Hergün Bir Ayet....

Fers · 4. November 2012, 09:29 AM

bende başka bir zincirden bahsedeyim,
şu baştaki on evi yeniden aldık, biri bize ikisi geçime demiştik...
diğer yedisi kiraya, kira gelirlerinin örneğin yüzde otuzunu ihtiyaç sahiplerine dağıttık geri kalanını onbirinci ev ve sonrakiler için sermaye yaptık böylece sürekli artan ve kalıcı olan bir infak sistemi oluşturduk...
gelen gelirleri tek bir seferde belli kişilere bağlamak yerine uzun vadede en çok ihtiyacı olana/olanlara pay etme şansına sahip olduk ki daha geniş kitleler faydalansın...

döndük ihtiyaç fazlasına, üç ev bizde gerisi ihtiyac kapsamını aştığı için herbirini verdik ve infak sistemimizi tek bir seferde sona erdirdik...
bu sistemle kimse ihtiyaçtan fazla mal edinemez dolayısı ile ihtiyaç fazlasına sahip olma durumu bir süre sonra kendiliğinden yok olur, sistem kendi kendini tüketir bu tükenmenin sonunda herkes eşit konuma gelir mi bilinmez...

ihtiyaç fazlasını verip maldan yana rahat olma şansını ortadan kaldırtmak rabbe yakışan bir öğüt müdür, belkide ihtiyaç fazlasının benim kavrayamadığım başka bir izahı/izahları vardır, ben yanlış anlamışımdır öyleyse eyvallah...

ifadelerim yorumdan ibarettir...

kaynaklı/kaynaksız sözlük anlamları...

afv: ayakla basılmadık yer, malın iyisi, helaali, terketmek, mahvetmek, yok etmek, silip süpürmek, bir şeyi elde etmeye yönelik niyet etmek/kast etmek, fazlalık, artıp çoğalma, bağışlama, vazgeçme, geriye bırakma, affetme, af dileme, bir şeyin belirti ve eserini silme, yoketme, verme, düşürme, geçiverme.

bu anlamları bir kenara, ben el afv nin bu ayetteki kullanımını devamındaki ayette verilen malın niteliğini açıklamasından çıkarıyorum...

bakara/267
....enfikuu min tayyibaati..../ iyi/hoş olanlarından infak....
....ve laa teyemmemuul habiise minhu tunfikuune ve lestum bi aahıziihı illaa en tugmiduu.../ ...ondan, işe yaramazını, gözü kapalı kabul etmeyeceğinizi infaka niyetlenmeyin...

ve bana göre iki ayetteki mesaj aynıdır ikisi birbirini açıklar yani farklı kelimelerle aynı mesaj...

ali imran/134
elleziine yunfikuune fiis serraai ved darraai.../
rahatlık ve sıkıntıda infak edenler....

verilecek olan elde olanın iyisi/el afve dir, herkes refahta ve sıkıntıda olsa da elinde olanın iyisinden kendi limitinde...

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal gösterime geğ Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde

4. November 2012, 09:29 AM	#11
Fers Uzman Üye Üyelik tarihi: Sep 2012 Mesajlar: 304 Tesekkür: 0 59 Mesajina 91 Tesekkür Aldi Tecrübe Puanı: 23	bende başka bir zincirden bahsedeyim, şu baştaki on evi yeniden aldık, biri bize ikisi geçime demiştik... diğer yedisi kiraya, kira gelirlerinin örneğin yüzde otuzunu ihtiyaç sahiplerine dağıttık geri kalanını onbirinci ev ve sonrakiler için sermaye yaptık böylece sürekli artan ve kalıcı olan bir infak sistemi oluşturduk... gelen gelirleri tek bir seferde belli kişilere bağlamak yerine uzun vadede en çok ihtiyacı olana/olanlara pay etme şansına sahip olduk ki daha geniş kitleler faydalansın... döndük ihtiyaç fazlasına, üç ev bizde gerisi ihtiyac kapsamını aştığı için herbirini verdik ve infak sistemimizi tek bir seferde sona erdirdik... bu sistemle kimse ihtiyaçtan fazla mal edinemez dolayısı ile ihtiyaç fazlasına sahip olma durumu bir süre sonra kendiliğinden yok olur, sistem kendi kendini tüketir bu tükenmenin sonunda herkes eşit konuma gelir mi bilinmez... ihtiyaç fazlasını verip maldan yana rahat olma şansını ortadan kaldırtmak rabbe yakışan bir öğüt müdür, belkide ihtiyaç fazlasının benim kavrayamadığım başka bir izahı/izahları vardır, ben yanlış anlamışımdır öyleyse eyvallah... ifadelerim yorumdan ibarettir... kaynaklı/kaynaksız sözlük anlamları... afv: ayakla basılmadık yer, malın iyisi, helaali, terketmek, mahvetmek, yok etmek, silip süpürmek, bir şeyi elde etmeye yönelik niyet etmek/kast etmek, fazlalık, artıp çoğalma, bağışlama, vazgeçme, geriye bırakma, affetme, af dileme, bir şeyin belirti ve eserini silme, yoketme, verme, düşürme, geçiverme. bu anlamları bir kenara, ben el afv nin bu ayetteki kullanımını devamındaki ayette verilen malın niteliğini açıklamasından çıkarıyorum... bakara/267 ....enfikuu min tayyibaati..../ iyi/hoş olanlarından infak.... ....ve laa teyemmemuul habiise minhu tunfikuune ve lestum bi aahıziihı illaa en tugmiduu.../ ...ondan, işe yaramazını, gözü kapalı kabul etmeyeceğinizi infaka niyetlenmeyin... ve bana göre iki ayetteki mesaj aynıdır ikisi birbirini açıklar yani farklı kelimelerle aynı mesaj... ali imran/134 elleziine yunfikuune fiis serraai ved darraai.../ rahatlık ve sıkıntıda infak edenler.... verilecek olan elde olanın iyisi/el afve dir, herkes refahta ve sıkıntıda olsa da elinde olanın iyisinden kendi limitinde...