnimizdekileri bile.

[aorskaya]

hiiic Nickli Üyeden Alıntı

İbrahim peygamberin gök cisimlerini tanrı olarak nitelendirmesindeki amaç, kendi kavmine mesaj vermektir. Orada bir ironi söz konusudur. Tıpkı, "İsaya değil onu çarmıha gerenlere tapmak daha mantıklı" diyen düşünürün yaptığı ironi gibi. Tanrı diye bahsettiğiniz şeylerden daha büyükleri var bakın gök cisimleri diyor ve onlar battıktan sonra (ki batacaklarını kendisi de adı gibi biliyor) o güçlerin bile tanrı olamayacağını kavmine anlatıyor. Böylece ironi yaparak kavminin felsefesini eleştiriyor.
*****
en önemli sonuç:
Allahı bulmak ve bilmek mümkün değildir. Allahı tanımak hiç mümkün değildir (karınca insanı anlayabilir mi? ki insan Allahı anlasın onu hakkıyla bilebilsin). Ancak neyin Allah olmadığını çok iyi bulabiliriz. Kıssasdan çıkarılacak en önemli ders Allahı bulmak değil (onu ibrahim peygamber bile bulamamış ve bana yardım etmezsen bende putperest olacaktım diyor), hayatımızda kutsal diye tanımladığımızşeylerin Allah olmadığını bulabilmektir. Amaç putları kırmak, zihnimizdekileri bile.

Selamlar,
Sevgili kardeşim,

Burada, İbrahim a.s. ın ironi yaptığı görüşünüze katılmıyorum. Şöyleki;

1- İbrahim a.s. eğer gök cisimleri ile kavmine mesaj verseydi;
Ve bir zaman İbrahim babası Azere (şöyle) demişti: "Sen putları ilah mı ediniyorsun? Görüyorum ki sen ve halkın açık bir sapıklık içindesiniz!" (6/74)
Dediği gibi, siz; yıldızı, ayı yada güneşi ilah kabul ediyorsunuz, ama bakın onlar kaybolup gidiyorlar, devamlı etken olamıyorlar” şeklinde bir anlatım olmalıydı.

2- Ayetlerin ifadesine bakarsak;
Gece karanlık basınca bir yıldız gördü ve «Rabbim budur» dedi. Fakat yıldız batınca «Batanları sevmem» dedi. (6/76)

Ay'ı doğarken görünce: «Bu imiş Rabbim!» dedi. Batınca da: «Yemin ederim ki, Rabbim bana doğru yolu göstermemiş olsaydı, muhakkak ki, şu şaşkın topluluktan biri olacakmışım.» dedi. (6/77)

vaktâki güneş doğmak üzere iken gördü «bu imiş rabbim, bu hepsinden büyük» dedi, o da batınca «ey kavmim, dedi: haberiniz olsun ben sizin şirk koştuğunuz şeylerden berîim(6/78)

Yıldızı, ayı ve güneşi fiilen görmesi ve sonrada onların kayboluşunu görmesi, gözlemlemesi gibi somut anlatımlar olduğunu görürüz.

İşte bu sebepten, İbrahim a.s. “La ilahe” dedikten sonra “illa Allah”, yani sadece Allah olan rabbimizi aramaya başlamıştır.

Çünkü, “la ilahe” diyen İbrahim a.s. “İlla Allah” ında olması gerektiğini, olacağını idrak edebilmiş ve Allah kimdir, nerededir, ne yapar, ne ister öğrenmeye çalışmıştır.

Ancak, sizin belirttiğiniz en önemli sonuç kısmındaki; “ Kıssasdan çıkarılacak en önemli ders Allahı bulmak değil (onu ibrahim peygamber bile bulamamış ve bana yardım etmezsen bende putperest olacaktım diyor), hayatımızda kutsal diye tanımladığımızşeylerin Allah olmadığını bulabilmektir. Amaç putları kırmak, zihnimizdekileri bile.” Deyişinize katılıyorum.

Çünkü, Allah’ı bulmaktan önce, “La ilahe” diyebilmek, bütün ilahları reddedebilmek daha önceliklidir. Önce La ilahe, sonra ise İlla Allah olmalıdır. La ilahe diyemedikten sonra Allah’ı bulmaya gerek yoktur. Çünkü bunu zaten müşriklerde yapıyorlardı…

hiiic Nickli Üyeden Alıntı

Allah doğruyu bulduktan sonra ayakları kayıp gerçeği örten kafirlikten korusun. Dosdoğru yoldan ayırmasın.

Bu sözünüze; bütün iman edenlerin, “Allah’ım kabul et “ diyecekleri bir dua olarak tamamen katılıyorum.

Saygılarımla…
aorskaya